در پایان دیدارهای برگزارشده پنج وزن ۴۵- ۵۱- ۶۰ – ۷۱ و ۹۲ کیلوگرم این مسابقات که از صبح امروز دوشنبه با رقابت ۱۱۲ کشتی‌گیر از تیم‌های ایران، قزاقستان، هند و عراق در سالن شهیدان نوبخت شهر بابلسر برگزار شد، کشتی‌گیران ایرانی در هر پنج وزن فینالیست شدند.
در وزن ۴۵ کیلوگرم:
فینال: امیرعباس رمضانی (ایران) – پاراتمش سوریکانت (هند)
رده بندی:
عرفان بوکان (ایران) – امیرحسین صابری نژاد (ایران)
محمدامین ساقی (ایران) – دانیال صفری (ایران)
در وزن ۵۱ کیلوگرم:
فینال: بنیامین امیدی (ایران) – سام ارشد (ایران)
رده بندی:
سجاد صارمی (ایران) علی اکبر حسینی (ایران)
امیرمحمد سلیمانی (ایران) سید طاها هاشمی (ایران)
در وزن ۶۰ کیلوگرم
فینال: مبین گردشی (ایران) – یاسین طیبی (ایران)
رده بندی:
رضا شمسی‌پور (ایران) امیرعلی غضنفری (ایران)
کسری قدرتی (ایران) – شایان اردو (ایران)
در وزن ۷۱ کیلوگرم:
فینال: صالح محمدی (ایران) – ابوالفضل شمسی‌پور (ایران)
رده بندی:
علی طاهرلو (ایران) – آرشام وهابیان (ایران)
و در وزن ۹۲ کیلوگرم:
فینال: امیررضا علی‌پور (ایران) – امیرحسین محمدی (ایران)
رده بندی:
رامتین روانبخش (ایران) – امیرمحمد رحیمی (ایران)
محمدصالح عزتی‌راد (ایران) کاویان تواهی (ایران)
دیدارهای رده بندی وفینال این مسابقات امروز برگزار می‌شود.
مسابقات پنج وزن دوم ۴۸ – ۵۵ – ۶۵ – ۸۰ و ۱۱۰ کیلوگرم نیز روز سه شنبه، ۲۸ فروردین پس از وزن کشی برگزار خواهد شد.
این مسابقات که جنبه انتخابی تیم ملی کشتی آزاد نوجوانان ایران را نیز دارد، در ۱۰ وزن برگزار می‌شود.
دراین دوره از مسابقات تیم هند با ۲۰ کشتی‌گیر، عراق با ۱۳ کشتی‌گیر و قزاقستان با ۱۰ کشتی‌گیر حضور دارند.
همچنین نفرات اول تا دهم مسابقات کشتی آزاد قهرمانی کشور به همراه یک تیم از منتخب شهرستان بابلسر و یک تیم از منتخب مازندران درمجموع حدود ۱۵۰ کشتی‌گیر داخلی در این رقابت‌ها به مصاف هم خواهند رفت.
به گزارش ایسنا، نخستین دوره این مسابقات به میزبانی شهرستان آمل و دومین دوره آن در شهرستان بابلسر زادگاه این پهلوان کشتی مازندران برگزار شد.
عبدالله موحد، زاده ۲۹ اسفند ۱۳۱۸ در بابلسر با ۶ مدال طلای جهان و المپیک در جایگاه دوم فهرست مشاهیر کشتی ایران بعد از حمید سوریان و جایگاه یازدهم تالار مشاهیر اتحادیه جهانی کشتی برای قهرمانان کشتی آزاد در سده بیستم قرار دارد.
اوج فعالیت ورزشی آقای موحد در سال ۱۹۶۸ و در المپیک مکزیکو سیتی بود که یک مدال طلا برای ایران بدست‌آورد. اما به دلیل آسیب شانه از تکرار این موفقیت در المپیک ۱۹۷۲ بازماند.
این کشتی‌گیر نامی ایران، کمی بعد به آمریکا رفت اما حاضر نشد به مربی‌گری برای ورزشکاران آن کشور بپردازد چرا که غرورش اجازه نمی‌داد تا فنونی را به شاگردان (آمریکایی) آموزش دهد که علیه کشتی‌گیران ایرانی استفاده کنند.
انتهای پیام