تیم ملی والیبال نشسته بانوان اکنون در میان مدعی‌های آسیا به حساب می‌آید تا جایی که همین چند ماه اخیر مدال نایب‌قهرمانی رقابت‌های پاراآسیایی هانگژو را بر گردن آویختند، این در حالی است که بازی تدارکاتی برون مرزی نداشته و مسابقات بین‌المللی‌اش به تعداد دو رقمی نمی‌رسد.
دختران پاراوالیبال ایران در مهم‌ترین رویداد پیش رو خود را برای رقابت‌های انتخابی پارالمپیک ۲۰۲۴ مهیا می‌کنند و لیلا بریانیان بر راس نیمکت تیم ملی قرار دارد.
ایسنا پیش از اعزام تیم ملی والیبال نشسته بانوان به مسابقات انتخابی پارالمپیک ۲۰۲۴ پاریس با لیلا بریانیان، سرمربی جوان و اصفهانی ملی‌پوشان در خصوص شروع دوران ورزشی تا رسیدن به نیمکت تیم ملی و چالش‌های این راه به گفت‌وگو نشسته که در ادامه می‌خوانید:
ایسنا: حدود ۲۰ سال کار با توان‌یابان، از کجا شروع شد؟
کارشناس تربیت بدنی و علوم ورزش از دانشگاه مبارکه را گرفتم و پس از آن مدرک مربیگری درجه ۱ ملی والیبال نشسته را کسب کردم. از سال ۱۳۸۴وارد عرصه مربیگری معلولین شدم . در این سال‌ها با هیات جانبازان و معلولین، سازمان بهزیستی و باشگاه فرهنگی ورزشی ذوب آهن اصفهان همکاری داشته و از سال ۹۵ تا کنون تحت پوشش باشگاه ذوب آهن در مسابقات سوپر لیگ کشوری شرکت کردیم. دو دوره به عنوان مربی در سال‌های ۱۳۹۲ و ۹۴ به تیم ملی دعوت شدم و اکنون نیز به عنوان سرمربی تیم ملی به ورزش بانوان خدمت میکنم.
ایسنا: چرا والیبال نشسته؟
بعد از زلزله بم و حضورم بعنوان امدادگر در سازمان بهزیستی با یکی از مددکاران عزیز که الان هم جزء دوستان خوبم هستند، آشنا شدم .ایشان کار مربیگری تیم والیبال سازمان بهزیستی را به من پیشنهاد دادند و من هم پذیرفتم .با نیت اینکه خدمت به این عزیزان تحت هرشرایطی زکات سلامتی خودم و پدر و مادرم باشد، مشغول به کار شدم و از آن روز تا الان که حدود ۲۰ سال طول کشیده تحت هرشرایطی با همه فراز و نشیب‌ها سعی کردم در درجه اول خدمتگزار و حامی این عزیزان باشم.
ایسنا: پس اگر به عقب برگردید باز هم همین مسیر انتخاب شماست؟
اگر بازهم به عقب برگردم با اینکه مطمئن هستم در حیطه کار با معلولین و ورزش معلولین پولی نیست ،اما باز هم با جان و دل همین مسیر را با آگاهی بیشتر انتخاب میکنم.
ایسنا: شرایط ورزش بانوان اصفهان را چطور ارزیابی می‌کنید؟
در استان اصفهان در حیطه ورزش معلولین استعدادهای شناخته شده خوبی داریم اما من فکر میکنم نسبت به پتانسیل کلان شهر اصفهان و شهرستان‌های اطراف هیچوقت برنامه منسجم استعدادیابی جهت گسترش نیروهای مستعد و جوان و سوق دادن انها به سمت ورزش صورت نگرفته و متاسفانه بعد از گذشت چند سال، نیروی جایگزین آموزش دیده برای نیروهای حال حاضر نداریم.
ایسنا: در بحث بانوان به ویژه حوزه بانوان معلول چه محدودیت یا موانعی وجود دارد؟
محدودیت‌هایی که برای ورزش بانوان وجود دارد، بیشتر در زمینه بعد تبلیغات و اسپانسری است. زیرا با توجه به پوشش و برخی معذوریت‌ها خیلی از مسابقات را نمی‌توان پخش خبری زنده داشت. همین امور سبب می‌شود که پای اسپانسرها، شبکه‌های خبری و رسانه ای زنده به ورزش بانوان باز نشده و بالطبع حامیان مالی هم در این زمینه تقریبا کم هستند. هدف عمده اسپانسرها دیده شدن و تبلیغات است که در حوزه ورزش بانوان معلول و در کل معلولین محدودیت‌ها خیلی بیشتراند.
فکر کنید یک فرد دارای محدودیتِ حرکتی برای بحث جابجایی و ایاب و ذهاب اگر ماشین شخصی نداشته باشد، چه سختی هایی به علت عدم مناسب‌سازی‌ها دارد. در همه نقاط هم با جامعه آماری کمتر نسبت به افراد سالم، نمی‌توان پایگاه‌های ورزشی قرار داد.
