به گزارش ایسنا، «جوزف کرل» در مطلبی برای روزنامه واشنگتن‌تایمز با اشاره به سال سرنوشت‌ساز آمریکا نوشت: دوایت دی. آیزنهاور در مقابل آدلای استیونسون. این آخرین باری است که در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا همان دو نفر از انتخابات قبلی حضور داشتند. در سال ۱۹۵۲، آیزنهاور ۵۵ درصد از آرای مردمی را به دست آورد. او به جز ۹ ایالت، رای تمام ایالت‌ها را به دست آورد و کالج الکترال را ۴۴۲-۸۹ شکست داد.
چهار سال بعد، پس از پایان دادن به جنگ کره و با شکوفایی اقتصاد ایالات متحده، این دو بار دیگر با هم روبرو شدند. آقای آیزنهاور جمهوری‌خواه با کسب ۵۷ درصد از آرای مردمی و پیروزی در کالج الکترال ۴۵۷-۷۳، شکست بزرگ‌تری را بر رقیب دموکراتش تحمیل کرد.
ظاهرا جمهوری‌خواهان از انتخابات ۱۹۵۶ درس نگرفته‌اند، که ساده است: یک بازنده، بازنده است.
دونالد ترامپ در سال ۲۰۲۰ متحمل شکست سنگینی شد (حتی یک کلمه از حرف‌های این رئیس‌جمهور سابق را باور نکنید؛ او متحمل شکست شد). چهار سال قبل از آن، آمریکایی‌ها دسته‌جمعی برای رأی دادن علیه هیلاری کلینتون شرکت کردند، اما در انتخابات گذشته، آنها به پای صندوق‌های رأی رفتند تا علیه آقای ترامپ رأی دهند.
جو بایدن؟ جو بایدن؟؟!! او پیش از این سه بار نامزد ریاست جمهوری شده بود و هر بار زودتر از موعد انصراف می‌داد (یک بار به اتهام سرقت ادبی که کاملا درست بود). بایدن حتی نتوانست یک سناتور دوره اولی از ایلینوی را برای نامزدی سال ۲۰۰۸ شکست دهد.
اما در ترامپ، او حریفی را پیدا کرد که می‌توانست آن را شکست دهد – آن هم به راحتی از زیرزمین خودش. او تقریبا کمپین خاصی نداشت، به کووید-۱۹ اشاره کرد و همچنان ۷ میلیون رای بیشتر به دست آورد و با ۳۰۶ رای در مقابل ۲۳۲ رای، الکترال کالج را به دست آورد.
من ساعت‌ها و ساعت‌ها را صرف فهرست‌نویسی کرده‌ام که چرا بایدن یک کاندیدای وحشتناک بود و یک رئیس‌جمهور کاملا بد است. من حوادثی را به یاد می‌آورم که یکی بعد از دیگری، به از دست رفتن هوش و حواس ذهنی بایدن، تمایل او به گاف‌ها، سکندری خوردن و غلت خوردن او اشاره می‌کند.
پس حالا بیایید روی ترامپ تمرکز کنیم که در ژوئن امسال ۷۸ ساله خواهد شد و فقط چند سال از آقای بایدن کوچک‌تر است.
آقای ترامپ این هفته در رویدادی در روچستر، نیوهمپشایر در اظهاراتی بی‌ربط گفت: «ما جنگ‌های جهانی را از قلعه‌ها بردیم. فورت بنینگ، فورت این، فورت آن، قلعه‌های زیادی... آنها این نام را تغییر دادند، ما از این قلعه‌ها جنگ را بردیم، آنها این نام را تغییر دادند، نام قلعه‌ها را تغییر دادند. بسیاری از مردم از این موضوع چندان راضی نیستند.»
سپس آقای ترامپ جمله‌بندی را تغییر داد و دوباره همان حرف‌ها را برعکس گفت: «آنها نام بسیاری از قلعه‌های ما را تغییر دادند. ما از میان تعداد زیادی از این قلعه‌ها در دو جنگ جهانی پیروز شدیم و آنها این نام را تغییر دادند. این غیر قابل باور است.»
