به گزارش ایسنا، «حسین امیرعبداللهیان» وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران روز یکشنبه هفته جاری در نشستی با حضور سفرا، کارداران و رؤسای نمایندگی‌های بین‌المللی مقیم تهران که در محل وزارت امور خارجه کشورمان برگزار شد، از هماهنگی‌ها و رایزنی‌های دیپلماتیک قبل از انجام عملیات «وعده صادق» با کشورهای منطقه و جهان سخن گفت و اعلام کرد «پیش از پاسخ نظامی، به همسایگان و دوستان خود اطلاع دادیم که پاسخ ما در قالب دفاع مشروع، قطعی و مسلم است، لیکن ما امنیت همسایگان و امنیت منطقه را امنیت جمهوری اسلامی ایران می‌دانیم و هدف ما در دفاع مشروع، صرفا تنبیه رژیم متجاوز اسرائیل است و ما به دنبال توسعه تنش در منطقه نیستیم».
امیرعبداللهیان خاطر نشان کرد: «جمهوری اسلامی ایران از توسعه جنگ در منطقه استقبال نمی‌کند، اما معادله ما در پاسخ به رژیم صهیونیستی از این به بعد متفاوت خواهد بود و چنانچه منافع ما در منطقه توسط رژیم صهیونیستی تهدید شود و تعرضی به منافع ما ایجاد شود، پاسخ جمهوری اسلامی ایران متفاوت از گذشته خواهد بود».
در واقع اظهارات وزیر امور خارجه ناظر به هماهنگی و همراهی میدان و دیپلماسی در یکی از مهم‌ترین و بی‌سابقه‌ترین تصمیمات کشور در چارچوب اقدام نظامی و دیپلماتیک است که نشان از اهمیت نگاه مسئولان کشور نه تنها به ضربه نهایی، بلکه به پیش درآمد و نتایج عملیات مذکور بوده است.
«کیومرث یزدان پناه» استاد ژئوپلیتیک دانشگاه در گفت‌وگو با ایسنا نیز در تحلیل خود از هماهنگی میان «میدان» و «دیپلماسی» در ارتباط با پاسخ ایران به اقدامات و جنایت‌های رژیم صهیونیستی اظهار داشت: یکی از الزامات اصلی در اقتدار زایی یک کشور و عامل ارتقای قدرت ملی ، هماهنگی میان رسته‌های سطح یک تصمیم‌گیری و اجماع در عقل تصمیم است. برای جمهوری اسلامی ایران هم در این دوره بسیار سخت گذار، یکی از چارچوب‌های قدرت‌زا، اصل اتفاق نظر در ۲ سطح کلان دیپلماسی (گفتمان محکم و نفوذ ناپذیر) و میدان عمل در عرصه‌های اقدام است.
وی تصریح کرد: این موضوع که در مقاطعی گرفتار پارادوکس‌های متعرض‌کننده و منشأ اختلافات پر هزینه شده بود؛ در شرایط فعلی، علاوه بر افزایش قدرت و اقتدار و اعتبار ملی، سرمایه‌های گسترده ملی را در میدان سیاسی (پرستیژ مبتنی بر اعتماد نفس)، میدان اقتصادی (ثبات و ثروت ) و میدان برخورد قاطع با دشمن به اعتبار جهانی و منطقه‌ای در عرصه سیاست خارجی تبدیل کرده و ناظر به اصل تثبیت منافع ملی و تضمین استقلال ملی، راهبرد بلندمدت سیاست خارجی کشور را به منصه ظهور و بروز برساند.
این استاد ژئوپلیتیک دانشگاه همچنین بیام کرد: بنابراین آثار و نتایج راهبرد نگاه به وحدت و هماهنگی میان گفتمان و عمل با تکیه بر عرصه دیپلماسی و میدان عمل را در حوزه بازدارندگی، حفظ و صیانت از منافع ملی، برای مراحل بعدی در کاهش تهدیدهای دشمن می‌تواند راهگشا و تعیین‌کننده باشد. در نهایت نتایج و آثار هماهنگی دیپلماسی و میدان در کنترل بحران‌های موردی و بحران‌های بنیادی گره‌گشایی باشد.
یزدان پناه ادامه داد: این مساله به عنوان موضوع روز و در سطح یک اولویت ملی، فارغ از فضای رسانه‌ای و عملیات روانی داخلی و خارجی پیرامون آن درچند محور قابل توجه اساسی است. نخست تاثیرات سیاست هماهنگی دیپلماسی و میدان (هم در ظاهر هم در خفا) در مهار بحران‌های داخلی و خارجی و ناظر به بازیگران حاضر در صحنه، تهدیدات محتمل، تأمین و کنترل تهدیدات و صیانت از دستاوردها قابل ارزیابی است که در چند محور می توان به آن اشاره کرد:
۱. ایجاد موازنه میان راهبرد تقابل با تهدیدات در سطوح مختلف و کنترل چالش‌های ناشی از آن.
۲. ایجاد بازدارندگی و سیاست مهار تهدید و کنترل توسعه طلبی رژیم صهیونیستی در برابر ایران.
۳. سیاست تعامل موازن سازنده با کشورهای جهان، به ویژه متحدان راهبردی با اجرای دقیق و هدفمند سیاست تنش‌زدایی توأم با اقتدار و قدرت.
۴. پیگیری و اجرایی‌سازی سیاست توسعه منافع و مشترکات امنیتی، اقتصادی و سیاسی در کنار اقدامات بازدارنده.
۵. موفقیت در پیاده‌سازی راهبرد ترکیبی دیپلماسی و میدان و بهره‌گیری مطلوب از ابزارهای سخت (نظامی) و نرم (دیپلماسی و اقتصادی) درعرصه تعامل و تقابل.
وی خاطرنشان کرد: در مجموع باید گفت که ایران به عنوان بازیگر مرجع منطقه‌ای و موثر جهانی باید مطمئن و سازنده در شرایط شکل‌گیری بلوک‌بندی‌های ژئوپلیتیکی و ائتلاف‌های جدید منطقه‌ای نقش‌آفرینی کند و هر چه سریعتر از دام تنش‌های موجود و خطرناک بیرون بیابد.
انتهای پیام