به گزارش ایسنا، پیش از هرچیز باید گفت که بر خلاف همتایان غیر نانویی خود، نانوالماس‌ها گران نیستند.

به نقل از نیواطلس، آنها ذرات الماس در مقیاس نانو هستند که می‌توان آنها را ارزان و آسان ساخت و ساختار داخلی «شبکه کربنی» مشابهی با الماس‌های معمولی دارند.

این ساختار به آنها رسانایی حرارتی عالی می‌دهد به عبارت دیگر، آنها در هدایت گرما بسیار خوب هستند.

گروهی از دانشمندان دانشگاه RMIT استرالیا به سرپرستی پزشکان "شادی هوشیار" و "عایشه رحمان " به تازگی پودر نانو الماس را با پلی اورتان و یک حلال مخلوط کردند. سپس محلول به دست آمده با استفاده از روش الکتروریسی را روی یک طرف یک پارچه‌ پنبه‌ای معمولی اعمال کردند.

پس از اینکه محلول روی سطح خشک شد، پوششی تشکیل داد که متشکل از شبکه‌ای از نانوالیاف متصل به الیاف پنبه‌ای بزرگتر بود. اگر قرار بود از پارچه در لباس استفاده شود، قسمت روکش شده به سمت پوست پوشنده قرار می‌گرفت. سطح بیرونی بدون پوشش رها شد تا از کشیده شدن آن در گرمای محیط جلوگیری شود.

نمونه‌های مواد را در حالی که طرف‌های بدون پوشش آن‌ها رو به یک صفحه حرارتی نزدیک به ۱۰۰ درجه سانتیگراد بود به مدت ۱۰ دقیقه قرار گرفتند، سپس از به مدت ۱۰ دقیقه خنک شدند. مشخص شد که این نمونه‌ها در مقایسه با نمونه‌های شاهد، دو تا سه درجه سانتی‌گراد (۳.۶ تا ۵.۴ درجه فارنهایت) گرمای بیشتری را از طریق سمت پوشش‌داده شده خود در طول دوره سرد شدن آزاد کردند.

همچنین مشخص شد که آنها محافظت بهتری در برابر اشعه ماوراء بنفش دارند. نفوذپذیری هوا و جذب رطوبت آن به خوبی پارچه‌های پنبه‌ای معمولی نبود، اما همچنان در محدوده قابل قبولی بودند.

دکتر هوشیار می‌گوید: اگرچه ممکن است دو یا سه درجه اختلاف، تغییر چندانی به نظر نرسد، اما تاثیراتی بر راحتی و سلامتی در مدت زمان طولانی ایجاد می‌کند و از نظر عملی می تواند تفاوت بین خاموش نگه داشتن یا روشن کردن کولر گازی باشد. همچنین پتانسیلی برای کشف چگونگی استفاده از نانوالماس برای محافظت از ساختمان‌ها در برابر گرمای بیش از حد وجود دارد که می‌تواند به مزایای زیست محیطی بیشتر منجر شود.

مقاله‌ای در مورد این پژوهش به تازگی در مجله Polymers for Advanced Technologies منتشر شده است.

انتهای پیام