به گزارش ایسنا، حاج میرزا احمد عابد نهاوندی مشهور به حاج مرشد چلویی، شاعر متخلص به ساعی و از عارفان معاصر، که در حدود ۹۰ سالگی در سال ۱۳۵۷ در تهران درگذشت.
به دلیل برخورد این عارف با مشتریان، او را «بهترین کاسب قرن» می‌نامند. در بالای صندوق مغازه بر روی تابلویی نوشت بود نسیه و وجه دستی داده می‌شود حتی به جنابعالی به قدر قوه
وی در بازار تهران جنب مسجد جامع، چلوکبابی داشت و برای عموم، سخنرانی‌های هفتگی برپا می‌داشت. چون با مردم با زبان شعر و پند و اندرز برخورد می‌کرد به حاج مرشد معروف بود.
تنها نسخه دیوان اشعار عرفانی ساعی در زمان خود در آتش‌سوزی مغازه‌اش سوخت از این رو پس از تدوین اشعار بجامانده به دیوان سوخته مشهور شد. او اجازه انتشار اشعار خود را نمی‌داد، اما پس از درگذشت، اشعار وی به چاپ رسید و تاکنون چندبار تجدید چاپ شده‌اند.
حاج مرشد با عرفای هم‌عصر خود مانند شیخ رجبعلی خیاط، طوطی همدانی و حاج اسماعیل دولابی ارتباط دوستانه داشت.
از اشعار اوست:
کو آن کسی که کار برای خدا کند؟بر جای بی‌وفایی مردم وفا کند
هرچند خلق سنگ ملامت بر او زنندبر جای سنگ نیمه شبها دعا کند…
دربارهٔ مرشد چلویی روایت‌های زیادی به یادگار مانده است. حجت‌الاسلام شیخ حسین انصاریان -استاد اخلاق و حوزه- در سخنانی که به طور اختصاصی در اختیار ایسنا قرار داد در مورد این شخصیت عرفانی اینگونه می‌گوید:
انتهای پیام