به گزارش ایسنا، از دوره شیوع ویروس کرونا استفاده از شیوه‌های آنلاین در اغلب حوزه‌ها مانند آموزش، کسب و کار و ... تاثیرات چشم‌گیری داشت و هنر نیز از این قاعده مستثنی نماند. فروش آثار هنری با شیوه جدیدی مواجه شده بود که به نظر می‌رسید در موقعیت اقتصاد هنر تحولاتی را در سطح داخلی و فرامنطقه‌ای ایجاد کند و طبیعتا تاثیر خود را بر مارکت هنر ایران نیز داشت.
گالری‌داران استفاده از شیوه‌های آنلاین را پس از مدتی به کار گرفتند و با برگزاری نمایشگاه‌های مجازی مسیر جدیدی ایجاد شد. برگزارکنندگان حراج‌های هنری، به عنوان مثال حراج تهران نیز از این راه خارج نماندند و اندیشه برگزاری حراج‌های آنلاین را در سر داشتند و دارند. در همین راستا نیز حراج تهران که شاید شناخته شده‌ترین حراج آثار هنری در ایران محسوب می‌شود، قرار است هجدهمین دوره‌اش را به صورت آنلاین برگزار کند.
«حراج تهران» پس از شیوع ویروس کرونا و چندبار وقفه در برگزاری، در نهایت به تصمیمی قاطع برای برپایی سیزدهمین دوره خود به صورت آنلاین نرسید.
پس از شیوع کرونا در سطح دنیا، نمایشگاه‌ها و حراج‌های هنری کاهش فروش با برگزاری آنلاین را قبول کردند و با پذیرش این ریسک بزرگ که شاید در ابتدا ترسناک به نظر می‌رسید تلاش خود را آغاز کردند؛ البته نتایج برای همه یکسان نبود و در ایران و جهان نظرات متفاوتی درباره نتیجه استفاده از امکانات دیجیتال و آنلاین ارائه شد؛ با این حال این شیوه تا حدی جلوی خسارت‌ها را گرفت. از میان تجربیات موفق می‌توان به حراجی آنلاین و چهارساعته آثار هنری «کریستیز» اشاره کرد که با وجود بحران جهانی کرونا با فروش فراتر از انتظار بیش از ۴۲۰ میلیون دلار مواجه شد.
در این حراجی آنلاین که ویژه آثار هنری امپرسیونیسم، مدرن، پس از جنگ و معاصر بود، در مجموع ۸۰ اثر چوب حراج خورد و با فروش ۹۴ درصد از آثار فروشی بالغ بر ۴۲۰ میلیون دلار برای این حراجی به ثبت رسید. این حراجی برای اولین‌بار به صورت همزمان در هنگ کنگ، پاریس، لندن و نیویورک برگزار شد و هر یک از این شعبه‌ها به نوبت بخشی از حراجی را به خود اختصاص دادند.
حراجی «ساتبیز» نیز در تاریخ ۲۹ ژوئن برای اولین بار حراجی آنلاین و زنده خود را برگزار کرد که در نهایت به مجموع فروش ۳۶۳.۲ میلیون دلاری دست یافت و یک نقاشی سه‌لتی اثر «فرانسیس بیکن» با فروش ۸۴.۵ میلیون دلاری، رکورد گران‌ترین اثر حراجی را به خود اختصاص داد.
با این حال در شرایطی که اغلب حراجی‌های مطرح دنیا آن‌هم به اجبار، شیوه آنلاین را در پیش گرفته بودند، حراج تهران در نهایت زیر بار برگزاری آنلاین نرفت و تا هفدهمین دوره (جمعه ۳۰ تیرماه ۱۴۰۲) بدون ساز و کارهای مجازی برگزار شد؛ اما حالا این حراج به یک‌باره تصمیم گرفته که هجدهمین دوره‌اش را به صورت آنلاین برگزار کند. نمایشگاه هجدهمین دوره از حراج تهران از امروز سه‌شنبه (۲۱ آذرماه) آغاز شده است و بر اساس ساز و کار در نظر گرفته شده، خریداران می‌توانند طی مدت زمان چهار روز که نمایشگاه حراج تهران برپاست، در این مزایده آنلاین شرکت کنند.
پیش‌تر حراج تهران، حراج هنر معاصر را در اوایل تابستان و حراج هنر مدرن را اوایل زمستان برگزار می‌کرد، که بر همین اساس نیز می‌بایست هجدهمین دوره آن اواخر پاییز برگزار شود؛ حالا اما امسال قرار شده است که میان این رویداد، یک حراجی هم به صورت آنلاین گنجانده شود.
بر اساس آنچه که برگزارکنندگان این حراج عنوان کرده‌اند در هجدهمین دوره که به صورت آنلاین برگزار می‌شود، بخش قابل توجهی از هنرمندان برای نخستین بار یا در نهایت دو یا سه بار در حراج حضور داشته‌اند. هرچند نمی‌توان از حضور هنرمند گرانی مثل پرویز تناولی هم غافل شد که امسال با دستبافته ۴ تا ۵ میلیاردی در حراج شرکت دارد یا تابلویی بدون عنوان از پرویز کلانتری که هر بار در زمره‌ی هنرمندانی است که از آثارشان در حراجی‌ها استقبال می‌شود و اثرش ۳ تا ۴ میلیارد برآورد اولیه شده است.
حراج تهران همان‌طور که از سوی برخی پیشکسوتان حوزه هنر گفته می‌شود، گاهی یک‌روزه، تغییراتی را در بازار ایجاد می‌کند اما باید این موضوع را هم در نظر گرفت که قیمت آثار فروش رفته در این رویداد، یک معیار کلی برای خرید و فروش در گالری‌ها نیست و باید آن را با دیگر رخدادها و رویدادهای فرهنگی ایران تمیز داد. همان طور که پیشکسوتان هنری نیز پیش‌تر هشدار دادند که با این تغییرات گاه هنرمندان بزرگی کنار گذاشته می‌شوند و هنرمندانی یک‌شبه آثار خود را میلیونی به فروش می‌رسانند و با فروش آثارشان دچار سوء‌تفاهم می‌شوند؛ همین توهم سبب می‌شود با قیمت‌های غیرمتعارف در شب پس از حراج از قاعده بازار هنر حذف شوند.
انتهای پیام