این تور گردشگری انقلاب با محوریت حرم مطهر حضرت شاهچراغ(ع) و مسجد جامع شهدا (نو) به عنوان مهمترین مراکز مذهبی شیراز و محل تجمعات انقلابی و قلب تاریخی این شهر طراحی شده است و وجود پایگاه و مدفن چند عالم بزرگ انقلابی در این مسیر بر اهمیت آن میافزاید. همچنین از جاذبههای این مسیر وجود دیوارنوشتههای بینظیری است که از روزگار انقلاب به جا مانده است.
سه راه طالقانی
در روز ۱۶ خرداد ۱۳۴۲ مردم شیراز در اعتراض به دستگیری امام خمینی(ره) دست به تظاهرات زدند. در ادامه اعتراضات، جمعیت به سمت سه راه طالقانی (پهلوی سابق) کشیده شد و با تیراندازی مأموران به مردم، دو نوجوان ۱۴ و ۱۵ ساله به نامهای اسدالله پروا و علیاکبر صادقیان به شهادت رسیدند.
کوچه خانه فروغالملک
بر دیوارهای کوچه خانه فروغالملک (موزه مشکینفام) و پیرامون آن چندین شعار درود بر خمینی(ره) و مرگ بر شاه به چشم میخورد.
کوچه خان بابا
در این کوچه مجموعهای بینظیر از شعارهای اصلی انقلاب اسلامی که در بحبوحه سال ۱۳۵۷ رایج بوده بر دیوار نوشته شده است از جمله «تا خون در رگ ماست، خمینی رهبر ماست»، «توپ، تانک، مسلسل دیگر اثر ندارد»، «شاه فراری شده»، «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» و...
کوچه خانقاه
بر دیوارهای خانقاه احمدی شعارهایی همچون «مرگ بر شاه»، «مرگ بر بدعتگذاران» و «مرگ بر رجوی منافق» نقش بسته است.
بیتالمهدی
آیت الله سیداحمد پیشوا (۱۳۸۴-۱۳۱۱) از خاندان بحرالعلوم طباطبایی در کازرون دیده به جهان گشود. ایشان پس از گذراندن تحصیلات دینی در نجف اشرف به کازرون بازگشت و از بزرگان جامعه روحانیت کازرون شد. با آغاز نهضت امام خمینی(ره) آیتالله پیشوا مردم کازرون را با حضرت امام(ره) آشنا کرد.
پس از واقعه ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ و دستگیری امام خمینی(ره)، آیتالله پیشوا به نمایندگی از علمای کازرون جهت اعتراض به تهران سفر کرد. در سال ۱۳۴۳ پیرو تصویب مخفیانه کاپیتولاسیون، آیتالله پیشوا که از طریق یکی از خویشاوندش در مجلس از قضیه مطلع شده بود، به عنوان اولین نفر خبر را به حضرت امام(ره) منتقل کرد که منجر به سخنرانی طوفانی امام علیه شاه و به تبع آن تبعید به ترکیه در۱۳ آبان ۱۳۴۳ شد.
آیتالله پیشوا در سال ۱۳۴۸ به شیراز نقل مکان کرد و امام جماعت مسجد نو شد. ایشان با حضرت امام(ره) در سالهای تبعید در ارتباط بود و هر از گاهی سخنرانیهای انتقادی علیه رژیم مطرح میکرد اما اوج نطقهای انقلابی آیتالله پیشوا به مرداد ۱۳۵۷ باز میگردد که پس از چند سخنرانی، نهایتاً به واقعه خونین ۵ رمضان در مسجد نو منجر شد.
پس از پیروزی انقلاب، آیتالله پیشوا نخستین نماز جمعه شیراز را در مسجد نو اقامه کرد. پس از سال ۱۳۶۴ آیتالله پیشوا به بیتالمهدی که از سال ۱۳۵۵ اقدام به احداث آن کرده بود، نقل مکان کرد و تا پایان عمر در آنجا به اقامه نماز و تدریس پرداخت. وی سرانجام در روز ۲۳ بهمن سال ۱۳۸۴ دار فانی را وداع گفت و در بیتالمهدی به خاک سپرده شد.
مسجد شمشیرگرها
در گذشته کوچهای در محله درب مسجد به نام شمشیرگرها وجود داشت و مسجدی به همین نام در آن کوچه تأسیس شده بود. از سال ۱۳۴۲ تا ۱۳۵۱ آیتالله محیالدین حائری شیرازی به دعوت گروه مبارزاتی مهندس رجبعلی طاهری به امامت این مسجد اشتغال داشت و تعداد زیادی از دانشآموزان و دانشجویان از جلسات ایشان که صبغه مذهبی و سیاسی داشت، استفاده میکردند.
همچنین آیتالله سیدعلی اصغر دستغیب نیز در این مسجد سخنرانیهای سیاسی انجام میداد اما با بازداشت اعضای گروه مهندس رجبعلی طاهری و آیتالله حائری شیرازی در سال ۱۳۵۱ مدتی فعالیتهای مسجد دچار اختلال شد.
