دکتر پژمان بختیارینیا در گفتوگو با ایسنا، اظهارکرد: سال گذشته ۱۲ هزار و ۴۶۸ مورد حیوانگزیدگی در ۲۳ شهرستان تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز رخ داده که در مقایسه با مدت مشابه سال قبل از آن ۳۰ درصد افزایش داشته است.
وی با بیان اینکه بیشترین موارد حیوانگزیدگیها، گازگرفتگی سگ است، افزود: در این مدت تعداد کل موارد سگگزیدگی ۱۰ هزار و ۷۲ مورد بوده است که ۲ هزار و ۳۹۰ مورد از این تعداد مربوط به گزش سگهای بلاصاحب بوده است.
بختیارینیا بیان کرد: همه موارد حیوانگزیدگی به عنوان مورد مشکوک به هاری در نظر گرفته میشود و اقدامات سرمتراپی و واکسیناسیون برای آنها انجام میشود.
وی عنوان کرد: هاری یک نوع عفونت ویروسی دستگاه اعصاب مرکزی و قابل انتقال بین حیوان و انسان است و معمولا به دلیل گزش، خراش و حتی لیسیدن حیوانات از جمله سگ و گربه به انسان منتقل میشود و در صورت بروز علائم بیماری در انسان، متاسفانه همیشه صددرصد کشنده است.
معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز گفت: با وجود میزان بالای کشندگی این بیماری، در صورت انجام مراحل پیشگیری مانند شستوشوی صحیح محل گزش با آب و صابون و تزریق سرم و واکسیناسیون به موقع و کامل، میتوان از ابتلا به هاری پیشگیری کرد.
وی بیان کرد: بر اساس دستورالعمل کنترل جمعیت سگهای بلاصاحب مصوب سال ۱۳۸۷ و متعاقبا ویرایش آن در سال ۱۴۰۱ (استفاده از روش زندهگیری)، تهیهشده در سازمان شهرداریها و دهیاریهای وزارت کشور، شهرداریها در مناطق شهری و دهیاریها در مناطق روستایی مسئول کنترل جمعیت سگهای بلاصاحب هستند و ریاست کمیته کنترل سگهای بلاصاحب در سطح شهرستانها با فرماندار بوده و دبیر جلسه، شهرداری همان شهرستان است.
بختیارینیا گفت: با توجه به اینکه اجرای این دستورالعمل مستلزم احداث واحد یا مرکز موقت نگهداری سگهای زندهگیری (سایت زندهگیری) است، استانداری خوزستان تعدادی از شهرداریها را به عنوان قطب خدماتدهی در سطح استان معین کرد که برخی از شهرداریها، نسبت به انجام تعهدات محوله اقدام کردهاند.
وی بیان کرد: طبق آمار دریافتی از شهرستانها سال گذشته در مجموع ۱۳ هزار و ۶۵۳ قلاده سگ زندهگیری شدند. با وجود اقدامات انجامشده باید بقیه سایتهای زندهگیری به وسیله شهرداریها مربوطه احداث و عملیات زندهگیری تقویت شود.
معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز با اشاره به برخی دیگر از علل نامطلوب بودن وضعیت کنترل جمعیت سگهای بلاصاحب گفت: عدم آگاهی عموم مردم از عواقب ناشی از غذادهی و نگهداری از حیوانات بلاصاحب یکی از علل نامطلوب بودن وضعیت کنترل جمعیت سگهای بلاصاحب است؛ این این عدم آگاهی ضمن دخالت در حیات وحش، منجر به ایجاد خطر برای افراد ناآگاه و اطرافیان آنها میشود به نحوی که با یک گزش ساده یا تماس ساده، انسان میتواند به بیماریهای مشترک انسان و حیوان مبتلا شود.
وی افزود: مدیریت نامطلوب پسماند و نخالههای ساختمانی نیز موجب جلب حیوانات بلاصاحب به محلهای دپوی زباله میشود. رهاسازی نخالههای ساختمانی در کنار جوامع انسانی یا عدم جمعآوری و دفع بهداشتی پسماند موجب جلب، تغذیه و لانهگزینی حیوانات بلاصاحب و موذی مبتلا به بیماریها خطرناک مانند هاری میشود.
انتهای پیام