به گزارش ایسنا، رضا نصری، کارشناس سیاسی و حقوقدان در توئیتی نوشت:
یک سؤال از دوستان دارم که امیدوارم بدون نیت‌خوانی و سوءظن در مورد آن تأمل کنیم:
مخاطب پیام «رای نمی‌دهم» قرار است چه کسی باشد؟
- اگر مخاطب «داخلی» است، تجربه نشان داده عدم مشارکت قشری از مردم در انتخابات در نهایت به روی کار آمدن جناحی منتج می‌شود که با آن بیش‌ترین تضاد فکری، ایدیولوژیک و سلیقه‌ای را دارد. برای جناحی هم که با رأی پایین به قدرت رسیده، اینکه «با رأی پایین به قدرت رسیده» به هیچ وجه عاملی نیست که باعث شود در مواضع و تصمیماتش سر سوزنی مساحمه یا ملاحظه کند! به عبارت دیگر، رأی ندادن تنها منجر به تحکیم و تثبیت نگرش و سیاست‌هایی می‌شود که «تحریم‌کننده انتخابات» از آن بیش‌ترین گلایه را دارد!
- اگر مخاطب «خارجی» است، تردیدی ندارم تنها تاثیر مشارکت پایین مردم این خواهد بود که قدرت‌های خارجی در اِعمال فشار اقتصادی و تحریم و تعرضات گوناگون به کیان کشور مصمم‌تر شوند و دیپلمات و مذاکره‌کننده ایرانی را - در پرونده‌های مختلف ملی - در تنگنای بیش‌تری قرار دهند. در این راستا، با توجه به مناسبات کنونی در منطقه و جهان، و با توجه به احتمال بازگشت تحریم‌های شورای امنیت در سال آینده، تضعیف دستگاه دیپلماسی کشور نیز می‌تواند تا سال‌ها برای کشور هزینه‌ساز و دردسر ساز باشد.
- اگر هم تحریم انتخابات مخاطبی ندارد و صرفاً ناشی از این تحلیل است که «فرق نمی‌کند چه کسی بر سر کار باشد»، باز هم تجربه نشان می‌دهد میان قانونگذار جبهه پایداری، قانونگذار «انقلابی» و قانونگذار میانه‌رو تفاوت بسیار است. یعنی هم در حوزه قانونگذاری (در موضوعات اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی)، هم در حوزه گزینش وزیر، هم در حوزه پرسشگری و استیضاح و هم در حوزه همکاری با دولت در پرونده‌های بین‌المللی (مانند پرونده هسته‌ای) بین این جناح‌ها تفاوت چشمگیری وجود دارد. پس رأی ندادن در «عمل» - و نه در تحلیل‌های انتزاعی- چه کمکی به بهبود وضعیت کشور خواهد کرد؟
انتهای پیام