به گزارش ایسنا، اساسا آنچه از یک تشکل دانشجویی انتظار می‌رود، حضور فعال در برهه‌های مختلف و بزنگاه‌های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی است. شرایطی که شاید ضرب الاجل بودن آن برای مردم عادی تهی از معنا باشد؛ اما دانشجوی عضو این تشکل ها علاوه بر فهم آن برای موضع گیری درست از سوی خویش، در جهت تسری دادن آنچه فهم کرده در بین سایر دانشجویان و در مرحله بعد عوام مردم نیز می‌کوشد.
بنابراین باید گفت پیوند بین دانشگاه و مسئولان بالادستی تصمیم گیر و پیوند بین عوام و مسئولین یکی از هزاران مزیت این تشکل هاست که از طریق این جامعه نخبگانی عضو تشکل های دانشجویی شکل می‌گیرد. از این رو اگر دانشجو را نخبه یک جامعه تصور کنیم، به طور حتم می توان نتیجه گرفت که دانشجو راهی جز سیاسی بودن ندارد؛ چراکه روح آرمان خواهانه تشکل‌های دانشجویی خواه یا ناخواه با ذات سیاست به معنای عام گره می خورد.
با این حال حتی اگر با اغماض عمر نخستین تشکل های دانشجویی را همسن با عمر دانشگاه تهران در نظر بگیریم که اکنون قریب به ۹۰ سال از آن می گذرد، گرچه در بازه های زمانی مختلف پیش و پس از انقلاب اسلامی به ویژه در اوایل انقلاب تشکل های دانشجویی نقش پررنگی داشتند؛ اما رفته رفته نقش این تشکل ها کمرنگ شده است و شاید پر بیراه نباشد که تنها رشته از این طناب قطور که همچنان پر قدرت راه را ادامه می دهد، فعالیت این تشکل‌های دانشجویی به هنگام انتخابات ریاست جمهوری، مجلس شورای اسلامی، شورای شهر و... است.
از آنجا که شرکت در انتخابات و درصد مشارکت مردم در این رویداد مهم یکی از نشانه‌های پویایی هر جامعه به شمار می رود و آینده هر کشوری در گرو پویایی نسل جوان و جامعه نخبگانی آن کشور است؛ تصور و تصمیم و اقدام دانشجو بر پایه تصمیمات خود برای کشور اهمیت غیرقابل کتمانی دارد. درواقع تمام تلاش تشکل ها برای تحقق این امر است که حداقل در محیط دانشگاه «عوام» وجود نداشته باشد و قدرت تحلیل یکایک دانشجویان در سطحی باشد که اولا برای آینده کشور پای کار رای دهی آیند و در ثانی در مسیر این رای دهی انتخابی با درصد خطای کم داشته باشند؛کما اینکه «جمهوریت» همینگونه شکل می گیرد.
در همین راستا سعید واشقانی فراهانی، عضو سابق شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه دانشجویان پیشران مباحث مهم علمی و فرهنگی جامعه هستند، درباره اهمیت مشارکت تشکل‌ها در دعوت از نخبگان و دانشجویان برای شرکت در انتخابات، اظهار کرد: جایگاه دانشجویان در پیشرفت جامعه در حیطه نخبگانی است، به این معنا که تفاوت اصلی دانشجویان با باقی صنوف همین جایگاه نخبگانی است که می‌توانند بسیار بر جامعه اثرگذار باشند.
دبیر سابق انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه امام خمینی، تصریح کرد: تشکل‌های دانشجویی باید برنامه‌هایی را در راستای مشارکت قشر نخبگانی در انتخابات تنظیم و مشخص کنند؛ چراکه اگر تشکل های دانشجویی تاثیرگذاری در دانشجویان داخل دانشگاه‌ها داشته و آنها را راضی به شرکت در انتخابات کنند، جو نا امیدی بین دانشجویان شکسته شده و این مساله موجب تاثیرگذاری بر روی مردم نیز می‌شود. درواقع دانشجویان بر روی مردم اثر گذاشته و هر کدام از آنها سنگر تبیین می‌شوند و این دو اصل به یکدیگر متصل است.
این فعال سابق دانشجویی با بیان اینکه ما در فضای تشکل‌های دانشجویی ابتدا باید دانشجویان را راضی به مشارکت سیاسی کنیم تا پیرو این امر آنها بر روی جامعه اثرگذار باشند، توضیح داد: از جمله ایراداتی که به فضای تشکل‌های دانشجویی گرفته می‌شود این است که قشری خاص این تشکل‌ها را دنبال می کنند و از این رو اثرگذاری بر روی آن قشری که باید، انجام نمی‌شود. به طوری که گرچه تشکل‌ها آن آرمان خواهی را ایجاد و اعضای تشکل‌ها در برنامه‌های آنها شرکت می‌کنند؛ اما سایر دانشجویان در این آرمان خواهی شرکت ندارند؛ از این رو اثرگذاری اصلی محقق نمی‌شود. ما شاهد این مساله در عموم برنامه‌های تشکل‌ها هستیم که عموما دانشجویان همسو و همفکر با ما در تشکل‌ها شرکت می‌کنند.
