به گزارش ایسنا، اشتفان افنبرگ هافبک جنگنده بایرن در سال‌های دور پیش از بازی رفت دور نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا با روزنامه آس اسپانیا گفت‌وگو کرد. کاپیتان سابق باواریایی‌ها به رئال مادرید هشدار داد انتظار مصاف آسانی را برابر بایرن در نیمه‌نهایی نداشته باشند.
صحبت‌های هافبک جنگنده سابق بایرن را در ادامه می‌خوانیم:
بایرن مقابل مادرید. هر تصویری را که به ذهن‌تان می‌رسد، بگویید؟
خوش‌شانس بودم که بارها چنین بازی بزرگی را تجربه کردم و از بسیاری از آنها هم برنده بیرون آمدم. چیزی که به یاد دارم دوئل‌های هیجان‌انگیز در بهترین ورزشگاه‌های جهان بود. رئال و بایرن همراه با یونایتد، تیم‌هایی بودند که در اواخر دهه ۹۰ و اوایل دهه ۲۰۰۰ برای قهرمانی رقابت می‌کردند. رقابت بسیار زیاد بود اما همیشه احترام وجود داشت وخاطرات ارزشمندی از آن دیدارها دارم.
آیا خاطره تلخ یا عجیبی هم از این تقابل‌ها دارید؟
یادم می‌آید یک بار در برنابئو هواداری با فندک به من ضربه زد اما این موضوع روی من تاثیر زیادی نداشت. متاسفانه این نوع چیزها بخشی از فوتبال بوده است و خواهد بود. چیزی که بیش از همه در مادرید من را متعجب کرد این بود که یک بار برای گرم‌کردن به زمین رفتیم و سکوها تقریبا خالی بود. بعد از آن در رختکن لباس‌ها را عوض کردیم و پس از بازگشت به زمین ورزشگاه ظرف چند دقیقه پر شده بود.
بازیکنی بود که در آن زمان دوست نداشته باشید با او روبه‌رو شوید؟
هیرو یک فوتبالیست استثنایی بود. رائول هم همین طور. حقیقت این است که به خوبی یادم نیست چه بازیکنانی در آن زمان رقیب مستقیم من در خط هافبک بودند.
سلطه مادرید در لیگ قهرمانان اروپا در دهه گذشته را چگونه توضیح می‌دهید؟
در واقع همه ما فکر می‌کردیم با جدایی کریستیانو رونالدو قدرت رئال از بین برود اما این طور نبود. فکر می‌کنم نکته کلیدی در ثباتی است که بازیکنانی مانند تونی کروس، لوکا مودریچ و آنتونیو رودیگر به رئال دادند.
بسیاری فکر می‌کنند رئال با حذف منچسترسیتی کار اصلی را انجام داده است و مدعی نخست قهرمانی محسوب می‌شود. درست است؟
قبول ندارم؛ به خصوص با توجه به اینکه مادرید برابر سیتی خوش‌شانس بود. وقتی در ضربات پنالتی پیروز می‌شوید، چاره‌ای ندارید جز اینکه بپذیرید که شانس داشته‌اید. در فوتبال برای رسیدن به موفقیت شانس هم لازم است. فوتبال به عوامل زیادی بستگی دارد که گاهی غیر قابل کنترل‌اند؛ صرف نظر از کیفیتی که یک تیم ممکن است داشته باشد. بعد از بازی رفت پاری‌سن‌ژرمن و بارسا همه تیم ژاوی را صعودکرده می‌دانستند و دیدید که چه اتفاقی افتاد.
تعجب نمی‌کنید که مادرید همیشه در حساس‌ترین لحظات به‌خوبی عمل می‌کند؟
رئال تیمی باتجربه دارد؛ به‌خصوص در مرکز زمین و بازیکنان خلاق زیادی دارد. شکی نیست ولی... .
ولی؟
بایرن، بایرن است و رئال کار سختی در این مرحله دارد؛ به‌خصوص با توجه به اینکه فصل در بوندسلیگا و پوکال (جام حذفی آلمان) برای بایرن بد پیش رفته است. بایرن با اشتیاق زیادی به مصاف رئال می‌رود و این می‌تواند آنها را به رقیب بسیار خطرناکی تبدیل کند.
در سال‌های اخیر چه اتفاقی برای بایرن افتاده است؟
فکر می‌کنم باشگاه مدت‌ها پیش متوجه شد که باید تغییرات زیادی را در تیم اعمال کند و تصمیم گرفتند اولیور کان و حسن صالح حمیدزیچ را به تیم بیاورند. پس از اینکه فصل گذشته دورتموند در آستانه قهرمانی بود بار دیگر در بایرن شاهد تغییرات بودیم. انتخاب مربی هم در یک باشگاه مهم است و بایرن دو مربی را تغییر داد. شما باید روی یک فلسفه مشخص به جمع‌بندی برسید.
