به گزارش ایسنا جلیل هلالی، حسین مومن‌زاده و توران حسین‌زاده در این مطالعه که در هفتمین کنفرانس بین المللی تغییر اقلیم به صورت سخنرانی پذیرفت، دریافتند که بارش‌های حوضه آبریز دریاچه ارومیه در فاز ال نینو طی فصل پاییز، زمستان و بهار بیشتر از نرمال و در فازهای لانینا و خنثی کمتر از نرمال است.

در بخشی از نتایج این پژوهش آمده است: بررسی احتمال رخداد بارش در مقیاس حوضه‌ای همچنین توزیع احتمالات آن می‌تواند در مسائل مدیریتی منابع آب برای مدیران و سیاستگذاران اهمیت بسیاری داشته باشد.

این پژوهش می افزاید: حوضه آبریز دریاچه ارومیه به عنوان یکی از حوضه‌های آبریز مهم، از نظر اکولوژیک، کشاورزی، منابع آب و مدیریت منابع آب شهری اهمیت بسزایی دارد.

در این مطالعه مشخص شد تغییرات و آنومالی‌های بارش فصلی و سالانه بر مبنای فازها و شدت‌های مختلف پدیده بزرگ‌مقیاس ENSO  می‌تواند به عنوان راهکاری عملیاتی در پیش‌بینی بارش مورد استفاده قرار گیرد.

در بخش دیگر پژوهش عنوان شده است: با توجه به رخداد خشکسالی‌ها و ترسالی‌ها بر مبنای مقدار بارش می‌توان با استفاده از توزیع‌های احتمالی تجربی، احتمال رخداد بارش را نیز مورد تحلیل قرار داد. با توجه به پیش‌بینی‌پذیری پدیده ENSO  می‌توان با استفاده از آن الگوی احتمالی بارش را نیز مورد تحلیل قرار داد.

به گزارش روابط عمومی سازمان هواشناسی کشور، در پایان این پژوهش آمده است: در این مطالعه مشخص شد احتمال تجربی بارش فصلی و سالانه در مقیاس حوضه آبریز بر مبنای شاخص  ENSO تغییرات زیادی نسبت به داده‌های بلندمدت دارد که بر اساس گام زمانی فصلی یا سالانه متغیر خواهد بود به‌طوری که بیشترین مقدار تغییرات افزایشی بارش نسبت به بلندمدت در فاز ال‌نینو، تغییرات کاهشی در فاز لانینا (تابستان، پاییز و سالانه) و فاز خنثی (زمستان و بهار) خواهد بود ولی نرخ ضریب تغییرات متفاوت در احتمالات مختلف متغیر است که نشان‌دهنده پراکنش متفاوت مقدار بارش در فازهای مختلف نسبت به دوره بلندمدت است.

انتهای پیام