به گزارش ایسنا، جاش پاول، یک مدیر سابق در وزارت امور خارجه آمریکا در یادداشت خود در روزنامه لس‌آنجلس تایمز خاطرنشان کرد که او همواره به همکارانش یادآور می‌شده که «تنها راه رسیدن به صلح عادلانه و پایدار که همه غیرنظامیان سزاوار آن هستند، از طریق سازش دیپلماتیک به دست می‌آید، نه پیروزی نظامی و این نیز از طریق ایجاد ترس حاصل نمی‌شود، بلکه از طریق ایجاد اعتماد حاصل خواهد شد؛ نه از طریق کشتن طرف مقابل، بلکه از طریق ایجاد دوستی محقق می‌شود؛ نه از طریق تحمیل رنج، بلکه از طریق به وجود آوردن امید ممکن می‌شود.»

وی در ادامه با اشاره به حملات سهمگین رژیم صهیونیستی علیه فلسطینیان در غزه نوشت: اما متاسفانه بعد از گذشت بیش از سه ماه شاهد آن هستیم که ایالات متحده و اسرائیل، متحد اصلی‌اش در منطقه همچنان به دنبال گزینه اول در میان این همه راه‌حل دیگر هستند. مقامات غزه می‌گویند که در حال حاضر شمار کشته شدگان بیش از 24 هزار نفر است، هرچند مقامات آمریکایی اذعان دارند که این رقم احتمالاً بیشتر است.

جاش پاول افزود: برای کسانی که به دنبال پایان درگیری در غزه و یک راه‌حل عادلانه و پایدار برای روند صلح اسرائیل و فلسطین هستند، آینده تاریک به نظر می‌رسد. وضعیت موجودی که اکنون در آن قرار گرفته‌ایم، مملو از با تضادهای غیرقابل حل بین طرف‌های مختلف درگیر و اولویت‌های سیاسی‌شان است. نتیجه چیست؟ هزارتویی که هر پیچ آن به بن بست می‌رسد.

این مقام پیشین آمریکایی نوشت: اهداف آشکار اسرائیل در عملیات خود علیه غزه را در نظر بگیرید؛ آزادی اسرا و نابودی حماس. اسرائیل به هیچ یک از اهداف خود دست نیافته است و شاید بتواند تنها یکی از آنها را انتخاب کند و بعید است که به هر دو دست یابد. یا اداره غزه پس از جنگ را در نظر بگیرید؛ بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل در روزهای گذشته به صراحت اعلام کرد که هیچ علاقه‌ای به کشور فلسطینی‌ که از مناقشه کنونی بیرون بیاید، ندارد. برای کسانی که مدتی است صحبت‌های او را دنبال می‌کنند، این خبر تازه‌ای نبود، چراکه نتانیاهو بارها موفقیت خود را در ممانعت از ایجاد کشوری که در فرآیند توافق اسلو وعده داده بود، جشن گرفته است.

او همچنین به طرفداران خود وعده داده است که هیچ حکومت واحدی از سوی تشکیلات خودگردان فلسطین در غزه و کرانه باختری وجود نخواهد داشت. این در حالی است  که، آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه ایالات متحده در سفر اخیر خود به سراسر خاورمیانه و اروپا قول حمایت آمریکا از راه‌حلی را داده است که به کشور فلسطین منجر می‌شود. اما بیایید فرض کنیم که نوعی تشکیلات فلسطینی برای اداره هر دو بخش کرانه باختری و غزه به وجود آمده است: برای اسرائیل و ایالات متحده، نقش حماس در آن حکومت غیرقابل قبول است. بنابراین به نظر می‌رسد گزینه‌هایی که توسط ایالات متحده و اسرائیل ارائه می‌شود، چنین چیزهایی هستند: «شما نمی‌توانید یک دولت خودگردان داشته باشید، چه رسد به یک کشور» یا «شما ممکن است در نهایت یک دولت داشته باشید، اما ما به شما خواهیم گفت که چه کسی را می‌توانید انتخاب کنید!»

