سجاد پذیرفته، بسکتبالیست اهل شهرستان اهر آذربایجان‌شرقی در سال‌های اخیر با عملکرد درخشانش پای ثابت ترکیب تیم‌ملی بوده است.
به گزارش ایسنا، آسمان خراش ۲۷ ساله تیم‌ملی و تیم مهرام به ریباندهای تک دست خود معروف است و سال گذشته به دلیل داشتن دست‌های بزرگ، سوژه فدراسیون جهانی (FIBA) شد.
ایسنا در ایام نوروز به سراغ ستاره ۲ متری بسکتبال ایران رفته که این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید:
چطور وارد بسکتبال شدید و چه کسی مشوق اصلی شما بود؟
کاملاً اتفاقی سمت بسکتبال آمدم چون قبل از بسکتبال در سطح استانی و کشوری فوتبال بازی می‌کردم و وقتی وقتی وارد سالن و بسکتبال شدم، فهمیدم بسکتبال زندگی و دنیای جدیدی برای من است.
از طریق یکی از همسایه هایمان وارد بسکتبال شدم ایشان معتقد بودند من و برادرم به دلیل قد و قامتمان درد بسکتبال میخوریم.
شرایط در شهرداری گرگان برای شما چطور بود؟
خب من ٢ فصل در گرگان بودم که خدا را شکر در هر ۲ فصل توانستیم قهرمان شویم و چیزی که لیاقت مردم گرگان است را به آن‌ها هدیه دهیم. در گرگان ٢ سال فوق‌العاده خوبی داشتم که جزو بهترین لحاظات زندگی‌ام بودند.
بزرگی دستانتان سوژه فدراسیون جهانی بسکتبال شده بود راجع به این موضوع صحبت کنید. اندازه دستان شما چند سانتی متر است؟
اندازه هر وجبم ٣٠ سانتی‌متر است و می‌توانم هر توپی که به سمت من بیاید را با یک دست بگیرم و این باعث شده بود که (FIBA) نگاه خاصی به بزرگی دستان من داشته باشد.
لقب عابدزاده بسکتبال را به شما داده‌اند؟
خب همه مردم خصوصاً هواداران محترم و پرشور شهرداری گرگان لطف داشته‌اند که این لقب را به من داده‌اند؛ آقای احمدرضا عابدزاده یکی از اسطوره های ورزش ایران و دنیا هستند و امیدوارم لیاقت لقب ایشان را داشته باشم.
به نظر شما چرا تبریز و آذربایجان‌شرقی درحال حاضر تیم بسکتبال ندارد؟
واقعاً از مسئولین شهرمان تقاضا و خواهش می‌کنم که فکری به حال بسکتبال تبریز و آذربایجان بکنند. واقعا استعدادهای عجیبی در استان وجود دارد. متاسفانه فصلی که ما در تبریز قهرمان شدیم، اعضای شورا شهر تبریز عوض شدند و نگرششان نسبت به ورزش حرفه‌ای کاملاً منفی بود، این عامل باعث شد تیمی که قهرمان ایران شده بود و سهمیه آسیایی داشت، به راحتی منحل شود.
نمره‌ای که به خودتان در سال ۱۴۰۲ می‌دهید و بهترین و غم انگیزترین اتفاق این سال برای شما چیست؟
خب نمره را باید بغل دستی هایم بدهند و من نمیتوانم از خودم تعریف کنم. خدا را شکر همه‌ی اتفاقات زندگی‌ام خوشحال کننده بودند.
بزرگ‌ترین هدفی که در سال ۱۴۰۳ دنبال می‌کنید چیست؟
فقط و فقط قهرمانی با مهرام در سوپرلیگ. امیداوارم در سال جدید قهرمان ایران شویم، تمام هدف و آرزوی من برای سال جدید این است.
فوتبالی هستید؟
بله
طرفدار کدام تیم هستید؟
در ایران تراکتور و در اروپا بارسلونا.
به نظرتان بسکتبال ایران در سال ۱۴۰۲ در چه زمینه‌هایی پیشرفت یا پسرفت داشته است؟
طی یکی-دو سال اخیر پیشرفتی حاصل نشده اما امیدوارم در آینده شاهد پیشرفت بسکتبال کشورمان باشیم.
یک دروغ سیزده بگویید؟
من برای قهرمانی تیمم تلاش نمی‌کنم.
پیام نوروزی ات برای مردم؟
فقط و فقط حال دلتان را خوب نگه دارید و مطمئن باشید اتفاقات خوبی برایتان رقم خواهد خورد. فقط دلتان را به دست خدا بسپارید.
عید نوروز در یک جمله؟
تفریح و خوشحالی مردم عزیز کشورم.
مهمترین اتفاق ورزشی در سالی که گذشت؟
اتفاق خاصی نیفتاد.
سخن پایانی:
حرف خاصی ندارم، امیدوارم مردم عزیز کشورم همیشه شاد، خندان و سلامت باشند و همیشه با خوشی زندگی کنند.
انتهای پیام