به گزارش ایسنا، رونق حفاری نفت با بهبود حجم و ارزش صادرات نفت روسیه همراه بود و این موضوع، نشان می‌دهد چطور صنعت سوخت‌های فسیلی این کشور منبع مهم تامین مالی جنگ در اوکراین بوده که وارد سال سوم خود شده است.

رونالد اسمیت، تحلیلگر نفت و گاز در «بی سی اس گلوبال مارکتس» در مسکو می گوید: روسیه در خدمات میدان نفتی خود به شکل قابل ملاحظه‌ای، مستقل‌تر از آن است که عموما تصور می‌شد.

بر اساس داده‌های صنعتی که توسط بلومبرگ مشاهده شده، روسیه در ۱۱ ماهه اول سال ۲۰۲۳، چاه‌های نفتی با عمق کلی ۲۸ هزار و ۱۰۰ کیلومتر حفاری کرد و در مسیر شکستن رکورد سال ۲۰۲۲ قرار گرفت که بزرگترین رکورد از زمان فروپاشی اتحادیه جماهیر شوروی بود.

روند مهبوت‌کننده حفاری، در بحبوحه تولید نسبتا پایدار، نشانه دهنده مشکلات بلندمدتی است که ممکن است در نتیجه انزوای بین‌المللی، گریبانگیر صنعت نفت روسیه شود. این صنعت برای حفظ تولید چاه‌های قدیمی‌تر، سخت‌تر کار می‌کند و همزمان، پروژه‌های جدید که تولید را در دهه‌های آینده حفظ می‌کنند، باید با شرایط تغییر یافته کشور، وفق پیدا کنند.

به گفته تحلیلگران شرکت مشاوره کپلر و شرکت روسی «یاکوف اند پارتنرز»، حفاری نفت روسیه برای کل سال ۲۰۲۳، به بیش از ۳۰ هزار کیلومتر رسید. این افزایش با وجود فشار کشورهای غربی علیه صنعت انرژی روسیه که منبع مهم تامین مالی جنگ در اوکراین است، حاصل شد. این بخش، هدف تحریم‌های مختلف از ممنوعیت واردات و سقف قیمت تا ممنوعیت صادرات فناوری قرار گرفته است.

آمریکا در سال ۲۰۲۳، با هدف محدود کردن توانمندی‌های استخراجی آینده روسیه، ده‌ها شرکتی که تجهیزات حفاری تولید می‌کنند و تکنیک‌های تولید جدید را توسعه می‌دهند را تحریم کرد. اتحادیه اروپا در سال ۲۰۲۲، محدودیت صادرات جامع روی تجهیزات، فناوری و سرویس‌ها برای صنعت انرژی روسیه را وضع کرد.

شرکت‌های هالیبرتون و بیکرهیوز که دو شرکت بزرگ خدمات نفتی جهان هستند، واحدهای روسی خود را فروخته و از این کشور خارج شدند. دو شرکت بزرگ «اس ال بی» و «ودرفورد اینترنشنال»، اعلام کرده‌اند به فعالیت در این کشور با رعایت تحریم‌ها، ادامه می‌دهند.

این داده‌ها نشان می‌دهد که تدابیر محدودکننده تا حد زیادی، ناموفق بوده‌اند. خروج شرکت‌های بزرگ غربی از روسیه، کمترین تاثیر را داشت، زیرا تا حد زیادی شرکت‌های محلی آنها را دست نخورده باقی گذاشت. ویکتور کاتونا، تحلیلگر ارشد نفت شرکت کپلر گفت: این شرکت‌های تابعه، اکثرا به مدیریت فروخته شدند و دانش فنی ایجاد شده در طول سال‌ها، حفظ شد.

 سابقه حفاری، نشانه‌ای از انعطاف روسیه در برابر تحریم‌های انرژی غرب است اما روند حفاری هم هشداردهنده است.

داده‌های تاریخی نشان می‌دهد که طی سال‌ها، افزایش و کاهش حفاری در روسیه تا حد زیادی با تغییرات در تولید همگام بوده است. با این حال، در سال ۲۰۲۳، رونق حفاری همراه با کاهش تولید که مسکو با هماهنگی اوپک اجرا می‌کند، روی داد و این نشان می‌دهد که سطح بالای فعالیت حفاری، صرفا برای حفظ تولید ضروری است.

بر اساس گزارش بلومبرگ، طبق یک مقاله تحقیقاتی موسسه مطالعات انرژی آکسفورد، تا سال ۲۰۲۲، میدان‌هایی که به مدت بیش از پنج سال تحت بهره برداری بودند، تقریبا ۹۶ درصد از کل تولید مایعات روسیه را تشکیل دادند. بسیاری از این پروژه‌های بالادستی مدت‌هاست که از سطح اوج تولید خود عبور کرده‌اند. این افت تولید باید یا با حفاری جدید سایت‌های فعلی یا پروژه‌های جدید، جبران شود.

انتهای پیام