۱۰ گل به‌ خودی اسرائیل از ۷ اکتبر

یک روزنامه عبری درباره ۱۰ ضربه‌ای نوشت که کابینه رژیم صهیونیستی به ریاست «بنیامین نتانیاهو» از هفتم اکتبر تاکنون به خود وارد کرده و آخرین آن حمله به سفارت ایران در دمشق است.

به گزارش ایسنا، روزنامه «هاآرتص» چاپ فلسطین اشغالی در گزارش جدید خود به ضرباتی پرداخت که رژیم صهیونیستی از زمان آغاز حملات به غزه در هفتم اکتبر ۲۰۲۳ به خود وارد کرده است.

هاآرتص اولین ضربه را تخلیه شمال فلسطین اشغالی دانست و نوشت: ده‌ها هزار نفر از اسرائیلی‌های ساکن شهرک‌های واقع در طول مرزها با لبنان، به شکل فوری و بدون اندیشه‌ای درست درباره سرنوشت‌ آن‌ها و هدف نظامی، از این منطقه تخلیه شدند. کابینه به جای تلاش برای آرام‌کردن ساکنان، ترس را تشدید و چند روز بعد دستور تخلیه را صادر کرد و تا این لحظه نیز طرحی سازمان یافته برای پایان دادن به جنگ در شمال و بازگرداندن ساکنان تدوین نکرده است.

این روزنامه عبری درباره ضربه غزه نیز نوشت: هدف از نفوذ زمینی به نوار غزه «نابودی» حماس بود، اسرائیل شهر غزه را ویران کرد اما حماس را نه و این گروه هنوز با قدرت به فعالیت‌های خود ادامه می‌دهد.

هاآرتص درباره ضربه سوم نیز افزود: ضربه بعدی نبود استراتژی است چراکه اسرائیل پس از گذشت ۶ ماه از جنگ، هیچ طرحی در غزه ندارد، ارتش تقریبا تمام قدرت نظامی و ذخیره خود را به آنجا اعزام کرد و ماه‌ها جنگید و صدها سرباز کشته شده و هزاران نفر دیگر زخمی شدند اما نتیجه در عمل صفر است و حماس هنوز فعال است.

شکار تانک اسرائیلی توسط رزمنده فلسطینی

این رسانه درباره ضربه رها کردن اسرا هم نوشت: در ابتدای جنگ اهداف رسمی اعلام شده «نابودی» قدرت نظامی و دولتی حماس در غزه بود و بازگرداندن ۲۵۰ اسیر بازداشت شده در هفت اکتبر نیز به اهداف افزوده شد اما از همان زمان اولویت دوم باقی ماند و این در مذاکرات قاهره و دوحه نمایان شد.

هاآرتص در ادامه به ضربه بحران انسانی اشاره کرد و نوشت: جنگ فراگیر در غزه موجب کمبود شدید غذا، آب و دارو در نوار غزه شد و کل جهان از جمله هم‌پیمان‌های اسرائیل آن را مسؤول این وضع دانستند.

این روزنامه عبری همچنین به ضربه «اتحاد دروغین» داخلی اشاره کرد و نوشت: جنبش اعتراضی پیش از جنگ، به بیان اظهارات تفرقه‌برانگیز و تضعیف ارتش اسرائیل متهم شد، حال آنکه این خود نتانیاهو بود که با سیاست‌هایش با هدف از بین بردن دستگاه قضایی و قانون شکننده، شکاف و چنددستگی ایجاد کرد.

این رسانه رژیم صهیونیستی در ادامه نوشت: اسرائیل حتی بعد از هفتم اکتبر نیز جامعه‌ای تقسیم شده و ۲ قطبی باقی ماند و تلاش برای سرپوش گذاشتن بر این مساله با طرح بیهوده مساله «اتحاد» تنها به نفع یک طرف بود، همان طرفی که از مسؤولیت واقعیت هولناکی که عاملش است، فرار می‌کند.

