به گزارش ایسنا، مسعود همدانی در نشست «تلفیق کاهش ریسک سوانح در برنامه‌های توسعه‌ای» که ازسوی پژوهشکده سوانح طبیعی و کرسی یونسکو در مدیریت سوانح طبیعی برگزار شد، گفت: از اینکه کلیدواژه هایی مثل فرابخشی، مخاطرات، پیشگیری، ریسک‌پذیری و تاب‌آوری را از زبان مدیران این کشور می‌شنوم بسیار خوشحال هستم.
وی افزود: کاهش ریسک و سیستم‌های هشدار اولیه باید بخش عادی و جدایی ناپذیر در فعالیت‌های توسعه‌ای کشور باشد و در برنامه‌های توسعه نیز به آنها توجه شود. امروزه مطالعات علمی نشان می‌دهد اگر ۲۴ ساعت قبل وقوع هر مخاطره‌ای هشدار آن منتشر شود، آسیب‌ها حداقل تا ۳۰ درصد کاهش پیدا می‌کند.
همدانی گفت: مجمع ملی کاهش خطر با هدف مدیریت یکپارچه تشکیل در پژوهشکده سوانح طبیعی تشکیل شده و در دو سال اخیر جلسات متعدد کارشناسی در این باره داشتیم ولی اگر سایت سازمان ملل متحد را چک کنید در این زمینه فقط نام کشور ایتالیا مطرح است و اسمی از ایران نیست که علت آن عدم شفافیت فعالیت‌هاست.
وی افزود: یکی از وظایف سازمان مدیریت بحران، ایجاد هماهنگی در بین نهادها و بخش های مختلف است که در حال حاضر هماهنگی محدودی وجود دارد و این هماهنگی باید بیشتر اجرا شود.
در ادامه این نشست، لیلا سالارپور گودرزی، کارشناس اقتصادی نیز به تشریح پروژه ادغام اطلاعات ریسک آب‌وهوا در برنامه ریزی و اجرای توسعه پرداخت و گفت:با همکاری دفتر اسکاپ اقداماتی در حوزه برنامه‌ریزی و توسعه در کشور مالدیو و با همکاری سازمان‌های مختلف به مدت دو سال انجام شد. در این پروژه تمام مخاطرات را در مناطق مختلف این کشور بررسی کردیم. همچنین احتمال وقوع آنها و میزان خسارات را مورد پژوهش قرار دادیم.
سالارپور گودرزی، دستورکار جهانی برای مدیریت بحران در زمینه محلی را ارتباط بین علم و سیاست در کشورها توصیف کرد و گفت: به‌عنوان نمونه برای مدیریت بحران سیل، خشک‌سالی، افزایش سرعت باد و بالا آمدن آب دریا در کشور مالدیو علاوه بر استفاده از داده‌های جهانی بر ضرورت استفاده از داده‌های سازمان مدیریت بحران، هواشناسی و سایر ارگانها برای تجزیه و تحلیل مخاطرات استفاده شد.
در همین زمینه بخواند:
کارشناس اقتصادی دفتر جنوب و جنوب غرب آسیا اسکاپ همچنین، خاطر نشان کرد: در کشور ایران با توجه به طیف متنوع مخاطرات باید پیش‌بینی‌ها و داده‌ها در سطح مقیاس محلی تهیه شود و برای افزایش دسترسی، تجزیه و تحلیل داده‌ها از طریق سیستم پشتیبانی تصمیم‌گیری قابل ارائه باشد.
انتهای پیام