در مورد تاریخ دقیق بنای این مسجد اطلاعاتی در دسترس نیست اما بر اساس قدمت مواد به کار رفته در آن، تاریخ ساخت آن را به عهد سلجوقی نسبت می دهند.
بخش هایی از این مسجد در زمان ایلخانی و حمله مغول ها دستخوش تخریب و ویرانی قرار گرفت اما بعدها دوباره بازسازی شد.
این مسجد در دوره زندیه نیز مرمت و بازسازی شده، در دوره صفویه بخش‌هایی از آن برای یک بار دیگر بازسازی شد و آخرین بازسازی های این مسجد مربوط به سالهای بعد از انقلاب است.
اما با وجود این همه تخریب و بازسازی هنوز هم آثار کتیبه‌ها و گچ‌بری‌های مربوط به قرن هفتم هجری بر روی محراب وجود دارد. کتیبه‌ها و گچ‌بری‌هایی که با دستان هنرمندان زمان سلجوقی خلق شده اند و مزین به خط کوفی است. وجود این کتیبه های قدیمی گواه قدمت دیرین این مسجد است.
به گزارش ایسنا به نقل از اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی آذربایجان‌غربی؛ به لطف بازسازی‌های این مسجد در دوره‌های مختلف تاریخی می‌توان هنر معماری مربوط به هر دوره را در این مسجد مشاهده کرد که عمده ترین آنها در قسمت سرستون‌ها، گنبد و تزئینات و طاقهای مسجد است.
انتهای پیام