محمد دلیر، ورزشکار کم‌بینای جهرمی، متولد سال ۱۳۷۲ است. او تا چندسال پیش به عنوان یک مدال‌آور در رشته شنا شناخته می‌شد، اما حالا توانسته مهم‌ترین مدال زندگی ورزشی خود را در بزرگترین آوردگاه قاره کهن، در رشته دوچرخه سواری به دست بیاورد.

با این حال، فدراسیون برای مسابقات قهرمانی آسیا نه او را اعزام کرد و نه ورزشکار دیگری از پاراسایکلینگ را به مسابقات فرستاد. تصمیمی که اعتراض دلیر را در پی داشت.

او در گفت و گو با خبرنگار ایسنا در این باره اظهار کرد: پس از بازی‌های پاراآسیایی که اوایل آبان‌ماه برگزار شد، اولین مسابقه مهمی که پیش رو داشتیم، مسابقات قهرمانی آسیا در اوایل اسفندماه بود، اما متاسفانه از بچه‌های پاراسایکلینگ، فدراسیون تصمیم گرفت کسی را به این رقابت اعزام نکند.

دلیر افزود: مشخص نیست فدراسیون با چه سیاستی پیش رفت که چنین تصمیمی گرفت. اگر اعزام کرده بودند، همه ما حداقل یک یا دو مدال می‌گرفتیم و با دست پر برمی‌گشتیم.

این ورزشکار جهرمی گفت: ظاهرا مدال‌های پاراسایکلینگ برای فدراسیون امتیازی ندارد و این مشکل می‌تواند از طرف وزارت باشد. برای همین است که فدراسیون هزینه نمی‌کند. گرچه برخی بچه‌های پاراسایکلینگ اسپانسر پیدا کرده بودند و حتی حاضر بودند با هزینه شخصی خودشان اعزام شوند، این کار انجام نشد.

مدال‌آور هانگژو اضافه کرد: شاید این مسابقات برای فدراسیون امتیازی نداشت، اما برای ما ورزشکاران می‌توانست امتیاز بالایی داشته و کمک حالمان باشد. متاسفانه فدراسیون بیشتر به خودش فکر می کند تا به ورزشکاران. اگر من طلا می‌گرفتم، که با توجه به رکوردهایی که ثبت شد احتمالش زیاد بود، شانس کسب سهمیه پارالمیپک پاریس را هم داشتم.

دلیر ادامه داد: بعد از بازی‌های آسیایی که برنز گرفتم، با انگیزه خیلی بیشتر برای مسابقات آینده و رکورد زنی در آسیا تلاش کردم. رکوردی که می‌خواستم به اسم ایران ثبت شود، اما چنین شرایطی پیش نیامد. اعزام نشدیم و انگیزه‌مان از دست رفت. البته همچنان تلاشمان را ادامه می‌دهیم، اما اگر قرار باشد به مسابقات بعدی هم اعزام نشویم، واقعا دیگر انگیزه‌ای نمی‌ماند.

وی در خصوص شانس حضورش در پارالمیپک پاریس در سال آینده گفت: اگر به مسابقات قهرمانی آسیا اعزام می‌شدم و طلا می‌گرفتم، طبق صحبتی که با رئیس کمیته پاراسایکلینگ فدراسیون انجام داده بودم، احتمال اینکه جزو حمایت‌های کمیته ملی پارالمپیک قرار می‌گرفتم زیاد بود، اما حالا کارم سخت است. ابتدا باید صحبت‌هایی با کمیته ملی پارالمپیک شود که آیا برنامه‌ای برای اعزام دوچرخه سواران دارند یا نه. اگر پاسخ مثبت بود، من با شرکت در یک کاپ جهانی شاید بتوانم مجوز حضور در پارالمپیک را بگیرم.

وی در خصوص علت تغییر رشته از شنا به دوچرخه‌سواری گفت: از زمان شیوع کرونا و تعطیلی استخرها، جایی برای تمرین نداشتم. از طرفی به ورزش سه گانه هم علاقه داشتم و وقتی دست به دوچرخه شدم، دیگر نتوانستم آن را کنار بگذارم. پشیمان هم نیستم، چون هم مدال آسیایی گرفتم و هم از لحاظ مالی به من کمک شد.

دلیر در پایان گفت: امیدوارم شرایطی فراهم شود که دیگر بچه‌های پاراسایکلینگ با چنین مشکلی مواجه نشوند. یعنی وزارتخانه برای حمایت از بچه‌ها، یک سری امتیازات به فدراسیون بدهد تا مدال‌هایی که می‌گیریم، برای فدراسیون ارزش بیشتری داشته باشد. حق ماست که بتوانیم از امکانات و اعزام به مسابقات برخوردار شویم.

به گزارش ایسنا، محمد دلیر دوچرخه سوار کم بینای جهرمی، روز دوم آبان ماه سال جاری در مسابقه تایم تریل انفرادی یک کیلومتر و در کلاس B نابینایان و کم بینایان، موفق به کسب مدال برنز شد.

انتهای پیام