تعجب‌آور است که ناگلزمان و توخل این قدر کوتاه دوام آوردند.
جزئیات و دلیلش را نمی‌دانم. مسلم است که چند سالی است مربیان زیادی در سال‌های اخیر در بایرن به کار گرفته شدند و الان تمرکز باید روی یافتن فردی باشد که بتواند سال‌ها در بایرن کار کند.
آنچلوتی هم در بایرن دوام زیادی نداشت.
هیچ وقت نفهمیدم چرا آنچلوتی در بایرن موفق نبود. آنچلوتی تجربه زیادی دارد ولی در بایرن موفق نشد. فکر می‌کنم او در مادرید روزهای خوبی را سپری می‌کند.
آیا ژابی آلونسو بهترین گزینه برای بایرن نیست؟
حضور آلونسو در بایرن برای سال‌های آتی منتفی نیست. تصمیم آلونسو برای ادامه کار در لورکوزن کاملاً درست بود چون لورکوزن تیمی ایده‌آل برای تجربه‌اندوزی آلونسو است. او دست کم ۲۰ یا ۲۵ سال می‌تواند مربیگری کند و بنابراین مطمئنم روزی هدایت بایرن را بر عهده خواهد گرفت. فعلا آلونسو باید تجربه کسب کند.
آلونسو به مادرید هم پیشنهاد شد.
مربی‌ای مثل ژابی در همه جا می‌تواند تیم بگیرد. در لیورپول، مادرید و مونیخ اما هرگز از گفتن این خسته نمی‌شوم که بهترین کاری که می‌توانست انجام دهد این بود که در لورکوزن بماند. از مربیانی که بعد از یک سال تصمیم می‌گیرند به تیم بزرگ‌تری بروند، خوشم نمی‌آید. شما باید به باشگاه، هواداران و بازیکنان متعهد باشید.
انتخابتان بین بلینگام و موسیالا کدام است؟
(می‌خندد) به دلایل واضح من به موسیالا رای می‌دهم اما به دیگری هم نه نمی‌گویم.
جود در سانتیاگو برنابئو بسیار درخشید.
درخشش بلینگام فوق‌العاده بوده است. خیلی‌ها فکر می‌کردند ممکن است انتقال از بوروسیا دورتموند به رئال مادرید برایش سخت باشد ولی بلینگام بازیکنی در سطح جهانی است. در دورتموند از قبل مشخص بود که بلینگام با وجود سن کمش استعداد زیادی دارد.
در گذشته این دست بازیکنان که در آلمان موفق بودند، معمولا راهی بایرن می‌شدند.
بازیکنان زیادی را می‌شناسم که به انگلیس رفتند یا کالچو را ترجیح دادند. اگر منظورتان این است که بایرن دیگر جذاب نیست، باید بگویم کاملا مخالفم.
جدایی که شاید در مونیخ می‌توانست بیشترین آسیب را به همراه داشته باشد، رفتن کروس به مادرید در سال ۲۰۱۴ بود.
کاملا. کارنامه او گویاست و حالا برای کمک به تیم ملی بازگشته است. شکی نیست که تونی زمانی که تصمیم گرفت به مادرید برود کاملاً حق داشت. او در باشگاهی مثل رئال مادرید یک ستاره بی‌چون‌وچراست و خیلی خوب کار می‌کند.
و ام‌باپه به زودی راهی رئال می‌شود.
بله ولی بایرن و سیتی هم هستند. رفتن ام‌باپه به رئال این تیم را شکست‌ناپذیر نمی‌کند. وقتی پپ گواردیولا به سیتی آمد، همه تصور می‌کردند که هر سال قهرمان لیگ قهرمانان اروپا می‌شود و در حال حاضر فقط یک قهرمانی دارد.
به نظر می‌رسد آلفونسو دیویس نیز می‌خواهد به مادرید برود و آلابا کمتر از سه سال پیش این کار را انجام داد. چرا بایرن دیگر نمی‌تواند ستارگانش را حفظ کند؟ بایرن قبلا ریبری یا لواندوفسکی را خیلی خوب حفظ کرد.
انتقال آلابا برای من عادی به نظر می‌رسد چون خودش می‌خواست لیگ جدیدی را امتحان کند. ژابی آلونسو هم بوندسلیگا را ترجیح داد و از رئال راهی بایرن شد.
پیش‌بینی‌تان از دیدار بایرن - رئال چیست؟
بازی به وقت اضافه کشیده می‌شود و بایرن در ضربات پنالتی پیروز می‌شود.
انتهای پیام