واشقانی فراهانی تاکید کرد: برای رفع این مساله باید نوعی از گفتمان را در فضا و بستر تشکل‌های دانشجویی خود ایجاد کنیم تا دانشجویانی که با ما تفاوت فکری و عقیده‌ای و دیدگاهی دارند نیز در فضای تشکیلات ما نکات خود را بیان و مطرح کنند؛ چراکه همه ما برای شرکت در انتخابات یک نقطه مشترک داریم و آن این است که همگی ما دنبال ایران قوی هستیم. این ایران قوی و قدرتمند از دل همین مشارکت در انتخابات بیرون می‌آید. این موضوع در فضای نظام بین الملل نیز اثرگذار است. وقتی دشمن ببیند مردم از انسجامی خوبی برخورداند و مشارکت در انتخابات بالاست، قطعا عقب نشینی خواهد کرد. باید نقاط مشترک خود را ترسیم کنیم.
عضو سابق شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت معتقد است که دانشجویان در کنار اختلافات فکری خود می‌توانند با تمرکز بر نقاط مشترک موجود که تعداد آنها بسیار است، جو ناامیدی و عدم شرکت در انتخابات را بشکنند.
وی در پاسخ به اینکه اساسا برخی دانشجویان مطرح می‌کنند انتخابات یک موضوع سیاسی است و مایل به شرکت در آن نیستند، آیا دانشجو باید سیاسی باشد؟، توضیح داد: مشارکت در انتخابات لزوما به معنای سیاسی بودن نیست و این تعریفی که بیان می‌کند نیز تعریفی اشتباه است. تشکل‌ها باید این تعریف را درست کنند. درواقع دانشجو باید برای امنیت و پیشرفت کشور خود در انتخابات که امری سیاسی است شرکت کند. تبیین این امر نیز بر عهده تشکل‌هاست. تضمین آینده کشور با انتخاب افراد اصلح رخ می‌دهد که این امر در گرو شرکت در انتخابات است.
دبیر سابق انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه امام خمینی، خاطرنشان کرد: بعضا تعارفی درست شده و بین دانشجویان پخش می‌شود مبنی بر اینکه «ما سیاسی نیستیم و در انتخابات شرکت نمی‌کنیم». این تعارف از سمتی ایجاد می‌شود که در صدد جلوگیری از مشارکت دانشجویان در فضای انتخابات است. متاسفانه این تعریف اشتباهی است که بین دانشجویان جا افتاده است.
این فعال سابق دانشجویی در پاسخ به اینکه آیا تشکل‌های دانشجویی توانستند برای اصلاح این تعریف در بین دانشجویان موفق عمل کنند؟، گفت: برخی تشکل‌ها برنامه‌هایی داشته‌اند که خروجی خوبی داشته است اما عموم تشکل‌های دانشجویی ما نتوانستد این هدف را جا بیندازند و محقق کنند که این ضعف در برخی تشکل‌های دانشجویی ما وجود دارد که نیاز به آسیب شناسی دارد.
واشقانی فراهانی با تاکید بر اینکه مشارکت مردم در انتخابات بسیار در فضای امنیتی کشور موثر است، تصریح کرد: مشاکت بالای مردم در انتخابات به نوعی در مسائل مختلف کشور اعم از سیاست خارجی و تقابل با دشمن به ما کمک می‌کند چراکه مشارکت بالا در انتخابات قدرت و ابتکار عمل در برابر دشمن را بالا می‌برد و حتما امنیت و اقتصاد روشن را در پی دارد.
وی معتقد است که نظام جموری اسلامی ایران جزو معدود کشورهایی در منطقه است که در آن آزادانه انتخابات برگزاری می‌شود و مردم نوع نظام سیاسی، نماینده مجلس، رهبر و رئیس جمهوری را خود مشخص می‌کنند و این یکی از امتیازات جمهوری اسلامی محسوب می‌شود که نباید به سادگی از این امتیاز گذر کرد.
عضو سابق شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت همچنین در پاسخ به اینکه به طور کلی وضعیت مشارکت دانشجویان در امور سیاسی را چطور ارزیابی می‌کنید؟، بیان کرد: من احساس می‌کنم دانشجویان آنطور که ما می‌خواهیم همراه نیستند و تشکل‌ها باید با برگزاری برنامه هایی نظیر مناظرات، تریبون آزاد و کرسی‌های آزاد اندیشی و... مشارکت سیاسی دانشجویان را جلب کرده و آنان را ترغیب به شرکت در انتخابات کنند. از سوی دیگر مشکلات اقتصادی جو ناامیدی را در بین دانشجویان ایجاد کرده و کار در فضای تشکل‌های دانشجویی را سخت کرده است؛ اما با همه این تفاسیر می‌توان با اقدامات درست دانشجویان را همراه خود کرد.
انتهای پیام