جمعی از علاقه‌مندان به طراحی و تولید لباس، با رویکرد ترویج اصالت ایرانی در تلاش هستند تا با یک کار تعاونی، در ابعاد فرهنگی و اقتصادی حرکتی نو را در زمینه پوشاک پایه‌گذاری کنند.
یکی از ایده‌پردازان این جریان در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا اظهار کرد: مدت‌هاست که در زمینه آموزش مد و هنر فعالیت دارم و یکی از دغدغه‌های همیشگی‌ام این بوده که چرا کشورمان با وجود برخورداری از پیشینه‌ای بزرگ و قوی در تاریخ مُد، نتوانسته در جایگاه واقعی خود قرار بگیرد.
علی مریمی افزود: مُد فقط یک پوشش نیست. یک جریان قوی فرهنگی است. یک مانیفست است که فرد با پوشیدن لباس به بقیه ارائه می‌دهد. این مسائل، هم نیاز به آگاهی دارد و هم آموزش. بنابراین سعی کردم با الگوبرداری از جنبش بوتیک بریتانیا که در دهه ۶۰ میلادی رقم خورد و با توجه به فارغ التحصیلان زیادی که در زمینه مُد داریم، برای نخستین بار جنبش بوتیک شیراز را راه‌اندازی کنم.
وی با بیان اینکه در کشورمان به اشتباه، هر فروشگاه لباسی را «بوتیک» می‌نامند، گفت: تعریف بوتیک کاملا متفاوت است. ما در کشورمان فقط فروشگاه لباس داریم اما بوتیک یک فضای خاص است که کسی که آن را اداره می‌کند، باید متخصص مُد و لباس باشد. در واقع بوتیک گالری هنرمند مُد و لباس است. اما کسی که فروشنده لباس است، الزاما تخصصی در این زمینه ندارد. متاسفانه در کشور ما افراد هزینه بسیار زیادی برای خرید لباس می‌پردازند اما حاضر نیستند که از یک متخصص مُد استفاده کنند تا به آنها بگوید برای هر مراسم یا جلسه‌ای، باید از چه نوع لباسی استفاده کنند.
مریمی ادامه داد: این تخصص می‌تواند حاصل تحصیلات باشد یا صرفا به‌صورت تجربی به دست آمده باشد، اما ما سعی داریم این دو فاکتور را در کنار یکدیگر قرار دهیم. تحصیلات آکادمیک برایمان خیلی اهمیت دارد، چون می‌خواهیم یک کار فرهنگی و ریشه‌ای عمیق و دقیق انجام دهیم. برای همین، طبعا کار دانشگاهی برایمان بسیار ارزشمند است اما در کنار آن از متخصصانی در زمینه خیاطی، الگوسازی و سایر مسائل فنی این حوزه نیز بهره خواهیم برد.
این طراح لباس افزود: ما مُد را متعلق به خودمان می‌دانیم. من می‌دانم این کت و شلواری که امروز به تن کرده‌ام، از لباس سه تکه مردانه ایرانی گرفته شده است. زمانی که خانم‌های ایرانی در دوره مادها «تونیک» می‌پوشیدند، کفش چرم به پا می‌کردند، نیم‌تاج روی سر می‌گذاشتند و کیف دستی به دست می‌گرفتند، در اروپا هنوز یکجانشینی اتخاذ نشده بود! این‌ها چیزهایی است که در نگاره‌های تاریخی ما وجود دارد. متاسفانه در سالیان گذشته در ترویج این فرهنگ و آشکار کردن این حقیقت کم‌کاری صورت گرفته است. لازم است طوری کار کنیم که در آینده اگر پرسیدند مَهد مُد کجاست، همه نام کشور ما را به زبان بیاورند.
مریمی در خصوص کارهایی که در این زمینه قرار است توسط او و همکارانش انجام شود، اظهار کرد: ما با برگزاری جلساتی به همراه علاقه‌مندان ورود به مجموعه، در تلاش هستیم که ابعاد مختلف کار را بررسی کنیم. مثلا در جلسه اخیر، مساله میزان سرمایه‌گذرای اشخاص بررسی شد و به این نتیجه رسیدیم که هر فرد حتی با ۳ میلیون یا ۵ میلیون تومان هم می‌تواند کارش را شروع کند. تعداد سهام‌ها را زیاد کرده‌ایم و هر کسی به اندازه سهم خود در سود و زیان شریک خواهد بود. بنابراین حتی دانشجویانی که در حال تحصیل هستند و کار زیادی هم برای کمک از دستشان برنمی‌آید، می‌توانند در این کار شریک شوند که نوعی سرمایه‌گذاری برای آینده‌اش نیز محسوب می‌شود.
وی در پایان تاکید کرد: ما می‌خواهیم اشتباهاتی که در نقل تاریخ مُد رخ داده را اصلاح کنیم. می‌خواهیم مُد خودمان را زنده کنیم، نه اینکه مُد غربی را ترویج دهیم. خودمان آنقدر ظرفیت در زمینه مُد و لباس داریم که اصلا نیازی نیست که بخواهیم نگاهی به سایر نقاط جهان داشته باشیم.
انتهای پیام