آیت‌الله سیدجعفر سیدان در گفت‌وگو با ایسنا، با قرائت آیه ۹ سوره اسرا که خداوند می‌فرماید «إِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ یَهْدِی لِلَّتِی هِیَ أَقْوَمُ...؛ بی‌تردید این قرآن به استوارترین آیین هدایت می‌کند»، اظهار کرد: در دوران زندگی انسان هدف‌هایی که قشرها و طبقات مختلف تعیین می‌کنند، متفاوت است، همانطور که در آیه ۴ سوره لیل خداوند فرموده است «إِنَّ سَعْیَکُمْ لَشَتَّی؛ سعی و تلاش شما مختلف است»؛ برخی هدف‌شان رسیدن به ثروت مادی و پول است، برخی قدرت، بعضی شهرت و برخی رسیدن به خواسته‌های نفسانی را هدف قرار می‌دهند، عده‌ای نیز با هدف‌های علمی کوشا هستند و می‌خواهند طبیب متخصص شوند.

وی بیان کرد: هدایت از مهمترین اهداف زندگی است، اینکه انسان دریابد حق و باطل چیست، حق را تبعیت کند و باطل را رها کند، همچنین حق را ترویج و باطل را ابطال کند. اگر چیزی حق باشد و انسان براساس آن حرکت کند، نتیجه ثابت و مثبت است، اما اگر چیزی باطل باشد و براساس آن حرکت کند، نتیجه باطل است، همچون دانه تلخ و شیرین بادام که هر کدام در ارتباط با سنخ خود نتیجه می‌دهد.

سیدان ادامه داد: هدایت و شناخت حق، تبعیت از حق و نشر آن، مهمترین مسئله است. حضرت صادق(ع) می‌فرماید «مَن تَعَلَّمَ العِلمَ و عَمِلَ بِهِ و عَلَّمَ للّه، دُعِیَ فی مَلَکوتِ السَّماواتِ عَظیما...؛ هر که برای خدا علم بیاموزد و به آن عمل کند و به دیگران آموزش دهد، در ملکوت آسمان‌ها به بزرگی یاد شود»، لذا شأن قرآن، هدایت «هُدًی لِلنَّاسِ» و «هُدی لِّلمُتَّقِینَ» است و «یَهْدِی لِلَّتِی هِیَ أَقْوَمُ ... به راهی که استوارتر است هدایت می‌کند».

وی تصریح کرد: قرآن بر این موضوع تأکید کرده که برای استفاده صحیح از قرآن و پیشگیری از به وجود آمدن اشتباه و به دست آمدن مطلب چنانکه حق است، باید به عترت توجه داشت و از آن غفلت نکرد. از جمله در آیه ۴۹ سوره عنکبوت آمده است «بَلْ هُوَ آیَاتٌ بَیِّنَاتٌ فِی صُدُورِ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَمَا یَجْحَدُ بِآیَاتِنَا إِلَّا الظَّالِمُونَ؛ بلکه این قرآن آیات روشن الهی است در لوح سینه آنان که (از خدا نور) علم و دانش یافتند و آیات ما را جز مردم ستمکار انکار نکنند»؛ بخشی از آیات که آیات محکمه است، روشن است، اما بسیاری از آیات قرآن خود به خود روشن نیست و جای تأمل دارد و سازگاری برخی آیات با دیگر آیات را باید از عترت فهمید.

این عالم دینی اظهار کرد: در یک بررسی دریافتم ۱۴ حدیث داریم که ائمه(ع) می‌فرمایند «إِیَّانَا عَنَی خَاصَّةً» بدین معنی که اولوالعلم ما هستیم و از ما نباید غفلت شود، چنانکه در حدیث قطعی، مشهور، متواتر و مورد قبول تمامی گروه‌های مسلمین «إِنِّی تَارِکٌ فِیکُمُ اَلثَّقَلَیْنِ مَا إِنْ تَمَسَّکْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا بَعْدِی کِتَابَ اَللَّهِ وَ عِتْرَتِی أَهْلَ بَیْتِی وَ إِنَّهُمَا لَنْ یَفْتَرِقَا حَتَّی یَرِدَا عَلَیَّ اَلْحَوْضَ؛ همانا من دو چیز گرانبها در میان شما می‌گذارم که اگر شما بر آن دو چنگ بزنید هرگز گمراه نخواهید شد، بعد از من یکی کتاب خدا و دیگری فرزندان من است، این دو از هم جدا نمی‌شوند تا اینکه بر من وارد شوند در کنار حوض» آمده است.

سیدان ادامه داد: بنابراین رسیدن به هدایت اهم مسائل است و فرد باید میزان کارش را قرآن همراه با عترت قرار دهد و ببیند در مسائل توحیدی، اخلاقی و رفتاری قرآن چه گفته و عترت چه کرده است. در آیه ۴۴ سوره نحل خداوند فرموده است «... وَأَنْزَلْنَا إِلَیْکَ الذِّکْرَ لِتُبَیِّنَ لِلنَّاسِ ...؛ این قرآن را به‌ سوی تو فرود آوردیم، تا برای مردم آنچه را به‌ سوی ایشان نازل شده است توضیح دهی». «لِتُبَیِّنَ» در این آیه بدین معناست که خودشان نمی‌توانند بفهمند، تو باید برایشان بیان کنی، بنابراین قرآن هم به غیر خود ارجاع و به این موضوع توجه داده است.

وی در پایان با بیان اینکه آیات مشکل را با بیان معصومین(ع) می‌توان به‌خوبی دریافت، گفت: وقتی بیان این‌ها را در کنار قرآن قرار دهی، مطلب روشن می‌شود. گویا ما فقط خواندن قرآن را یاد گرفته‌ایم و برخی حتی همان خواندن را هم بلد نیستند، اما برخی قرآن را می‌خوانند، آن را متوجه می‌شوند و به آن عمل نیز می‌کنند، در حالی‌که عده‌ای قرآن را می‌خوانند و آن را می‌فهمند، اما به آن عمل نمی‌کنند.

انتهای پیام