۲۰۲۳؛ سال آرمان ملت فلسطین

۲۰۲۳ سال آرمان فلسطین بود، سال مذاکرات سیاسی میان گروه‌های فلسطین صاحب حق مالکیت بر سرزمینشان و رژیم غاصب و ناقض حقوق بشر و کنوانسیون‌های بین‌المللی صهیونیستی و سال خبرنگارانی که مورد حمله قرار گرفتند، دستگیر و حتی خود و خانواده‌هایشان به‌عمد به‌وسیله رژیم صهیونیستی شهید شدند.

به گزارش ایسنا، یادداشت وجیده حافی، تحلیلگر الجزایری در یادداشتی نوشت: سال ۲۰۲۳ میلادی با وجود همه حوادث و بحران‌هایی که آن را متمایز می‌کند، سال آرمان فلسطین بود که مردمانش همچنان از کشتار، قتل عام هدفمند و عمدی دشمن درمانده صهیونیستی رنج می‌برند. آنها تاکنون بهانه قانع کننده‌ای برای دست کشیدن از جنگی که به زعمشان آسان و مانند جنگ‌های دیگر بود، نیافته و از شجاعت فلسطینیان غافلگیر شده‌اند.

مبارزان مقاومت و مردم آزاده فلسطین این بار حرف خود را قاطعانه زدند و یک صدا گفتند، مخالف مهاجرت و تکرار فاجعه ۱۹۴۸ میلادی هستند. فلسطین در سال ۲۰۲۳ میلادی به شدت در تمامی رسانه‌ها با زبان‌ها و جهت گیری‌های مختلف حضور داشت و همین موضوع برای جلب توجه جهانیان به آن کافی است؛ هرچند برخی رسانه‌ها تلاش می‌کردند با مانورهای ساختگی از بار خبری موضوع فلسطین بکاهند.

فلسطین متعلق به فلسطینیان است و یهودیان کسانی هستند که باید آنجا را ترک کنند و جایگزینی برای اقامت و اسکان خود بیابند

عملیات «طوفان الاقصی» همه وقایع را تحت الشعاع قرار داد و باب پرسش‌های بی‌پاسخ را باز کرد؛ همه از سرنوشت غزه بعد از جنگ پرسیدند، می‌پرسند و فراموش کردند بپرسند جنگ چه زمانی و چگونه تمام می‌شود؟ آیا با پیروزی بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی و متحدانش خواهد بود یا با خروج تحقیرآمیز و ذلیلانه آنها از غزه؟

نتانیاهو با وجود همه شکست‌ها و ناامیدی‌ها، همچنان برای خود و متحدانش آرزوی پیروزی در آینده نزدیک دارد. همین باعث می‌شود آنچه را که از سر گذرانده است، فراموش کند و خود را همچنان در رأس کابینه موقت ببیند، در حالی که از نظر سیاسی و مردمی طرد شده است.

۲۰۲۳ سال مذاکرات سیاسی میان گروه‌های فلسطین صاحب حق مالکیت بر سرزمینشان و رژیم غاصب و ناقض حقوق بشر و کنوانسیون‌های بین‌المللی صهیونیستی بود. بعد از آن هم جنایتی که صهیونیست‌ها در حق فلسطینیان مرتکب شدند، ذره‌ای امید برای نشستن پشت میز مذاکره باقی نماند و با وجود تلاش برخی سیاستمداران برای گره گشایی از مشکلات، خوشبختانه مذاکرات برای تشکیل دو دولت در سرزمین مقدس فلسطین شکست خورد.

فلسطین متعلق به فلسطینیان است و یهودیان کسانی هستند که باید آنجا را ترک کنند و جایگزینی برای اقامت و اسکان خود بیابند؛ به «بریتانیای کبیر» بروند و آنها را وادار کنند راه حلی برای مشکلشان بیابند، شاید اعلامیه دوم بالفور بتواند به آنها قدرت بهره برداری از آن سرزمین بدهد تا در آنجا زندگی کنند.

