گولان فرزامی، در جلسه رفع نواقص و ایرادات پروندههای ثبتی مطرح شده در شورای ملی ثبت، که با حضور نماینده ادارات جهادکشاورزی، منابعطبیعی و جمعی از کارشناسان حوزه گردشگری و میراثفرهنگی در سنندج برگزار شد، اظهار کرد: ادارهکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی کردستان بهعنوان متولی ثبت آثار طبیعی استان حرکتی پیوسته را از طریق ادارهکل ثبت آثار در حوزه وزارت میراثفرهنگی در دستور کار خود قرار داده و جلسات متعدد تخصصی را بهمنظور هماندیشی و همراهی با حضور نمایندگان ادارات مربوطه برگزار کرده است.
سرپرست معاونت میراثفرهنگی کردستان، با اشاره به موافقت دستگاههای مربوطه برای تنظیم پرونده ثبت این میراثطبیعی در فهرست آثار ملی، اظهار کرد: پرونده ثبتی اثر طبیعی زیستگاه لکلکها واقع در روستای درهتفی مریوان در جلسه شورای ثبت کشور مطرح و به تایید رسید، لذا بهمنظور رفع برخی نواقص برای ابلاغ به ادارهکل ثبت آثار کشور ارسال میشود.
او با اشاره به اینکه ثبت ملی این زیستگاه، زمینه حفظ و نگهداری آثار طبیعی را فراهم میکند، افزود: با توجه به اینکه سایت پرندهنگری بعد از دریاچه زریبار پربازدیدترین جاذبه طبیعی در مریوان است، این زیستگاه پتانسیل قابل ملاحظهای درحوزه جذب گردشگر خواهد داشت.
فرزامی عنوان کرد: همچنین حفظ این زیستگاه به لحاظ میراث طبیعی و بهدلیل پوشش گیاهی انبوه میان جنگلهای بلوط ناحیه زاگرس و مشرف بر دریاچه زریبار از اهمیت فراوانی برخوردار است.
سرپرست معاونت میراثفرهنگی کردستان یادآور شد: امیدواریم با معرفی و ثبت آثار طبیعی کردستان در فهرست میراث طبیعی کشور، گامی شایسته برای حفظ، احیاء و معرفی میراث طبیعی برداریم.
گفتنی است دریاچه زریبار مریوان در اوایل اسفندماه هرسال میزبان پرندههای مهاجر زیادی از جمله لکلکها است؛ لکلکهایی که نماد زنده بودن زریبار و همسایه سالهای دور مردم روستاهای اطراف آن هستند.
این نوع از پرندههای سفید در مسیر مهاجرت زمستانی خود هزاران کیلومتر را پرواز میکنند تا بر آشیانه گرمی که مردم روستاهای اطراف زریبار بهویژه روستای درهتفی در ۱۵ کیلومتری شهر مریوان، آن را ساختهاند بنشینند و تا اواخر پائیز مهمان آن منطقه باشند.
مردمان این روستا در آستانه فصل بهار بازگشت لکلکها را با برگزاری مراسم جشن و پایکوبی خوشآمد میگویند؛ بازگشت این نوع پرندههای سفید و خوشیمنی که همیشه نوید بهپایان رسیدن سرمای زمستان و رسیدن بهار و همچنین نماد زنده بودن دریاچه زریبار را دربرداشته است.
تداوم دوستی مردم این منطقه و همزیستی آنها با پرندهها، ظرفیت بالقوهای را برای توسعه صنعت گردشگری در این شهرستان بهوجود آورده است.
گردشگرانی هم که به مریوان میآیند برای دیدن لکلکها به روستاهای اطراف دریاچه میروند تا از دیدن این منظره طبیعی و بکر بینصیب نمانند.
گفته میشود در سالهای قبل فقط یک جفت لکلک در بالای یکی از تیرکهای برق این روستا لانه میکرد که مردم برای جلوگیری از برقگرفتگی لانهای دستساز برای لکلکها بر بالای تیرک آهنی ساختند و پس از این کار تحسینبرانگیز، کمکم بر تعداد لکلکهای مهاجر اضافه شد و جمعی از جوانان روستا در ابتکاری خودجوش، محلهای مناسبی را برای لانهسازی آنها فراهم کردند.
بر این اساس، زیبایی زریبار و میزبانی هزاران لکلک سفید و خوشیمن در ضلع غربی این دریاچه، فرصت بینظیری را برای حضور گردشگران داخلی و خارجی فراهم کرده است.
انتهای پیام