بهروز باقری در گفت‌وگو با ایسنا و با اشاره به اینکه هر نام برای مخاطب ایرانی یادآور شهری است و وقتی از هنر صحبت می‌شود، همه به یاد اصفهان می‌افتند، گفت: اصفهان ظرفیت زیادی برای هنر دارد که  به دلایل مختلف بازمی‌گردد. مردم اصفهان از کودکی به دلیل محیط شهر خود، هنردوست و هنرمند و لطیف می‌شوند و این ویژگیِ ذاتی مردم این شهر است که‌ در رشته‌های مختلف هنری از جمله سینما، ظرفیت بسیار بالایی دارد.

این کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس اصفهانی ادامه داد: من از اعضای سینمای جوان دهه ۶۰ هستم که اعضای سینما جوان اصفهان در آن زمان، سینماگران اصلیِ امروزِ ما را تشکیل دادند؛ از آقای فرهادی تا سیاوش زرین آبادی و.. هنرمندان دیگر. در زمینه تئاتر هم همین ظرفیت وجود دارد، اما متأسفانه آنقدر که باید توجه نمی‌شود. در هنرهای تجسمی و فردی، اصفهان پیشرفت داشته و نام‌آور شده اما این هنرها امکانات و وسایل خاصی نیاز ندارند و هنرمند با تهیه وسایل می‌تواند بهترین آثار را خلق کند، اما سینما نیازمند زیرساخت، بودجه و سیستم است. امروز سینمای بدنه به صنعت تبدیل‌شده و این یعنی نیاز به سرمایه دارد، و متأسفانه بچه‌های ما وقتی به این مرحله می‌رسند مجبور می‌شوند از اصفهان بروند.

او اضافه کرد: بنابراین اولین مشکل، مسئله بودجه است که بخشی از آن بودجه‌های دولتی و بخشی بودجه‌های شخصی است و بازهم متأسفانه یکی از مشکلات ما خراب کردن اسپانسرهای شخصی توسط کارگردان‌ها و تهیه‌کنندگان است که نمی‌توانند پول شخص را برگردانند، چون حرفه‌ای کار نکرده و فیلمنامه را تصویب نمی‌کنند و همین باعث می‌شود فرد، دورِ سرمایه‌گذاری سینمایی را خط بکشد. این موضوع به عدم وجود خانه سینما در اصفهان هم باز می‌گردد که اگر وجود داشت، اسپانسر در زمان سرمایه‌گذاری می‌توانست از خانه سینما درباره کارگردان و نویسنده استعلام کند.

باقری با بیان اینکه از گذشته، بودجه‌های دولتی برای کمک به تئاتر و سینما نیز در شهرداری و ادارات تخصیص پیدا می‌کردند، تصریح کرد: بازوی سینمای ما در شهرداری و اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی ضعیف است؛ متولیان امر سینما باید مدرک تحصیلی مرتبط داشته باشند، اما به دلیل عدم وجود تخصص حتی وقتی، شهرداری یا سازمانی به آثار هنری کمک می‌کنند درخششی حاصل نمی‌شود چون کار کارشناسی نمی‌شود و مسئولین ما متخصص و مرتبط با حوزه‌های خود نیستند. متخصصین امور سینمایی اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی باید دست‌کم چند فیلم کوتاه ساخته باشد تا با چالش‌هاو الزامات این حوزه آشنا باشد و وقتی سینماگر با او از نیازها و مشکلات صحبت می‌کند درکی از مشکلات او داشته باشد اما متاسفانه اینطور نیست.

او اضافه کرد: ما جشنواره‌های مرتبط با ظرفیت خودمان در اصفهان نداریم چون این هنرها اولویت نیستند، در حالی که اصفهان دست‌کم ظرفیت ۲ جشنواره فیلم کوتاه را دارد. هرسال جشنواره فیلم کودک با هزینه‌های گزاف بین اصفهان و تهران برگزار می‌شود اما آنطور که باید سودی برای فیلم‌سازی اصفهان ندارد. اصفهان ظرفیت زیادی در این حوزه دارد، اما فاقد زیرساخت‌های لازم است و زیرساخت شامل مدیران و بودجه‌های لازم است. برای مثال شهرداری می‌تواند اعلام کند که امسال تصمیم داریم ۱۵ مستند و ۲ فیلم کوتاه بسازیم با این محتوای خاص و با فراخوان درست و کار کارشناسی شده آثار خوب تولید کنند. این کارها الان هم بعضاً انجام می‌شود ولی آنقدر ناقص است که در نطفه خفه می‌شود. خانه سینما، خانه فیلم‌نامه و... چیزهایی است که برای درخشش سینما نیاز است و ما فاقد آن هستیم.

