دکتر منوچهر جوکار در گفت‌وگو با ایسنا، ادامه داد: به زبان و ادبیات فارسی در سیستم‌های آموزشی باید توجه ویژه‌ای شود.
وی با بیان این‌که نمی‌توانیم نقش ادبیات را در جامعه نادیده بگیریم، افزود: چراکه رشته زبان و ادبیات فارسی دربرگیرنده فرهنگ و تمدن ایران زمین است.
شاعر «در این چهار فصل پاییزی» همچنین بیان کرد: دانشگاه در تقویت و پرورش استعداد نویسنده و تکمیل مطالعات بسیار موثر است؛ چنانکه اگر فردی استعداد و خلاقیت نهفته داشته باشد می‌تواند در دانشگاه آن را کشف کند.
وی با اشاره به این‌که نویسندگان بزرگ بسیاری در خوزستان وجود دارند که قبل از ورود به دانشگاه استعداد نویسندگی خود را کشف کرده‌اند خاطرنشان کرد: بین خلاقیت ادبی و تحصیل در رشته ادبیات داستانی رابطه مستقیمی وجود ندارد زیرا این خلاقیت بیرون از فضای دانشگاه و در انسانی که استعداد و پشتکار لازم را برای خلق پله‌های رشد و ترقی نویسندگی داشته باشد نمایان می‌شود.
نویسنده مجموعه داستان «مثل بیشتر وقت‌ها» همچنین با اشاره به این‌که رشته ادبیات داستانی در دانشگاه‌ها تدریس نمی‌شود، بیان کرد: رشته ادبیات داستانی فقط به عنوان گرایش در رشته زبان و ادبیات فارسی مطرح است.
جوکار با تصریح این‌که نیاز ما فقط تربیت نویسنده نیست گفت: بلکه باید دقت شود که ما احتیاج به منتقد ادبی، مترجم و مدرس داستان‌نویسی نیز داریم.
او با تاکید بر این‌که پرداختن به گرایش ادبیات داستانی بسیار مهم و ضروری است اظهار کرد: در رشته زبان و ادبیات فارسی برای گرایش ادبیات داستانی متاسفانه هیات علمی که به صورت متمرکز در این حوزه تخصص، تجربه، آثار تالیفی و نظریه‌پردازی داشته باشد در همه گروه‌ها وجود ندارد.
عضو هیات علمی دانشگاه شهید چمران اهواز اضافه کرد: شاید صلاح کار در این باشد که تدریس ادبیات داستانی به عنوان زیرمجموعه رشته زبان و ادبیات فارسی و به شکل گرایش ادامه پیدا کند.
در گفت‌وگو با دکتر منوچهر جوکار:
افراط‌گری در شعر دهه ۸۰ به افول رسید
ارایه دکترین سیاسی در قالب اثر ادبی به شکست محکوم است
انتهای پیام