تظاهرات در تل‌آویو علیه نتانیاهو

هاآرتص درباره ضربه غارتگرانه به بودجه نیز نوشت: واریزهای پنهان بودجه برای جوامع تحت حمایت احزاب حاکم ادامه داشته و حتی با وجود تاخیر در پرداخت بودجه سربازان ذخیره، شهرک‌نشین‌های تخلیه شده و خانواده‌های اسرا، روندی افزایشی پیدا کرده و ۲ برابر شده است و اثرات آن هم طی سال‌های آتی در اقتصاد به شکل افزایش مالیات‌ها، کاهش رتبه اعتباری اسرائیل و زیان انباشته، نمود خواهد داشت.

این روزنامه عبری، ضربه بعدی را بی‌انضباطی نیروهای ارتش رژیم صهیونیستی در جنگ علیه نوار غزه دانست و در این رابطه به حجم گسترده‌ای از ویدیوهایی اشاره کرد که خود سربازهای اسرائیلی ضبط و منتشر کردند که در آن‌ها به تخریب، غارت، شکنجه افراد بازداشت شده و بمباران ساختمان‌های مسکونی افتخار می‌کنند؛ «تمام این‌ها ضربه بزرگتری را به چهره اسرائیل و ارتش آن در جهان وارد کرد».

به نوشته هاآرتص، انضباط بد نیز دلیل اصلی بی‌احتیاطی در اقدامات عملیاتی است؛ به این شکل که ارتش پس از آنکه تحقیقات خود درباره کشته‌شدن کارمندان موسسه خیریه آشپزخانه جهانی فاش کرد که آن‌ها با هماهنگی ارتش وارد غزه شدند، خود مجبور به اعتراف به این مساله شد.

این رسانه رژیم صهیونیستی درباره ضربه «پیروزی قطعی» نوشت: از همان لحظه اولی که نتانیاهو اصطلاح پوچ «پیروزی قطعی» را ساخت، روشن بود که این به عنوان بخشی از فرار همه‌جانبه‌اش از مسؤولیت، تلاشی مذبوحانه برای احیای جایگاه خود به عنوان تنها رهبری است که می‌تواند پیروزی را تضمین کند.

هاآرتص در ادامه نیز نوشت: این اصطلاح به هدفش نرسید و حتی به موضوعی برای تحقیر تبدیل شد و بر گفت‌وگوها تاثیر منفی گذاشت، در واقع رقبای سیاسی نتانیاهو و نیز ژنرال‌های ارتش اسرائیل نگران این بودند که به آن‌ها به عنوان «افرادی سست عنصر و بی‌اراده» نگاه شود و آن‌ها از مطلع کردن مردم درباره این واقعیت دردناک و پیچیده امتناع کردند.

تخریب مسجد و زیرساخت‌های غیرنظامی توسط اسرائیل در غزه

این رسانه عبری در پایان نیز آخرین ضربه را حمله به دمشق دانست که طی آن هفت نفر از مستشاران سپاه پاسداران ایران به شهادت رسیدند.

هاآرتص در این رابطه نوشت: این اشتباه بزرگ مشترک جامعه اطلاعاتی به ویژه مرکز اطلاعاتی ارتش و سطح سیاسی بود که ریاست آن را فردی بر عهده دارد که سال‌هاست خود را بزرگترین کارشناس مسائل ایران معرفی می‌کند. او با این حمله که قطعا همزمان با گیر افتادن ارتش در نوار غزه و شمال (فلسطین اشغالی) ارزش باز شدن جبهه دیگری برای آن را نداشت، موافقت کرد.

انتهای پیام

  • دوشنبه/ ۳ اردیبهشت ۱۴۰۳ / ۱۴:۰۵
  • دسته‌بندی: غرب آسیا و آفریقا
  • کد خبر: 1403020302185
  • خبرنگار : 71496