خانواده علیاکبر سرافراز به ایسنا اطلاع داد: پیکر این باستانشناس پیشکسوت، که جمعه ۲۰ بهمنماه ۱۴۰۲ در سن ۹۶ سالگی و بر اثر کهولت سن دار فانی را وداع گفت، ساعت ۹ صبح سهشنبه ۲۴ بهمنماه ۱۴۰۲ از مقابل موزه ملی ایران بدرقه میشود و مراسم خاکسپاری در بهشت زهرا در قطعه نامآوران برگزار خواهد شد.
همچنین آیین بزرگداشت این باستانشناس برجسته نیز از ساعت ۱۷ تا ۱۸:۳۰ پنجشنبه ۲۶ بهمنماه در مسجد جامع شهرک غرب برگزار خواهد شد.
خانواده علیاکبر سرافراز همچنین در پیامی برای وداع با این باستانشناس نامدار، اعلام کرد: «آن روح سفر کرده که بیش از ۷۰ سال در اقصی نقاط ایران به کاوش، حفاری و بازسازی آثار نیکانمان، روزگار گذراند عاشق واقعی این آب و خاک و حفظ و حراست میراث فرهنگی گهربار آن بود. همچنین او چون پدری مهربان و با تمام وجود، وقت خود را صرف تربیت نسل جوان در دانشگاههای کشور کرد.
مام میهن فرزندی را در خاک خود میپذیرد که تمام عمرش در پاسداری عظمت آن مادر کوشش کرد. گوارای وجودت، جسم او ای ایران عزیز که چنین پسری پروردی. امروز آن نازدانهات را که به ما امانت دادی به تو باز میگردانیم تا به دستمال حریر رویش ببندی.
از تمامی سروران گرامی که در این مدت به طرق مختلف پیامهای محبتآمیز همدردی در فقدان استاد ارسال کردند، تشکر میکنیم.»
علیاکبر سرافراز، باستانشناس پیشتاز ایرانی و متخصص تاریخ هنر اشکانی ـ ساسانی و ایلخانی، در سال ۱۳۰۶ در ملایر به دنیا آمد. او پس از پایان دانشسرای تربیتمعلم، تا سال ۱۳۳۲ خورشیدی به تدریس پرداخت و پس از آن به تهران منتقل شد و در سمت ریاست آموزشگاههای تهران در نقاط محروم خدمت کرد. در ۱۳۴۲ خورشیدی از دانشگاه تهران درجۀ کارشناسی ارشد باستانشناسی با امتیاز عالی دریافت کرد. با بورسیۀ یونسکو به دانشگاه نیویورک رفت و در ۱۳۴۸ خورشیدی دانشنامۀ دکتری مرمت و حفاظت آثار سنگی گرفت. در چند پروژۀ بینالمللی کاوش و مطالعات از جمله در مکزیک، انگلستان، آمریکا، چین، آلمان و فرانسه شرکت کرد، که کاوش تی. آن و هوکات و چلولا از آن جمله بود.
او بیش از ۲۳ سال از عمر خود را در محرومیتهای میدانی و صحرایی صرف کرد که نتیجه تلاشهای سرافراز از سال ۱۳۴۴، ثبت ۴۳۰ اثر در فهرست آثار ملی است. دانشگاه تبریز کتاب تخت سلیمان او را در سال ۱۳۴۷ منتشر کرد. سرافراز در ۲۳ بهمن ۱۳۵۷ به ریاست موزۀ ایران باستان انتخاب شد و سپس از ۱۳۵۸ تا ۱۳۷۴ در دانشگاه تهران، باستانشناسی تدریس کرد. او همچنین یک دهه مدیر گروههای باستانشناسی دانشگاههای تهران و تربیت مُدرس بود.
کاوشهای سرافراز در اَرگ عَلیشاه تبریز و تَنگ چوگان، درک ایرانشناسان را از دورههای ایلخانی و ساسانی دگرگون کرده است. مهمترین کاوشها و مطالعات سرافراز را میتوان ارگ علیشاه تبریز، تنگ چوگان، کاخ کوروش کبیر در بُرازجان، تخت سلیمان، جمعه مسجد اردبیل، رصدخانه مراغه و کتیبه خارک، که سند صیانت ایران بر خلیج فارس بوده است و همچنین مرمت و کاوش معبد آناهیتای بیشابور، برشمرد. او دستکم ۱۶ کاوش علمی را سرپرستی کرد و حدود ۳۲ بررسی و گمانه زنی روی آثار باستانی داشت.
«تخت سلیمان»، «راهنمای آثار باستانی جزیره خارک» و «سکههای ایران» از جمله کتابهای علیاکبر سرافراز است.
انتهای پیام