عدم توزیع نهاده‌های یارانه‌ای مانند شکر و دارو از طریق تعاونی‌ها، کمبود داروهای ارگانیک و عدم دسترسی زنبوردار به آن، وجود داروها و عسل‌های تقلبی، نبود صنایع فرآوری و بسته‌بندی و عدم‌حمایت مناسب بیمه از جمله مشکلاتی است که زنبورداران این روزها با آن‌ها دست ‌و پنجه نرم می‌کنند.

یکی از زنبورداران باسابقه و تولید کننده عسل طبیعی جنوب خراسان در همین خصوص به ایسنا گفت: گرچه چندین سال است در کار زنبورداری مشغول هستم و تا سال قبل همه را تشویق به این کار می‌کردم، ولی الان می‌گویم کشور از این شغل اشباع شده و به سمتش نروند.

‌اصغر صابری که از سال ۱۳۷۰ با آموزش در کلاس‌های جهادکشاورزی و خرید۳ کندوی عسل کار خود را شروع کرده است، اظهار کرد: در بازار پرتلاطم فروش که خرید کاهش یافته، باید اوضاع مالی خوبی داشته باشیم تا بتوانیم با نگهداری عسل به ‌مرور زمان محصول را به بازار ارائه دهیم.

وی با اشاره به این‏که هر ساله عسل راحت به فروش می‌رسید و سرمایه به موقع برگشت داشت، افزود: متأسفانه افرادی هستند علی‌رغم این‏که هنوز عسل امسال روی دستشان مانده است، عسل پارسال را نتوانسته‌اند به فروش برسانند.

وی با اعلام این‏که فکر می‌کنم در مجلس و قانون جایگاهی برای زنبورداری دیده نشده است، گفت: اگرچه برای فعالان مرغداری، گاوداری و... تسهیلاتی در نظر گرفته شده اما دولت از این شغل که نوعی دامداری محسوب می شود و مکمل مهم کشاورزی است، حمایتی نمی‌کند.

صابری با اشاره به این‏که تنها کمک دولت به زنبورداران در حد تخصیص یک کیلوگرم شکر تعاونی به ازای هر کندو است در صورتی‌که در زمستان‌گذرانی زنبور و پرورش نوزادانش ۶ کیلو شکر نیاز دارد، گفت: اگر درخواست شکر بیشتر داریم برای تولید عسل نیست، این مقدار شکر صرفا برای بقای زنبور است.

این زنبوردار عنوان کرد: باغ‌ها و مزارع کشور متکی به زنبور هستند، قطعأ اگر زنبور گرده‌افشانی نکند تولیدات غذایی از طریق کشاورزی به خطر می‌افتد.

وی ابراز کرد: کشاورزانی هستند که برای بقای باغات خود حاضرند هزینه نیروها و ایاب و ذهاب ما را پرداخت کنند تا کندوها را در باغات و مزارع‌شان جاگذاری کنیم.

صابری با اشاره به این‏که دلیل این‌گونه برخورد و بی‌توجهی مسئولان را نمی‌دانیم، افزود: علی‌رغم حضور تکنسین و هیأت‌مدیره در وزارتخانه، متأسفانه دسترسی به آن‌ها سخت است، از طرفی اتحادیه زنبورداران نیز به فعالیت‌های ما اهمیت نمی‌دهد.

عسل تقلبی مهمترین درد این صنعت

این زنبوردار باسابقه، عسل تقلبی را مهمترین درد این صنعت مهم عنوان کرد و گفت: متأسفانه تولید عسل تقلبی از شکر زیاد شده است و با حمایت مسئولان از این تولیدکنندگان، عسل طبیعی و باکیفیت ضربه خورده است.

صابری عنوان کرد: برخی مواقع عسل تقلبی توقیف شده که باید معدوم شود، اما متاسفانه بعد از مدتی قابل‌مصرف اعلام می‌شود، اینکه تغییر حکم بر چه اساسی انجام می‌گیرد، جای سوال دارد؟

وی افزود: وقتی ارزش عسل واقعی را درک می‌کنیم که از کندو دار آن را تهیه کنیم، مثل روغن زرد که اگر اعتماد به دامدار نداشته باشید، قابل‌تشخیص برای همه نیست.

وی با اشاره به این‏که هر چند ۳۳ سال زنبورداری می‌کنم اما هنوز با قاطعیت نمی‌توانم کیفیت عسل را تعیین کنم، گفت: عسل‌های موجود در بازار رُس نمی‌بندد و مردم عسل رُس بسته را  شکر دار می‌دانند، در صورتی که عسل تقلبی و مشکل دار رُس نمی‌بندد.

