به گزارش ایسنا، تقی دژاکام، در یادداشتی با این عنوان نوشت:
گاهی شلوغیهای زندگی اجتماعی و سیاستزدگیها و حزببازیها و فعالیتهای معیشتی و کار و حسابوکتاب، ما را از یک امر مهم غافل میکند و آن تزکیه و خودسازی و رسیدگی به حال و روز شخصی و درونی خودمان است. گاهی واقعاً غافل نیستیم و حتی اهمیت آن را هم میدانیم، اما مرتب امروز و فردا میکنیم و به آینده و شنبه موعود حواله میدهیم. شاید به این دلیل که فکر میکنیم پاکسازی روح و جسم، چیزی و مرحلهای جدای از همین زندگی روزمره و تلاشهای معیشتی است، در حالی که این خودسازی باید همزمان با فعالیت و در بطن کار و معیشت باشد و بدون توجه به معنویات و اخلاق و پاکیزگی درون، نباید به کاری دست زد یا آن را ادامه داد.
خداوند در قرآن هرجا از رسالتها و وظایف انبیا سخن گفته، اول بر تزکیه تأکید کرده و بعد از تعلیم کتاب و حکمت نام برده است: «و یزکیهم و یعلمُهُم الکتابَ و الحکمَه».
حقیقت این است که دلهای ما را به مرور زنگارهای گناه و خطا و نافرمانی از اوامر الهی فرا میگیرد و ما چارهای نداریم جز اینکه این زنگارها و کثافات را از دل و روح و روانمان پاک کنیم تا فاصله خود را با انسانیت کم کنیم و به بندگی خداوند نزدیک و نزدیکتر شویم. هرچه فعالیتها و کنشهای سیاسی و اجتماعی ما بیشتر، متأسفانه این زنگارهای دل و روح جدیتر و ضخیمتر است. شاید یک کتابفروش کمتر در معرض این آلودگیها و خطاها باشد تا یک مأمور دارایی و شهرداری و مسئولان مهمتر. اما این قطعی است که همه در معرض این غبارها و پلیدیها هستیم و باید با راهکارهایی که بزرگان دین و علمای پاکسیرت ارائه کردهاند به این امر ضروری اقدام کنیم.
اگر دقت کرده باشید این سالها رهبر معظم انقلاب در دیدارهای مهم خود با مسئولان به اولین چیزی که تأکید میکنند همین لزوم خودسازی معنوی و تمسک به نیت صادقه، اخلاص، دعای سحر و نماز و استغفار برای در امان ماندن از شرور و خطاهای بین راه است. ایشان حتی با اشاره به برخی آیات قرآن یادآور شدهاند که حتی در میدانهای جنگ و برای پیروزی بر دشمن، خداپرستانی که در رکاب پیامبران میجنگیدند از سلاح دعا بهره میگرفتند: «نگاهمان به استغفار این نباشد که مثلاً فقط برای گناهان شخصی و برای شستوشوی دل خودمان استغفار کافی است؛ نه! استغفار در میدانهای ملّی و در میدانهای بزرگ اجتماعی کارکرد و تأثیر دارد و ما را به توفیقات بزرگ میرساند..؛ و استغفار با جنگ، با ثبات قدم، با نصرت رابطه مستقیم دارد.»
بزرگان برای خودسازی و تهذیب نفس، علاوه بر مراقبتهای دائمی شبانهروزی و در حین انجام هر عمل فردی و اجتماعی، به برخی مناسبتهای زمانی تأثیرگذار هم اشاره میکنند از جمله شب و روز جمعه، سحرگاه، قبل از طلوع و غروب آفتاب و مواردی از ایندست.
یکی از مهمترین و تأثیرگذارترین این مناسبتها سه ماه مهم رجب، شعبان و رمضان است که در سالمسازی روح و روان و قلب بسیار مهم و مورد سفارش حضرات معصومین علیهمالسلام و قاطبه علما و بزرگان است و برای روزها و شبهای این سه ماه دستورالعملها و توصیههای دقیق و کاملی ارائه کردهاند.
در حدیث نغزی به نقل از رسول خدا آمده است: «إنّ لِرَبِّکُم فی أیّامِ دَهرِکُم نَفَحات، فَتَعَرَّضُوا لَهُ لَعَلَّهُ أن یُصِیبَکُم نَفحَه مِنها فلا تَشقَونَ بَعدَها ابداً»؛ همانا از سوی پروردگار شما در طول عمرتان نسیمهایی میوزد، پس خود را در معرض آنها قرار دهید، باشد که نسیمی از آن نفحات به شما بوزد و زان پس هرگز به شقاوت نیفتید.
چهارپنج روز بیشتر تا آغاز ماه بزرگ خودسازی (رجب) نمانده است؛ هر کس هستیم و هر شغل و مسئولیتی که داریم، از همین الان تصمیم بگیریم خود را در معرض نفحات و نسیمهای این ماه خوب خدا قرار دهیم، زیر باران رحمت و مغفرت خداوند مهربان برویم، به پاکسازی و زنگارزدایی از روح و روان و دل و قلبمان بپردازیم، خود را به خداوند قادر متعال نزدیکتر کنیم و انسان پاکیزهتر، بنده خالصتر و مؤمنی موفقتر و تأثیرگذارتر باشیم.
گفت پیغمبر که نفحتهای حق
اندرین ایام میآرد سبق
گوش و هش دارید این اوقات را
در ربایید این چنین نفحات را
نفحهای آمد شما را دید و رفت
هر که را میخواست جان بخشید و رفت
نفحه دیگر رسید آگاه باش!
تا ازین هم وانمانی خواجهتاش!
انتهای پیام