جاش پاول همچنین نوشت: در مورد بازسازی غزه که سه چهارم  خانه‌های آن آسیب دیده یا ویران شده است، بدون در نظر گرفتن تخریب زیرساخت‌ها مانند آب، برق، بیمارستان‌ها و حتی مدارس و دانشگاه‌ها چطور؟ بازسازی این منطقه ده‌ها میلیارد دلار هزینه دارد و در بهترین شرایط یک دهه طول می‌کشد. اما اسرائیل احتمالاً مخالف واردات بسیاری از مصالح ساختمانی است که آنها را دارای «کاربرد دوگانه» می‌داند - به این معنی که برخی می‌توانند از این کالاها برای مقاصد دیگر بهره‌برداری کنند. در همین حال، کشورهای عربی نیز به ایالات متحده گفته‌اند که در ساخت تأسیساتی که تا پنج سال دیگر دوباره با خاک یکسان می‌شود، سرمایه‌گذاری نخواهند کرد. چه کسی می‌تواند تصور کند که اسرائیل متعهد شود، چنین اقدامی را انجام ندهد؟

وی در ادامه به وضعیت فلسطینیانی که از این حملات جان سالم به در می‌برند، اشاره کرد و افزود: زیرساخت‌های کافی برای تغذیه، تامین پوشاک و به کارگیری آنها در غزه وجود ندارد و ایده اسکان صدها هزار غیرنظامی ناامید از غزه، حتی به‌طور موقت هم شبیه نکبت دوم به نظر می‌آید، زمانی که در سال 1948 فلسطینی‌ها از خانه‌های خود آواره شدند. هیچ تضمینی هم وجود ندارد که اسرائیل به آنها اجازه ورود مجدد به نوار غزه را بدهد.

به هر طرف که نگاه می‌کنید، تنها بن‌بست وجود دارد. در شرایط کنونی، محتمل‌ترین آینده، آینده‌ای است بدون کشور فلسطین وبه‌علاوه بدون یک جایگزین روشن. یک آینده بدون آتش‌بس که در آن اسرائیل مرتباً به کسانی که آنها را هم در غزه و هم در کرانه باختری تهدید در نظر می‌گیرد، حمله می‌کند.  شرایطی که در آن، شهروندان فلسطینی و ساکنان قدس شرقی با جامعه‌ای دوقطبی‌تر و سرکوب فزاینده‌ روبرو هستند و در آن یک بحران انسانی دائمی در غزه و بحران در حال ظهور پناهندگان در صحرای سینا وجود دارد.

در این آینده قابل تصور برای فلسطین همه ضرر می‌کنند. اسرائیل شانس صلح پایدار را از دست می‌دهد، به‌طور فزاینده‌ای از جامعه جهانی منزوی می‌شود و هرگز به امنیت واقعی که به شهروندانش وعده داد، دست نمی‌یابد. خاورمیانه نسل دیگری را پرورش می‌دهد که مستعد «افراط‌گرایی» است. و ایالات متحده هم باقی مانده اعتبار اخلاقی خود را از دست می‌دهد و خود را درگیر فاجعه دیگری در منطقه در شرایطی می‌بیند که به شدت به دنبال تغییر تمرکز خود به شرق است.

به نوشته این مقام پیشن وزارت امورخارجه آمریکا، اما شرایط نباید این‌گونه ادامه یابد، ایالات متحده و متحدان و شرکایش برای وادار کردن طرفین درگیری به دادن امتیازات لازم برای آتش بس، به رسمیت شناختن کشور فلسطین و حمایت از تمام گام‌های دیپلماتیک، اقتصادی و امنیتی دارای اهرم فشار هستند.

جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا در مقابل، به موضع خود برای در آغوش کشیدن نتانیاهو گیر کرده است و بدون قید و شرط به ارائه تسلیحات برای ویران کردن غزه، پوشش دیپلماتیک برای جلوگیری از راه‌حل‌های سیاسی واقعی یا هرگونه پاسخگویی بر اساس قوانین بین‌المللی ادامه می‌دهد، و همچنان به هر مسیری که اسرائیل تعیین می‌کند، حتی اگر به ضرر آمریکا و اسرائیل باشد، متعهد است.

وی در پایان تاکید کرد که مسیر فعلی به جایی نمی‌رسد و زمان آن فرا رسیده است که آمریکا مسیر خود را تغییر دهد.

انتهای پیام