صابری تصریح کرد: برای افزودن مواد، عسل باید در دمای بالا قرار گیرد که علی‌رغم از بین رفتن آنزیم‌ها عسل سم تولید می‌کند و برای بدن زیان دارد.

وی در خصوص تشخیص عسل تقلبی از عسل طبیعی گفت: تنها روش شناخت عسل طبیعی، تشخیص در آزمایشگاه‌های معتبر و نیز تهیه آن از فروشگاه‌های معتبر و تولیدکننده است.

صادرات عسل نیاز به برند سازی دارد

صابری با اشاره به این‏که در خراسان رضوی فقط ۱۰ نفر صادر کننده هستند، افزود: هرچند این افراد فقط مقدار بالا خریداری می‌کنند اما از سویی چون میزان تولید ما جوابگوی نیاز آنان نیست خریدی از ما ندارند.

وی گفت: این خریداران از افراد خاصی عسل خرید می‌کنند که برای‏شان نفع داشته باشد، در کنار آن برای صادرات باید برندسازی شود که اکثر زنبورداران در منطقه این امکان را ندارند.

وی با بیان این‏که تولید عسل هر سال با توجه به وضعیت آب ‌و هوا کم‌ و زیاد می‌شود، افزود: امسال با توجه به خشکسالی منطقه، زنبورها را به خراسان نیاوردم و در شهرهای جیرفت، بافت و هرمزگان مشغول تولید هستیم، برای اینکه بتوانیم تولید باکیفیتی داشته باشیم تاکنون ۶ بار زنبورها را جابجا کرده‌ام.

هزینه‌های تحمیلی بر مشکلات زنبورداران افزوده است

این زنبوردار با اشاره به این‏که کرایه‌های حمل و نقل بسیار افزایش یافته است، گفت: با توجه به دستور دامپزشکی و جهادکشاورزی مجوز برای انتقال فقط به کامیون‌های حمل زنبور که کارت بهداشتی و مجوز حمل دام دارند، داده می‌شود که مجبوریم برای دسترسی زودتر به مناطقی که دارای گُل مناسب هستند کرایه حمل بالاتری پرداخت کنیم.

صابری عنوان کرد: داروهای بی‌کیفیت موجود در بازار از دیگر مشکلات است که نهاد مسئول واردکنندگان دارو، سازمان دامپزشکی است که متاسفانه پس از مصرف دارو جواب دهی مورد نیاز برای از بین رفتن آفت را مشاهده نمی کنیم.

وی بیان کرد: متاسفانه کاهش بارندگی‌ها منجر به بروز پدیده خشکسالی و از سویی کاهش جمعیت زنبورعسل شده و نتیجه آن افت محسوس تولید عسل است.

این زنبوردار، بازاریابی برای فروش عسل تولیدی، کم‌بودن داروهای ارگانیک و عدم دسترسی زنبوردار به آن، عدم ارائه نهاده به زنبوردار، توزیع انواع نوار آفت‌کش‌های تقلبی و غیراستاندارد را از ‌دیگر مشکلات این صنعت دانست.

وی با اشاره به این‏که کیفیت پایین دارو و تکرار آن کیفیت عسل را پایین می‌آورد، گفت: داروهای باکیفیت که مورد نیاز است و بازهم به آن‌ها شک داریم هر کیلو ۲ میلیون تومان برای ۱۰۰ زنبور استفاده می‌شود که بازهم ترس استفاده از این داروها داریم که زیانش بیشتر از نفعش باشد.

این تولیدکننده عسل با گلایه از این‏که هیچ‌یک از سازمان‎‌ها، زنبورداران را به رسمیت نمی‌شناسند، تأکید کرد: وام‌های خوداشتغالی برای این امر در اختیار افراد قرار می‌دهند اما متأسفانه نظارت چندانی بر روی این موضوع وجود ندارد و بسیاری از دریافت‌کنندگان وام، زنبوردار نیستند.

صابری با اشاره به این‏که طی ۳۳ سال زنبورداری فقط۱۰میلیون تومان تسهیلات دریافت کرده‌ام، گفت: اگر قرار است تسهیلاتی برای اشتغال پرداخت شود باید به افراد باتجربه برای توسعه و اشتغال‌زایی بیشتر اختصاص یابد.

وی افزود: با توجه به اینکه جامعه از تعداد زنبورداران اشباع شده قطعأ با حمایت از زنبورداران فعال علاوه بر اشتغال‌زایی بیشتر، اقتصاد پایداری را نیز رقم خواهد زد.

انتهای پیام