فلسطین امروز یا فردا آزاد خواهد شد و تعرضات شهرک نشینان که به تازگی افزایش یافته است، پایان خواهد یافت. مسجدالاقصی نیز از محاصره‌ای که از هفتم اکتبر علیه آن تحمیل شده است، رها می‌شود و تشکیلات خودگردان فلسطین نفس راحتی خواهد کشید. آنها به زودی قادر به پرداخت حقوق کارمندانشان خواهند بود که به دلیل محاصره اقتصادی رژیم صهیونیستی از بودجه (درآمدهای مالیاتی از کالاهای وارداتی) نصیب و بهره حداقلی داشتند. با بهبود اوضاع، نارضایتی‌ها در بخش‌های مختلف مانند بهداشت و آموزش پایان خواهد یافت.


۲۰۲۳ سال خبرنگارانی بود که مورد حمله قرار گرفتند، دستگیر و حتی خود و خانواده‌هایشان به عمد شهید شدند؛ نمونه شاخص این اقدام خانواده وائل الدحدوح، خبرنگار شبکه الجزیره است، مردی که هنگام پوشش زنده تحولات غزه خبر شهادت همسر، فرزندان و تعدادی از اعضای خانواده‌اش را دریافت کرد. آنها در بمباران خانه‌شان در اردوگاه النصیرات در مرکز غزه شهید شدند.

مقاومت فلسطینیان به دلیل شجاعت و استقامت در میدان نبرد، با وجود تعداد بالای جان باختگان از میان رزمندگان مقاومت و غیرنظامیان، توانستند تحسین و نظر افکار عمومی جهان را به خود جلب کنند

محمد ابوحطب، روزنامه نگار فلسطینی نیز از این بمباران در امان نماند. سامر ابودقه، عکاس الجزیره نیز ۱۵ دسامبر ۲۰۲۳ پس از آنکه ساعت‌ها در مدرسه فرحانه بر روی زمین دراز کشیده بود و خونریزی داشت، به شهادت رسید و آمبولانس به دلیل محاصره منطقه نتوانست به وی برسد. محمد ابوحصیره در بمباران خانه‌اش به وسیله رژیم صهیونیستی به شهادت رسید و چند خبرنگار عربی و غربی نیز که برای شبکه‌های خارجی کار می‌کردند، متأسفانه به شهادت رسیدند و از تجاوزات و جنایت های رژیم صهیونیستی در امان نماندند.

مقاومت فلسطینیان به دلیل شجاعت و استقامت در میدان نبرد، با وجود تعداد بالای جان باختگان از میان رزمندگان مقاومت و غیرنظامیان، توانستند تحسین و نظر افکار عمومی جهان را به خود جلب کنند. یحیی السنوار، ابوعبیده و دیگر رهبران فلسطینی واقعاً مردان و محافظان ملت فلسطین بودند. ما در تاریخ افرادی همچون صلاح الدین ایوبی را به یاد می‌آوریم که شمشیر و سلاحشان تعیین‌کننده هر درگیری بود.

چرا نباید پس از این همه تحول مهم نگوییم ۲۰۲۳ سال فلسطین است؟ سالی که به ما درس صلح و جهاد داد و نقاب نفاق را از چهره سیاستمداران غربی و حکام دروغگوی عرب برداشت. «طوفان الاقصی» پلی برای رسیدن به حقیقت برای اعرابی بود که حقیقت را حاکمانشان کتمان می‌کردند، ولی آنها جایگاه واقعی خود را در نقشه جهان کشف کردند و به حمایت از مردم فلسطین برخاستند.


این وضعیت حال و آینده ماست، اگر برای آرمان فلسطین اقدام نکنیم و آنچه را که باید هر چه سریعتر تغییر دهیم، جنایت‌های صهیونیستی روزی دامان ما را نیز خواهد گرفت.

انتهای پیام

  • دوشنبه/ ۱۱ دی ۱۴۰۲ / ۱۸:۵۶
  • دسته‌بندی: دیدگاه
  • کد خبر: 1402101107746
  • خبرنگار :