به گزارش ایسنا، عبدالباری عطوان، سردبیر روزنامه رأی الیوم درباره مواضع لولا دا سیلوا، رئیس جمهور برزیل در خصوص جنگ غزه نوشت: «ما به عنوان عرب و مسلمان مواضع جسورانه کسانی را که سکوت را شکستند و در برابر جنایتهای رژیم صهیونیستی و آمریکا در غزه ایستادند، فراموش نخواهیم کرد. در راس آنها لولا داسیلوا، رئیس جمهور برزیل است که لحظهای در متهم کردن رژیم صهیونیستی به نسل کشی در غزه و مقایسه کردن قتل و پاکسازی نژادی مردم این منطقه با هولوکاست تردید نکرد و حتی فراتر از آن رفت و در یک کنفرانس مطبوعاتی در مقابل تمام دوربینهای جهان در حاشیه حضورش در نشست سران آفریقا در آدیس آبابا گفت: آنچه در نوار غزه رخ داد مشابهی در تاریخ به جز قتل یهودیان در آلمان به دست آدولف هیتلر ندارد. ما کمکهای خود به آژانس امدادرسانی فلسطینی (آنروا) را افزایش خواهیم داد.
هیچ رهبر عربی جرأت نکرده که این اتهامات صریح و درست را علیه رژیم اشغالگر مطرح کند. تنها استثنا یمن و رهبران آن است که کشتیهای آمریکایی و صهیونیست را در دریای سرخ و باب المندب مورد هدف قرار داده و با نوار غزه همبستگی خود را اعلام کردهاند.
این آفریقای جنوبی بود که با پرونده نسل کشی اشغالگران در غزه به دیوان بینالمللی دادگستری در لاهه رفت.
این اتحادیه آفریقا بود که رژیم اشغالگر را از نشستهای خود اخراج کرد و عضویت افتخاری این رژیم در این اتحادیه را لغو کرد.
این کشورهای آمریکای لاتین مثل بولیوی، کلمبیا، شیلی و مکزیک بودند که سفرای رژیم صهیونیستی را اخراج کرده و سفارتخانههای این رژیم را بستند، اما برادران عرب جرأت اخراج یک سفیر یا بستن یک سفارتخانه را نداشتند بلکه برخی از آنها در ایجاد کریدور زمینی از امارات تا حیفا که از عربستان و اردن عبور میکند، برای فراهم کردن مواد غذایی تازه برای قاتلان صهیونیست بعد از تحریم دریایی کشتیهای رژیم صهیونیستی و کشتیهای حامی آن در دریای سرخ توسط ارتش یمن شتافتند و این در حالی است که کودکان نوار غزه از گرسنگی میمیرند و یک تکه نان یا یک قوطی شیر ندارند.
اظهارات سامح شکری، وزیر خارجه مصر در جواب سؤال تزیپی لیونی، وزیر خارجه پیشین رژیم صهیونیستی درباره جنگ غزه در کنفرانس امنیتی مونیخ که در آن از جنبش حماس انتقاد کرد و بر مجازات حامیان آن تأکید کرد تأییدی بر اتهامات آمریکا و رژیم صهیونیستی علیه مقامات مصری درباره بستن گذرگاه رفح به روی بیش از ۲۰۰۰ کامیون حامل کمکهای بشردوستانه است.
سامح شکری هیچگونه انتقادی از رژیم اشغالگر و جنگ نسل کشی این رژیم در نوار غزه نکرد و از حضور خود در این اجلاس جهانی مشهور استفاده کرده و به حماس و حامیان آن حمله کرد که برای بازپسگیری حقوق مشروع اعراب و حمایت از مقدسات اسلامی میجنگند و پیروزیهای بیسابقهای را علیه این رژیم به دست میآورند و برای بیش از ۱۳۶ روز پایداری کردهاند و این چیزی است که در تمام جنگهای عربی و اسلامی از چند قرن پیش رخ نداده است.
ما روی سامح شکری حساب باز نمیکنیم بلکه روی پرتقال فروش فقیر و جسور مصری حساب باز میکنیم که بار گاری خود را در کامیونهای حامل کمک برای نوار غزه خالی کرد. وی نماینده ملت بزرگ مصر است که بار دیگر در دادن صدها هزار شهید در دفاع و همبستگی با مردم غزه تردید نخواهند کرد.
من با رئیس جمهور برزیل دو بار دیدار کردم. یک بار در یک نمایشگاه کتاب در شمال شرق برزیل که فقیرترین منطقه در این کشور است و او را در اوج تواضع دیدم. دیدار اول در دوحه در حاشیه نشستی بود که وی درباره فلسطین و فاجعه آن به گونهای صحبت میکرد که گویی فلسطین کشورش است. این مساله از سوی شخصی که پدر و مادر بیسواد دارد و به کار خود به عنوان فروشنده دوره گرد در کودکی که در منزلی زندگی کرده که تلویزیون، تلفن یا یخچال نداشته است، افتخار میکند و سه بار به رغم توطئههای آمریکا برای سرنگونی وی توانسته به پست ریاست جمهوری دست یابد، غافلگیر کننده نبود.
من از وی و تمام افراد بزرگوار در آفریقا، آسیا، آمریکای لاتین، اروپا، ایرلند، اسکاتلند و سرتاسر جهان که در برابر این جنایت ایستادند و زورگویی آمریکا و باجخواهی صهیونیستها در آنها تردید ایجاد نکرد قدردانی میکنم، اما همدستان عرب با رژیم اشغالگر و کشتارهای آن، روزهای مجازاتشان نزدیک است.»
انتهای پیام