به گزارش ایسنا، تلسکوپ فضایی جیمز وب، قدرتمندترین تلسکوپی است که تا به حال در مدار سیاره ما قرار گرفته و توانسته جزئیات سحابی سر اسب را که به نام بارنارد ۳۳ نیز (Barnard ۳۳) شناخته می‌شود، ببیند که پیش از این هرگز آشکار نشده بود و برخی از مناطق را در نوری کاملا جدید نشان می‌دهد.
به نقل از اسپیس، تصاویر جدید، سحابی سر اسب را به صورت امواج متلاطم گازی نشان می‌دهد که از سمت غربی اوریون B که یک ابر مولکولی ستاره‌ساز در فاصله ۱۳۰۰ سال نوری از زمین در صورت فلکی شکارچی قرار دارد، دیده می‌شود.
سحابی سر اسب یک ابر در حال فروپاشی از گاز متراکم و خنک است که توسط یک ستاره جوان داغ که در لبه سمت چپ بالای آن جاسازی شده است، روشن می‌شود. ساختار اسب مانندی که این سحابی را بسیار متمایز می‌کند، به دلیل فرسایش گاز سبک‌تر ایجاد شده است. این فرایند یک ستون ضخیم از گاز و غبار متراکم به جا گذاشته است که فرسایش آن سخت‌تر است.
دانشمندان تخمین می‌زنند که در حدود پنج میلیون سال، این ستون از ماده متراکم‌تر از بین خواهد رفت.
ابزار دوربین مادون قرمز نزدیک (NIRCam) جیمزوب توانست بخش کوچکی از سحابی سر اسب را از نمای نزدیک ثبت کند. این امر باعث می‌شود که به صورت دیواری منحنی از گاز و غبار ضخیم و دودی با ستارگان و کهکشان‌های دوردستی که روی آن قرار دارند، ظاهر شود.
دوربین اصلی دیگر جیمز وب نیز توانست تصویری خیره‌کننده از بخشی از سحابی سر اسب بگیرد. بخش کوچکی از سحابی بیش از نیمی از این تصویر را با دود غلیظ سفید و آبی پر می‌کند که با حفره‌های تاریک مشخص شده است.
سحابی سر اسب یک منطقه تحت سلطه فوتون (PDR) است؛ منطقه‌ای از فضا که در آن ستاره‌های جوانِ پرجرم گاز و غبار بین ستاره‌ها را گرم می‌کنند. این ابرهای سرد بین گازهای یونیزه داغ‌تر نزدیک به ستاره‌های تازه متولد شده وجود دارند. در مناطق تحت سلطه فوتون‌ها، این ستارگان با انتشار نور فرابنفش خود بر شیمی این گاز و غبار تأثیر می‌گذارند.
این مناطق بین ستارگانی یافت می‌شوند که گاز به اندازه کافی متراکم است که در برابر یونیزاسیون مقاومت کند، اما هنوز آنقدر متراکم نیست که اجازه عبور نور فرابنفش را بدهد.
مطالعه نور منطقه تحت سلطه فوتون‌ها به دانشمندان اجازه می‌دهد تا نحوه تکامل ماده بین ستاره‌ای و فرآیندهای شیمیایی که این تکامل را تعریف می‌کنند، مطالعه کنند.
این حقیقت که سحابی سر اسب نسبتا نزدیک به زمین است، به این معنی است که این مناطق محیطی ایده‌آل برای اخترشناسان برای انجام این تحقیقات، تعیین ساختار منطقه تحت سلطه فوتون و مطالعه برهم‌کنش‌های تابش و شیمی در فضای بین‌ستاره‌ای است.
انتهای پیام