معصومه دینمحمدی در گفتوگو با ایسنا، درباره نویسندگی در حوزه اجتماعی، اظهار کرد: مشخص است که نوشتارهای به شکل مکتوب قطعا راه خود را خواهند یافت و در مسیر فرهنگسازی و اصلاح امور جامعه قرار خواهند گرفت. ممکن است اخیرا فضای مجازی حافظه ما را کمی کوتاه مدت کرده باشد به این صورت که سریع بخوانیم و به سرعت فراموش کنیم اما مطمئن هستم تاثیر کتاب در این موضوع بیشتر از هر چیز دیگری است.
وی با اشاره به نشست نهاد کتابخانههای عمومی با خسرو باباخانی درباره کتاب «ویولون زن روی پل» و دیده شدن کتاب و تاثیرات آن در جامعه، افزود: تاثیر کتاب در حوزه جلوگیری از آسیبهای اجتماعی واضح بوده و قطعا تاثیرات زیادی دارد، شاید برخی مواقع به قدری در مورد مفاهیمی صحبت میکنیم که شعارزدگی موجب میشود ارزش کلام اصلی از بین برود ولی واقعیت این است که چه چیزی بیشتر از کتاب میتواند در حوزه آسیبهای اجتماعی به ما کمک کند.
نویسنده کتاب «تورجان» خاطرنشان کرد: نویسندگان در دورهای که نوجوانان با کتابهای ترجمه و زیرزمینی احاطه شدهاند میتوانند مسیری برای نوجوانان و جوانان باز کنند که علاوه بر جذابیت قصه خواندن مفاهیمی نیز در غالب قصه خواندن به آنها منتقل شود.
انتهای پیام