ایسنا: والیبال نشسته در حوزه باشگاه‌ها تا چه میزان حمایت می‌شود؟
نکته قابل توجه ورزش بانوان در استان اصفهان وجود دو باشگاه بزرگ ذوب آهن و سپاهان است که چندسالی در حوزه ورزش معلولین ایفای نقش می‌کنند. باشگاه ذوب آهن پرچم‌دار ورزش والیبال نشسته در ایران است و افتخارات زیادی تیم آقایان والیبال نشسته در دنیا و آسیا دارند، از سال ۹۵ هم در بخش بانوان فعالیت خود را شروع کرد و باشگاه سپاهان نیز در سال ۹۸ وارد عرصه تیم داری در بخش بانوان و آقایان والیبال نشسته شد . حضور این دو باشگاه باعث شده لیگ رنگ و بوی متفاوت‌تری بگیرد. بحث مالی بین ورزشکاران بانوی والیبال نشسته جایگاه ویژه‌ای پیدا کرده و همین عوامل باعث ایجاد انگیزه بین اسپانسرهای دیگر شهرها شده تا حتی برای کنجکاوی هم که هست یک سالی حمایت از جامعه ورزش معلولین شهر خود را به عهده بگیرند و این نوید بخش روزهای بهتر برای ورزش بانوان دیار نصف جهان و همه شهرها و استان‌های دیگه دارد.
ایسنا: به عنوان بانو ورزشکار در اصفهان، دیدگاه جامع نسبت به ورزش بانوان چگونه است؟همچنان ورزش بانوان زیر پرچم آقایان است یا خیر؟
به عنوان یک بانوی ورزشکار امیدوارم روزی برسد که ورزش بانوان با بهره گیری از تمام نیروهای کارآمد و جوان و باتجربه بتواند روی ریل موفقیت و پیشرفت حرکت کرده و ما هرروز شاهد درخشش هرچه بیشتر این عزیزان باشیم. همینطور ک الان هم می‌بینید کاروان پارا المپیک ما همیشه دست پر تر از کاروان المپیکی ما در بخش افراد سالم به میهن برمی‌گردد و افتخارات بچه های جانباز و معلول بسیار زیاد است، اما متاسفانه رسیدگی‌ها خیلی کمتره .قبول داریم مناسب سازی ها و اقدامات دیگر ویژه افراد دارای محدودیت هزینه بر تر و سخت تر هست اما مطمئنم با نگاهی ویژه تر شاهد موفقیت های بیشتر می‌شویم. حتی در بحث پاداش‌ها هم تقریبا طرف انصاف رعایت نمی‌شود. یک تیم فوتبال می‌رود، شاید نتیجه هم نگیرد اما آنقدر وعده و پاداش داده میشه که دیگر بین بازیکنان انگیزه‌ای نیست،
اما تیم‌های معلولین با هزار سختی آماده می‌شوند در مسابقات شرکت می‌کنند اما گاها حتی از پاداش و وعده خبری نیست.
ایسنا: حال تیم ملی پیش از اعزام به مسابقات انتخابی پارالمپیک چطور است؟
با بازگشت بازیکنان از بازی‌های هانگژو، تقریبا تیم والیبال نشسته ما برای اعزام مشخص نبود، زیرا با هزینه و بودجه بسیار، تامین این بودجه برای اعزام و سهمیه مشکل بود. خداراشکر بعد از سه ماه اسپانسری در بخش خصوصی یک شرکت پیدا شد که تیم را با هزینه اسپانسری برای کسب سهمیه اعزام کنند. بازیکنان همان افرادی هستند که به مسابقات هانگژو رفته بودند، البته دو تغییر اساسی انجام شد. یکی از بازیکنان به دلیل شخصی نتوانست تیم را همراهی کند و دیگری به دلیل شرایط سنی از ترکیب حذف و بازیکنی جوان‌تری اضافه شد. تلاش می‌کنیم با داشتن این بازیکن‌ها فرصت‌های خوبی را به دست آوریم.
ایسنا: اردوهای آماده‌سازی برگزار شد؟
سه اردو برای تیم برنامه ریزی شده بود که اولین اردو بلافاصله بعد از مسابقات لیگ از ۸ تا ۱۴ اسفندماه و دیگری ۲۰ تا ۲۶ اسفندماه برگزار شد. اردو آخر از ۵ تا ۹ فروردین که متصل به اعزام است که ۹ فروردین‌ماه به کشور چین برای برگزاری مسابقات انتخابی پارالمپیک ۲۰۲۴ پاریس اعزام خواهیم شد.
ایسنا: شرایط و آمادگی تیم در چه سطحی است؟
بازیکنان از انگیزه بسیار بالایی برخوردار هستند که تمام تلاش خود را برای نتیجه خوب انجام می‌دهند. علاوه بر اینکه تمرینات آن‌ها سخت و فشرده بوده، اما انگیزه آن‌ها باعث جنگیدن برای یک نتیجه خوب می‌شود.
انتهای پیام