بادبانک، که با نام By-the-wind-sailor، little sail و Velella Vellela شناخته می‌شود، جانوری آبزی است که در سطح آب اقیانوس‌ها و دریاهای آزاد زندگی می‌کند. این جانور در بیشتر عمر خود بر روی سطح اقیانوس آرام شناور می‌ماند و هرگز به کف اقیانوس نزدیک نمی‌شود و تنها در مرحله لاروی کاملا در آب فرو می‌رود.
این موجود شگفت انگیز زندگی خود را از میان اقیانوس آرام آغاز می‌کند و توسط باد به سواحل آورده می‌شود. به‌طور کلی، وللا بیشتر در دریاهای آزاد و در مناطق گرمتر نیمکره جنوبی و شمالی یافت می‌شود و سواحل برای این موجود جایی‌ست که روزی زندگی‌اش در آن به پایان می‌رسد.
هنگامی که تاکسونومیست‌ها وللا را به‌عنوان سیفونوفور (Siphonophore) طبقه‌بندی کردند، این گونه به‌عنوان یک گونه بسیار کوچکتر از گونه‌های دیگر شناخته شد. البته، با وجود اینکه این جانوران کوچک هستند، اما مانند سایر سیفونوفورها ساختار بدنی پیچیده‌ای دارند. همین ساختار به آنها کمک می‌کند که نزدیک به پایان فصل بهار و اوایل تابستان به سواحل برسند و معمولاً در سواحل نیمکره شمالی و جنوبی قرار بگیرند.
در فصل بهار امسال نیز میلیون‌ها Velella در امتداد سواحل غربی ایالات متحده مشاهده و باعث شگفتی و خوشحالی افرادی شدند که در مسیر خود با آنها برخورد کردند. از این‌رو تصاویر زیبایی از این جانوران شگفت انگیز در رسانه‌های اجتماعی به اشتراک گذاشته شد.
نکته جالب دیگر اینکه چند نظریه در مورد رنگ آبی شفاف این موجودات وجود دارد؛ زندگی در حد فاصل هوا و اقیانوس مکان‌های زیادی برای پنهان شدن از شکارچیانی مانند خورشید ماهی اقیانوسی (Mola Mola) را در اختیار وللا نمی‌گذارد. از این‌رو، Stanjer معتقد است که رنگ آبی این موجودات دریایی ممکن است به آنها کمک کند تا با ترکیب شدن با امواج، خود را پنهان کنند. همچنین، نظریه دیگر این است که رنگ آنها به‌عنوان نوعی ضد آفتاب عمل می‌کند و از آنها در برابر اشعه فرابنفش (UV) محافظت می‌کند.
یکی از حوزه‌های کنونی مطالعه درباره این موجود کوچک آبزی، رابطه بین وللا و دمای اقیانوس است. در سال ۲۰۲۱، پژوهشگری به نام Parrish از داده‌های جمع‌آوری‌شده در نتیجه ۲۰ سال مشاهدات دانشمندان برای کشف علت وجود تعداد زیادی از وللاها استفاده کرد و دریافت که احتمال وقوع این رویداد زمانی بیشتر است که زمستان‌ها از حد معمول گرمتر باشد. این موضوع همچنان در دست بررسی است، اما به‌طور کلی، Parrish معتقد است که در یک زمستان با دمای ملایم‌تر در مقایسه با یک زمستان بسیار سرد و طوفانی، این موجودات شانس بیشتری برای زنده ماندن خواهند داشت.
از آنجایی که دمای اقیانوس‌های جهان به عنوان بخشی از بحران آب و هوایی همچنان گرم تر می‌شوند، این احتمال وجود دارد که وللاهای بیشتری در دریا رشد کنند و به ساحل بیایند. دانشمندانی مانند Parrish به این فکر می‌کنند که آیا این موجودات کوچک می‌توانند تأثیر پیچیده‌تری از آنچه که ما تصور می‌کنیم بر اقیانوس‌ها داشته باشند یا خیر. به عنوان مثال، با توجه به اینکه وللاها زئوپلانکتون‌ها، لاروهای ماهی و به‌ویژه تخم‌های ماهی را می‌خورند، ممکن است روی گونه‌های ماهی تأثیر منفی بگذارند.
او هم چنین می‌گوید که بر اساس شواهد موجود، به دلیل وجود تعداد زیادی از وللاهای گرسنه، ممکن است جمعیت برخی از ماهی‌ها مانند آنچوی (Anchovy) تغییر پیدا کند.
منابع:
www.gaurdin.com
www.marlin.ac.uk
انتهای پیام