آیتالله محیالدین حائری شیرازی (۱۳۹۶-۱۳۱۵) از علمای بزرگ انقلابی در شیراز است. ایشان پس از گذراندن تحصیلات خود در قم به شیراز بازگشت و در مسجد شمشیرگرها به نماز و برگزاری جلسات معرفتی و سیاسی پرداخت. در سال ۱۳۴۶ با دختر آیتالله سیدنورالدین حسینیالهاشمی ازدواج کرد و در سال ۱۳۵۱ دستگیر شد و به زندان افتاد. ایشان بارها دستگیر و زندانی شد و در پس از آخرین زندان که با شکنجههای بسیار همراه بود، به فومن تبعید شد و در خانه خواهر آیتاللهالعظمی بهجت مستقر شد.
با پیروزی انقلاب اسلامی، آیتالله حائری شیرازی به عنوان نماینده اولین مجلس شورای اسلامی از شیراز انتخاب شد. با شهادت آیتالله سیدعبدالحسین دستغیب در سال ۱۳۶۰، ایشان از طرف امام(ره) به امامت جمعه شیراز منصوب شد و تا سال ۱۳۸۷ این سمت را به عهده داشت. این عالم بزرگوار سرانجام در ۲۹ آذرماه ۱۳۹۶ دارفانی را وداع گفت و در حرم مطهر حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.
مدرسه امام عصر(عج)
آیتالله مجدالدین محلاتی فرزند آیتالله بهاءالدین محلاتی (۱۳۷۹ -۱۳۰۴) در نجف اشرف به دنیا آمد. در خردسالی به همراه پدر به شیراز آمد و در سال ۱۳۲۵ برای ادامه تحصیل به قم مهاجرت کرد و تا سال ۱۳۳۷ در آن سامان ماند و سپس به شیراز بازگشت. در جریان ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ به همراه پدر دستگیر شد و به تهران منتقل شد. همچنین ایشان در سال ۱۳۵۱ برای مدتی به ایرانشهر تبعید شد.
پایگاه آیتالله مجدالدین محلاتی در مسجد مولا و مسجد ولیعصر(عج) بود. ایشان همچنین آثار خیر فراوانی همچون مدرسه و کتابخانه امام عصر(عج)، درمانگاه ولیعصر(عج) و خیریه اسلامیه را از خود به جای گذاشت. آیتالله مجدالدین محلاتی سرانجام در ۲۲ خردادماه ۱۳۷۹ به رحمت ایزدی پیوست و در مدرسه امام عصر(عج) آرامید.
مسجد جامع شهدا (نو)
مسجد جامع نو در سال ۵۹۰ قمری توسط اتابکان فارس ساخته شد. این مسجد بزرگ همواره در طول تاریخ محل رویدادهای مهم شیراز بوده است. در ۱۶ خرداد سال ۱۳۴۲ مردم در این مسجد تجمع کردند و سپس به سمت سه راه احمدی به حرکت درآمدند. در چند روز آغازین ماه رمضان سال ۱۳۵۷ نمازگزاران این مسجد پس از سخنرانیهای آیتالله پیشوا به بیرون از مسجد میآمدند و با مأموران شاه درگیر میشدند تا اینکه در روز ۵ رمضان، حدود ۸۰۰ نفر از نمازگزاران این مسجد به سمت فلکه احمدی و شاهچراغ(ع) تظاهرات کردند که با سرکوب شدید مأموران مواجه شد و ۳ تن از مردم در این حادثه به شهادت رسیدند و پس از این واقعه مسجد نو به مسجد شهدا نامگذاری شد.
شبستان امام خمینی(ره) حرم شاهچراغ(ع) ( فلکه احمدی سابق)
سابقاً در محلی که امروزه شبستان امام خمینی(ره) و صحن امام جواد(ع) حرم مطهر حضرت شاهچراغ(ع) در آن واقع شده است، فلکه احمدی قرار داشت. این میدان به مثابه میدان آزادی تهران بوده و محل بسیاری از تجمعات و راهپیماییهای شیراز از ۱۶ خرداد سال ۱۳۴۲ گرفته تا تظاهرات سالهای ۱۳۵۶ و ۱۳۵۷ و راهپیماییهای مراسم سالگرد ۲۲ بهمن بوده است.
حرم شاهچراغ(ع)
حرم مطهر حضرت شاهچراغ(ع) به عنوان مهمترین پایگاه انقلاب اسلامی در شیراز شناخته میشود. اکثر تظاهرات ماههای آخر انقلاب اسلامی در محدوده فلکه احمدی و صحن در حال احداث شاهچراغ(ع) انجام گرفته است. پس از پیروزی انقلاب اسلامی و در سالهای دفاع مقدس نیز حرم شاهچراغ(ع) محل برگزاری مراسم تشییع و نماز بر پیکر شهدا بوده است.
انتهای پیام