به گزارش ایسنا، محمد ایمانی در یادداشتی در کانال تلگرام خود نوشت:
ارتش اسرائیل ظرف دو هفته اخیر، در حال خارج کردن گردان به گردانِ تیپ های مختلف خود از غزه بوده است. طی روزهای اخیر نیز خبرهایی در این باره منتشر شده، اما ضمنا ادعا می شود که خروج نیروها، برای انتقال به جبهه شمالی است.
برخی رسانه های غربی و عبری، چند هفته است احتمال حمله اسرائیل به لبنان (حزب الله) را مطرح می کنند. خروجی این گمانه زنی رسانه ای آن است که خبر قطعی را پنهان کند و اصطلاحا بشوید و ببرد. این هم شکلی از «فرار به جلو» است.
خبر قطعی چیست؟ اعتراف عملی به شکست در غزه پس از ۴ ماه جنگ و جنایت نافرجام. ارتش اسرائیل در حالی مجبور به عقب نشینی شده که هیچ یک از اهداف اعلامی حمله به دست نیامده است.
شایعه و زمزمه حمله به لبنان، قرار است این شکست بزرگ را که تامیر پاردو رئیس اسبق سیا، آن را «شکست تاریخی» خوانده، به حاشیه براند و بپوشاند.
روزنامه عبری معاریو معتقد است: «فعالیت مجدد حماس در مناطق تحت تسلط نیروهای ارتش اسرائیل و کنترل مناطقی در شمال غزه، نگرانکننده و منجر به از بین رفتن تمامی دستاوردهاست».
روزنامه یدیعوت احارونوت تاکید کرده است: «با خروج شمار بیشتری از نیروهای ارتش، پیروزی در غزه هر لحظه دورتر میشود». و روزنامه آمریکایی وال استریت ژورنال خبر می دهد: «۸۰ درصد تونلهای حماس همچنان سالم هستند».
شاید تحلیلگرانی بگویند نتانیاهو در وضعیت غرق شدن، حاضر است به هر کاری تن بدهد تا سقوط خود را به تاخیر بیندازد.
شاید! اما او بهتر از هر کس می داند ارتشی که از عهده غزه محاصره شده بر نیامد و آسیب دید و فرسوده شد، به طریق اولی نمی تواند با حزب الله که چند ده برابر قدرتمند تر و مجهز است، بجنگد. نشریه آلمانی اشپیگل اخیرا نوشت: «حزب الله می تواند کل اسرائیل را به تعطیلی بکشاند».
حمایت جانانه مقاومت یمن و عراق و لبنان از مقاومت مظلوم غزه، نه تنها در این چهار ماه کم نشد، بلکه شدت حملات به رژیم صهیونیستی و پایگاه های آمریکا در منطقه افزایش یافته و می توان دو هفته اخیر را سیاه ترین دوره جنگ برای رژیم صهیونیستی و آمریکا توصیف کرد.
همزمان، خبرهایی از تکاپوی حامیان اسرائیل و واسطه های منطقه ای برای دو ماه آتش بس منتشر می شود. البته اسرائیل به هیچ وجه قابل اعتماد نیست و به همین دلیل هم مقاومت فلسطین حاضر نیست مانند نوبت قبل، آتش بس پیشنهادی را بپذیرد.
اما هر چه هست، جبهه مقاومت در کف میدان، دست برتر را پیدا کرده و به نظر می رسد طرف عبری - غربی به دنبال آن است که با بی حیثیتی کمتری، به شکست نظامی، سیاسی و اقتصادی خود پایان دهد.
انتهای پیام