در آخرین شب جشنواره فیلم فجر ۱۴۰۲ در سالن سبز تالار حافظ شیراز، یکشنبه ۲۲ بهمن‌ماه ابتدا انیمیشن «شمشیر و اندوه» ساخته مشترک عماد رحمانی و مهـرداد محرابی روی پرده رفت. این انیمیشن، روایتی از تاریخ اسلام و ماجرای واقعه کربلا را روایت می‌کند.
پس از اکران این فیلم، نشست نقد و بررسی به مانند شب‌های گذشته در سالن غزل تالار حافظ برگزار شد.
در این نشست، ابتدا فیلم دوم شب قبل یعنی «پرویز خان» ساخته علی ثقفی مورد بررسی قرار گرفت.
منتقد شیرازی با بیان اینکه پرویزخان به عنوان اولین ساخته کارگردان، اثری بهتر از برخی آثار کارگردان‌های باتجربه بوده است، گفت: در بین فیلم‌هایی که امسال در جشنواره دیدم و بودجه زیادی هم صرف آنها شده بود، پرویزخان که به نظر می‌رسید با بودجه به مراتب کمتری ساخته شده، فیلمنامه بهتری داشت و به فیلم بهتری هم تبدیل شد.
نوید جعفری افزود: شاید در ابتدا به نظر برسد که مضمون فوتبالی فیلم باعث شود افراد غیرفوتبالی با آن ارتباط برقرار نکنند، اما فکر می‌کنم کسانی که اهل فوتبال نیستند هم بتوانند این فیلم را دوست داشته باشند.
وی گفت: پرویزخان خیلی خوب توانست بستر جامعه، فوتبال و پشت جبهه را با یکدیگر پیوند دهد. کاری که بسیاری از فیلمهای حوزه دفاع مقدس در آن ناتوان هستند.
جعفری یکی از نقاط قوت فیلم را پژوهش صورت گرفته برای نوشتن فیلمنامه عنوان کرد و از بازی پورصمیمی و علی باقری نیز به عنوان دیگر نکات مثبت فیلم نام برد.
سینماگر شیرازی در پایان گفت: کارگردان می‌توانست برای صحنه‌های مسابقه، کار راحت را انتخاب کند و از همان تصاویر آرشیوی استفاده کند، اما به سراغ کار سخت رفت و تصاویر را بازسازی کرد و این ارزشمند است.
دیگر منتقد شیرازی هم با تمجید از فیلم سینمایی پرویزخان، گفت: پرویزخان یکی از معدود فیلمهای امسال بود که با آن ارتباط درستی برقرار کردیم.
حمید مومنی افزود: چه از نظر فیلمنامه و چه از نظر ساختار درام، فیلم شایسته‌ای بود و می‌توانستیم علاوه بر جزییات درباره فوتبال، مسائل پشت جبهه را هم به خوبی ببینیم.
وی با تاکید بر اینکه برخی کاراکترها سطحی بودند و در لحظاتی شاهد شعار زدگی هم بودیم، گفت: با وجود برخی اشکالات اما در مجموع داستان پرویزخان، بیننده را با خود همراه می‌کرد و وقتی حس قوی در مخاطب توانست ایجاد کند، یعنی فیلمنامه آن توانسته درست عمل کند.
در ادامه جلسه نقد، نوبت به بررسی انیمیشن «شمشیر و اندوه» رسید. یکی از منتقدان حاضر در جلسه در خصوص این انیمیشن اظهار کرد: در سال‌های اخیر در زمینه کارهای فنی و گرافیکی انیمیشن پیشرفت‌های زیادی در کشورمان اتفاق افتاده است، اما در روایت و شخصیت‌پردازی هنوز دچار مشکل هستیم.
محمدرضا حق‌نگهدار یکی از دلایل این اشکالات را ضعف در تخیل پردازی عنوان کرد و گفت: ما در کشورمان همواره آماج اخبار و آوار وقایع روزانه هستیم. این وضعیت ما را دچار واقعیت زدگی افراطی کرده است و انگار از فضای تخیل پردازی فاصله زیادی گرفته‌ایم.
سینماگر شیرازی ادامه داد: ما می‌توانیم خوشحال باشیم که حرکت‌های نرم و کیفیت گرافیکی بالایی را شاهد هستیم، اما نمی‌توانیم از ضعف‌هایی که توی ذوقمان می‌زند، به سادگی عبور کنیم.
حق‌نگهدار با تاکید بر اینکه باید تلاش چندساله گروه انیمیشن‌سازی را مورد تقدیر قرار دهیم، گفت: محصول کار از لحاظ تاریخی و بصری دچار ضعف فراوانی بود. معماری که در کار می‌بینیم هیچ ربطی به آن تاریخی که در داستان با آن مواجه هستیم، ندارد.
وی افزود: نکته بعدی، بحث دیالوگ‌پردازی است. استراتژی فیلمساز اصلا معلوم نیست. آیا این انیمیشن برای کودکان است یا داستان چند کودک در تاریخ را روایت می‌کند؟ استفاده از تکیه کلام‌های امروزی در فیلمی که مربوط به هزار و چهارصد سال پیش است، باعث نمی‌شود که بتوانیم ارتباط بهتری با داستان برقرار کنیم.
حق‌نگهدار در پایان گفت: در مجموع روند انیمشن سازی در کشور ما چندان امیدوار کننده نیست.
به گزارش ایسنا، فیلم سینمایی «باغ کیانوش» ساخته رضا کشاورز حداد، آخرین فیلمی بود که در جشنواره فیلم فجر شیراز و در تالار حافظ اکران شد.
در بیست و سومین دوره جشنواره فیلم فجر در شیراز، ۱۷ فیلم در سه سینما نمایش داده شدند اما عدم ارسال فیلمهای مهم و پرطرفداری چون تمساح خونی، پروین، صبحانه با زرافه‌ها و بی‌بدن به شیراز، یکی از نقاط ضعف این جشنواره بود که میزان حضور تماشاگران را تحت تاثیر قرار داد.
انتهای پیام