علیرضا بهرامی در گفت وگو با ایسنا، گفت: همچنین در موارد نورولوژی، در صورت اتفاق سکته مغزی یا ابتلا به پارکینسون، ال اس و ام اس بیشترین مراجعه سالمندان را برای دریافت خدمات توانبخشی به خود اختصاص میدهد. علاوه بر این با توجه به بروز مشکلات بینایی و شنوایی مراجعه برای دریافت این خدمات هم در سالمندان افزایش مییابد.
وی ادامه داد: موثر بودن خدمات توانبخشی در سالمندان، در مرحله اول نیازمند حمایت و توجه خانواده و اطرافیان بوده که بسیار در روحیه و عملکرد آنها تأثیرگذار است و مراقبتهای پزشکی و توانبخشی مناسب در مرحله دوم قرار میگیرد.
بهرامی با اشاره به محدود بودن امکانات برای سالمندان اظهار کرد: اما آنچه که مهم است به غیر از خدمات توانبخشی و درمانی، امکانات شهری، مراکز تفریحی و ورزشی که مختص سالمندان باشد هم برای سالمندان کمتر دیده شده است، سالمندان برای اینکه کمترین آسیب را از لحاظ روحی و جسمی متحمل شوند نیاز به این خدمات دارند. حمایتهای بیمهای و مالی از طرف صندوق های بازنشستگی، ایجاد امکانات شهری و مراکز تفریحی بیشتری برای سالمندان نیاز داریم. از طرفی آلودگی هوا علاوه بر مشکلات سلامت، باعث کم تحرکی و خانه نشینی سالمندان شده و مشکلات روحیشان را تشدید میکند.
بهرامی اظهار کرد: اگر چه در برخی مراکز و خانه سالمندان اقدامات گروه درمانی در خصوص اینکه سالمندان چگونه با یکدیگر ارتباط داشته باشند، چه سبک زندگی را در پیش بگیرند و اینکه اوقات فراغت خود را چگونه پر کنند؛ انجام شده و یا یکسری مراکز روزانه که محدود هستند دورههای آموزشی، تفریحی و اردوهای تفریحی را برای سالمندان برگزار میکنند، اما با توجه به افزایش جمعیت سالمندان مهم است که یک برنامه ریزی و خدمات بیشتری برای آنها داشته باشیم تا با توجه به شرایط سالمندی خود، زندگی مستقل داشته و از آن لذت ببرد.
بهرامی ادامه داد: از حدود ۶۰ تا ۶۵ سالگی معمولا شروع بازه سن سالمندی است که هر فردی شرایط جسمی متفاوتی را در این بازه تجربه میکند. سازمان بهداشت جهانی سن ۶۰ تا ۷۴ سال را سالمند جوان، ۷۴ تا ۹۰ سال سالمند و ۹۰ به بالا را سالمند پیر در نظر میگیرد. در حالت کلی اگر سن امید به زندگی را منهای ۱۵ کنیم بازه سالمندی در یک جامعه به دست میآید. با توجه به اینکه سن امید به زندگی در ایران حول ۷۵ سال است با این فرمول ۶۰ سالگی شروع سالمندی است.
وی در ادامه گفت: امروزه پیشرفتهای پزشکی و مراقبتی باعث شده جمعیت سالمند در همه جوامع افزایش داشته باشد، در حالی که سال ۱۹۷۵ در کل جهان ۳۵۰ میلیون سالمند داشتیم ولی بر اساس پیش بینی که برای سال ۲۰۲۵ شد، جمعیت سالمندان جهان به یک میلیارد و ۱۲۰ میلیون نفر خواهد رسید. این آمار نشان میدهد که یک هشتم جمعیت جهان را سالمندان تشکیل میدهند، لذا به همین موازات خدمات توانبخشی برای این گروه سنی اهمیت بیشتری پیدا میکند.
این کاردرمان افزود: دوره سالمندی شروع تغییرات پوستی، جسمی، تغذیهای، روحی و بروز یکسری از بیماری هاست. فردی که تا پیش از سالمندی، بخشی از نیروی فعال و شاغل جامعه بوده و مراودات زیادی داشته است، ناگهان با ورود به سن بازنشستگی با تغییرات زیادی در زندگی مواجه میشود، علاوه بر مشکلات جسمی که رفته رفته ایجاد میشوند، در نتیجه ازدواج فرزندان و یا فوت همسر، تنهایی، اوقات فراغت و زمانهای خالی زیادی خواهد داشت که اگر مدیریت نشود دچار مشکلات روحی میشود.
بهرامی با اشاره به مراقبتهای پزشکی و پرستاری گفت: این خدمات معمولا در مراحل حاد پزشکی و ارتوپدی نیاز میشود، اما غالب مراقبتهای توانبخشی مربوط به قسمت مزمن بیماریها و آسیبهای سالمندی است که با توجه به مشکلاتی که سالمند دارد شامل کاردرمانی، فیزیوتراپی، گفتار درمانی، خدمات شنوایی سنجی و بینایی سنجی است. مهمترین هدف در توانبخشی این است که سالمندان استقلال عملکردی خود را حفظ کرده و یا در صورت از دست دادن آن را بازیابی کنند. این استقلال هم جنبههای فیزیکی و هم اجتماعی زندگی فرد را در بر می گیرد و مداخلات توانبخشی کمک میکند که فرد کیفیت زندگی حداقلی را به دست آورده و به دیگران وابسته نباشد.
انتهای پیام