باقری تصریح کرد: امسال فیلم‌های فجر به لحاظ فیلم‌نامه در سطح بسیار پایینی بود و یکی از آرزوهای من این است که جمعی تشکیل بشوند و فیلم‌نامه‌های نویسندگان جوان اصفهانی را مطالعه کند و با کار درست و تخصصی روی آن سناریو خوب تولید کند که به ساخت آثار سینمایی خوب منجر شود، این کارها در خانه‌ها انجام نمی‌شوند، بلکه متولیان و سازمان‌ها هستند که باید این فعالیت‌ها را انجام دهند.

این کارگردان با اشاره به اینکه در اصفهان به دلیل زمینه‌های روانشناختی و جامعه‌شناختی کارها و هنرهای فردی مثل نقاشی و مینیاتور موفق‌تر هستند، گفت: در اصفهان کمتر می‌توان کار گروهی انجام داد. در کشورهای خارجی شاهد هستیم که گروهی ۲۰ سال با هم کار هنری می‌کنند، اما کار گروهی از کودکی و در مدارس به ما و بچه‌های ما آموزش داده نمی‌شود و همین کار گروهی است که باعث درخشش یک کشور در بسیاری زمینه‌های هنری و ... می‌شود.

باقری ادامه داد: در داستانی هست که فردی وارد روستایی شد و پرسید که بزرگ روستا کیست؟ حکیمی گفت: اینجا بزرگتر زیاد است باید بپرسی کوچکتر کیست؟ یکی از ویژگی‌های اصفهان هم همین است که همه ادعای بزرگتری دارند، دیگری را ‌قبول ندارند و حرف دیگری و نظر و عقیده بقیه را نمی‌پذیرند. مشکل دیگر ما عدم اطلاع مسئولین از نیروهای بالقوه اصفهان است. ما اگر از مدیران سینمای اصفهان بپرسیم کلا چند نفر فیلمساز دارید که فکر می‌کنید بتوانند فیلم بسازند؟ نمی‌دانند، آماری نیست. در حالی که مسئولین باید آمار دقیق و با جزئیات از حوزه کاری خود داشته باشند. مسئول سینمایی ما باید بداند چند کارگردان فیلم کوتاه در اصفهان دارند، چند سناریونویس دارند، چه تعداد فیلمبردار و...اگر باغبانی از ابزار و داشته‌های خود اطلاع نداشته باشد، نمی‌تواند کاری برای باغ انجام بدهد و فقط آشفتگی ایجاد می‌کند و آشفتگی در کار سینمایی اصفهان هم به دلیل عدم اطلاع از داشته‌های شهر و نیروهای بالقوه شهر در این حوزه است.

این کارگردان تاکید کرد: ایجاد و تقویت یک‌سری خانه تخصصی مستقل برای کار تخصصی در زمینه سینما یکی از راه‌های بازگرداندن رونق به سینمای اصفهان است، اما اگر مدیرانِ آن از افراد متخصص و از خود سینماگران باشند نه مثل خانه‌ها و انجمن‌های فعلی که نزدیک جشنواره‌ها و فقط برای گرفتن کارت‌ها ابراز وجود می‌کنند این خانه‌های تخصصی مردم‌نهاد بسیار می‌توانند به افزایش کمی و  کیفی آثار کمک کنند.

او افزود: موضوع دیگر تخصیص بودجه و مصرف درست آن با آگاهی و شناخت و برنامه قبلی است، نه سریع و قبل از مناسبت‌ها. کارشناسِ ما باید بگوید ما برای فلان مشکل فرهنگی مثلا نوشتن روی دیوارها و تخریب آثار باستانی به ۴ فیلم کوتاه یا تیزر فرهنگی نیاز داریم، یا ۶ ماه آینده مشکلی مثل کم آبی را پیش رو داریم و برای آن به تیزر و فیلم کوتاه نیاز داریم. بنابراین توجه بیشتر و دقیق‌تر مدیران کلان استان به بخش فرهنگ و تخصیص سِمت‌های سینمایی به افراد متخصص، باعث می‌شود با اطلاع از داشته‌های اصفهان مدیرِ متخصص بتواند برای بهبود اوضاع تصمیم‌گیری درست داشته باشد. از سوی دیگر اختصاص درست بودجه‌ها بر اساس تخصص و زمینه و سابقه کاری بین کارگردان‌ها و فعالین سینما در اصفهان هم می‌تواند در ساخت آثار خوب و درخشش کارها موثر باشد. باید توجه داشت که بسیاری از راهکارها از سینما به دست می‌آید و بسیاری مسائل فرهنگی را می‌توان با زبان سینما به مردم گفت.

انتهای پیام