شما "غم" در کرمان را می‌شنوید، ولی ما با آن زندگی می‌کنیم

دی ماه در کرمان به معنی از دست دادن است، از دی ماه ۱۳۸۲ که فاجعه زلزله بم رخ داد و ۳۳ هزار و ۴۸۹ نفر از مردم در زیر آوار جان خود را از دست دادند و در سال بعد که هنوز عزادار بم بودیم فاجعه زلزله زرند باز هم کرمان را سیاه پوش کرد و جان ۶۵۷ نفر از عزیزانمان را گرفت و در دی ماه ۱۳۹۸ با فاجعه از دست دادن سردار سرافرازمان حاج قاسم سلیمانی و هم‌چنین شهدای تشییع سردار دل ها، کرمان بار دیگر غرق در عزا و ماتم شد و امسال ... .

انفجار تروریستی در گلزار شهدای کرمان همزمان با چهارمین سالگرد شهادت سردار سلیمانی با شهادت ۸۴ نفر از زائران و مجروح شدن  ۲۲۰ نفر بار دیگر دی‌ماه تلخی را برای کرمانی‌ها ثبت کرد

حادثه‌هایی که در کرمان رخ می‌دهد بسیار مهیب و جانگداز است؛ هموطنانمان در استان‌های دیگر این وقایع غمبار را می شنوند و مهربانانه ابراز همدردی می‌کنند اما کرمانی ها در این حوادث بر سر و سینه زنان به دنبال عزیزان خود در میان کشته‌شدگان و مجروحین می‌گردند و این درد بسیار عمیق و بزرگی است.

درد امسال بسیار سنگین‌تر بود و غیرقابل توصیف است چون بودند کسانی که برای میزبانی از میهمانان موکبی برپا کردند اما خود یا خانواده‌شان غرق در خون شدند؛ پدری که پیکر فرزندش را در بین اجساد پیدا کرده اما نمی‌خواهد بپذیرد که این پیکر غرق به خون فرزندش است.

چشمان نگران و پر از امید پدری که به امید زنده بودن دخترش در میان مجروحان می‌گردد اما با صدای فریادهای دختر دیگرش امیدش ناامید می‌شود.

مادرانی که خود ترکش خورده‌اند اما به دنبال فرزندان‌شان می‌گردند، فرزندی که مادر یا پدرش در جلوی چشمانش غرق به خون شدند... و چه داستان غم‌انگیزی این روزها در کرمان جریان دارد.

گلزار شهدای کرمان دیروز مسیر پرواز شد.

انتهای پیام

  • پنجشنبه/ ۱۴ دی ۱۴۰۲ / ۱۳:۵۰
  • دسته‌بندی: کرمان
  • کد خبر: 1402101410029
  • خبرنگار : 50189