همچنین این هفته ترامپ در صحبت‌هایی گنگ و نامربوط گفت: «ما همچنین می‌خواهیم حمایت‌های قوی انجام دهیم تا از تلاش بانک‌ها و تنظیم‌کننده‌ها برای "بانک‌زدایی" کردن (de-bank) شما (احتمالا منظور گوینده ریسک‌زدایی de-risk باشد)، می‌دانید، از اعتقادات سیاسی‌تان، جلوگیری کنیم. کاری که آنها انجام می‌دهند، این است که می‌خواهند شما را بانک‌زدایی کنند. و ما می‌خواهیم بانک‌زدایی کنیم، به این فکر کنید. می‌خواهند حق شما را بگیرند. آنها می‌خواهند کشور شما را بگیرند، کارهایی که شما انجام می‌دهید. همه ماشین‌های برقی. بی‌خیال... اگه ماشین برقی میخواهی، خوب است اما راه دوری نمی‌روند. آنها بسیار گران هستند.»
بسیاری از چهره‌های آمریکایی اشاره کرده‌اند که نمی‌دانند منظور ترامپ از واژه دی‌بانک - بانک‌زدایی (de-bank) چه بوده است و حتی آن را مورد تمسخر قرار داده‌اند. احتمالا کلمه مدنظر ترامپ ریسک‌زدایی بوده باشد. این زمانی اتفاق می‌افتد که یک موسسه مالی حساب شخصی را ببندد که به نظر می‌رسد مجرمانه عمل می‌کند یا شخصی است که می‌تواند خطر اعتباری برای بانک داشته باشد.
و البته، آقای ترامپ هفته گذشته رقیب جمهوری‌خواه خود در ریاست جمهوری و فرماندار سابق کارولینای جنوبی، خانم نیکی هیلی را مسئول و مقصر شورش ششم ژانویه در کنگره دانست، آن هم نه یک بار، بلکه بارها و بارها.
ترامپ در صحبت‌هایی تکه‌تکه و ناقص مدعی شد: «به هر حال، آنها هرگز جمعیت در ۶ ژانویه را گزارش نمی‌کنند. شما نیکی هیلی می‌شناسید، نیکی هیلی، نیکی هیلی، می‌دانید، آنها... آیا می‌دانید که آنها همه اطلاعات، همه شواهد، همه چیز را نابود کردند، حذف کردند و همه‌اش را نابود کرد. همه اینها را. به دلیل چیزهای زیادی ... مانند اینکه نیکی هیلی مسئول امنیت است - ما به او ۱۰۰۰۰ نفر، سرباز، گارد ملی، هر آنچه که بخواهند پیشنهاد دادیم. آنها آن را رد کردند. آنها نمی‌خواهند در مورد آن صحبت کنند. اینها افراد بسیار نادرستی هستند.»
منظور ترامپ، نانسی پلوسی بود که در آن زمان رئیس مجلس نمایندگان آمریکا بود، نه خانم نیکی هیلی.
خانم هیلی که در انتخابات مقدماتی نیوهمپشایر پس از آقای ترامپ به مقام دوم دست یافت، بلافاصله به آقای ترامپ پرداخت. نیکی هیلی گفت: «آنها می‌گویند که او گیج شده، در مورد چیز دیگری صحبت می‌کرده و منظورش نانسی پلوسی بوده... او چندین بار در آن سناریو از من نام برد. نگرانی من این است که -- من حرف توهین‌آمیزی نمی‌زنم-- اما وقتی با فشارهای یک ریاست جمهوری روبرو می‌شوید، ما نمی‌توانیم شخص دیگری (مثل بایدن) را داشته باشیم و بپرسیم آیا آنها از نظر ذهنی برای انجام این کار مناسب هستند یا خیر.»
خانم هیلی، سفیر سابق ایالات متحده در سازمان ملل، خیلی رفتار دیپلماتیک نشان داد. او هوش روانی ترامپ را زیر سوال برد، در حالی که «هیچ چیز تحقیرآمیزی نگفته است.»
آقایان ترامپ و بایدن هر دو پیرتر از آن هستند که رئیس جمهور شوند – خیلی‌خیلی پیر. به چند مثال دیگر نیاز داریم که این را ثابت کند؟
اما سوال بزرگ‌تر این است که جو بایدن و دونالد ترامپ چگونه بهترین نامزدهای ریاست جمهوری در یک کشور با جمعیت ۳۳۰ میلیون نفری هستند؟
این یک گزینه برای روز انتخابات ۲۰۲۴ است. مشارکت نکنید. هیچکس پای صندوق ظاهر نشود. اگر هیچکدام رای نیاورند؛ اگر آقایان ترامپ یا بایدن حتی یک رای به دست نیاوردند، باید همه چیز را از نو شروع کنیم. شاید در آن صورت بتوانیم نامزدی را پیدا کنیم که یک میلیون سال سن نداشته باشد و مات و مبهوت و پرت نباشد.
انتهای پیام