۱٦ آذر روزی است مزین بە نام دانشجو، قشری از جامعە کە اگر بە جایگاە آن‌ها در طول تاریخ معاصر نگاهی بیندازیم، خواهیم دید کە هموارە نقش اول را در تحولات اجتماعی، سیاسی و اقتصادی کشور ایفا کردەاند.
در اکثر جوامع و یا دست‌کم در جوامع ایرانی هرکجا در صدد دگردیسی‌های اجتماعی و فرهنگی و سیاسی بودەایم، ابتدا بە ساکن، این دانشجویان بودەاند که سنگ بنای تحول اجتماع را بنا نهاده‌اند.
این روز بە یاد سە دانشجوی شهیدی کە در هنگام اعتراض به دیدار رسمی ریچارد نیکسون معاون رئیس جمهور وقت ایالات متحده آمریکا و همچنین از سرگیری روابط ایران با بریتانیا، در تاریخ ۱۶ آذر ۱۳۳۲ (حدود چهار ماه پس از کودتای ۲۸ مرداد همان سال) در دانشگاه تهران به شهادت رسیدند، بە عنوان روز دانشجو نامگذاری شدە است.
هرسالە ۱٦ آذر فرصت مناسبی است تا پای دردل‌ها و دغدغەهای دانشجویانی بنشینیم، افرادی کە در آینده بە نوبه خود درس‌آموز نسل‌های بعدی جامعه خواهند بود.
دوران دانشگاە بە ویژە دوران کارشناسی، دورانی است کە بە قول یکی از استادهایم «دوران طلایی زندگی هر فردی است که با چشم بر هم زدنی بە پایان می‌رسد و یاد و خاطره‌ی آن دوران همیشه در ذهنمان ردپایی ماندگار از خود به‌جا خواهد گذاشت؛ اما، سوال این است که دانشجویان در دانشگاەها چه اهدافی را دنبال می‌کنند؟
برای تهیه گزارشی بە مناسبت روز دانشجو راهی دانشگاە کردستان می‌شوم، دستە دستە دانشجویان در حال رفت و آمد در محوطە دانشگاە هستند، برای یافتن سوژه مناسب خود با کنجکاوی به دانشجویان نگاه می‌کنم.
در کنار زمین فوتبال دانشگاە در جوار خوابگاە دانشجویی پسران، روی نیمکت جلو خوابگاە گروهی از دانشجویان در حال گفت‌وگو هستند، بە آن‌ها نزدیک می‌شوم، یکی از پسرها کە دانشجوی دانشگاە فنی حرفەای است و برای دیدن دوستان خود بە دانشگاە کردستان آمدە سرحرف را باز می‌کند و از دغدغەهای دوران تحصیل خود می‌گوید.
دغدغەهایی از جنس دانشجو!
رامیار دانشجوی دانشگاە فنی حرفەای در گفت‌وگو با ایسنا از دغدغەهای دانشجویان فنی حرفەای می‌گوید: با این تفکر کە همیشە گفتە می‌شود دورە پشت میز نشینی دیگر بە سر رسیدە؛ رشتە فنی‌حرفەای را در دوران مدرسە و دانشگاە انتخاب کردم، با این امید کە با حرفەای آشنا خواهم شد کە می‌توان در آیندە وارد بازار کار شد.
وی عنوان کرد: دیدگاهم نسبت بە دانشگاە فنی حرفەای نسبت بە دانشگاەهای رشتە نظری این بود کە در دانشگاە فنی حرفەای بیشتر از اینکە کتابی تدریس شود، حرفە و شغلی بە ما آموزش دادە خواهد شد.
این دانشجو ادامە داد: متاسفانە برخلاف باور اکثر دانشجویان فنی‌حرفەای، این دانشگاە همچون دانشگاەهای نظری تاکید بیشتر بر تدریس کتاب‌ها است و عملا شغل و یا حرفەای کە مدنظر ما است، آموزش دادە نمی‌شود.
رامیار ادامە داد: اغلب کلاس‌هایی هم کە بە عنوان عملی در نظر گرفتە شدە با ارائە درس از سوی دانشجویان برگزار می‌شود و عملا کارگاهی متناسب با این رشتە کە بە دانشجویان عملا حرفە و شغلی را آموزش دهد، وجود ندارد.
او می‌گوید: چهار سال از عمر یک انسان زمان کمی نیست، اگر می‌دانستیم قرار است در محیط دانشگاە هم بە ما حرفەای آموزش دادە نشود، بەجای دانشگاە و استرس و اضطراب کنکور؛ در کلاس‌های آزاد فنی حرفەای شرکت و نتیجە بهتری می‌گرفتیم.
دوست دیگرشان وارد صحبت می‌شود و می‌گوید: واقعیت این است کە دیگر انگیزەای برای آیندە دانشجویان وجود ندارد و اگرچە ناامید از آیندە تحصیلی خود هستیم اما تحصیل ما در واقع راە فرار از انتخاب بدتر بودە است.
سعید می‌گوید: برخلاف دخترها، اغلب پسرها تحصیل در دانشگاە را راهی برای فرار از امر سربازی می‌دانند و اغلب با این هدف وارد دانشگاە می‌شود.
محدثە دانشجوی دانشگاە کردستان از دغدغەهایش می‌گوید: هر دانشجویی از زمانی کە تصمیم می‌گیرد تمام وقت خود را برای قبولی در کنکور صرف کند بە یک چیز فکر می‌کند؛ آیندەای بهتر با شغلی در خور شان.
وی عنوان کرد: همە دانشجویانی کە می‌بینید با امید آیندە بهتر به درس و دانشگاە تن دادەاند نە برای خوش‌گذرانی و گذر عمر!
این دانشجو می‌گوید: با ورود بە دانشگاە و دیدن دانشجویان فارغ‌التحصیل کە بە شدت بە دنبال کار هستند، ناامیدی بە دانشجویان هجوم می‌آورد، در مورد آیندە مردد و با استرس و ناامیدی دم خور می‌شود.
محدثە خطاب بە مسئولان اظهار کرد: بیکاری در جامعە بە ویژە در بین فارغ‌التحصیلان دانشگاهی بیداد می‌کند و قشر دانشجو را با ناامیدی شدیدی مواجە کردە است، لذا امیدواریم مسئولان نسبت بە اشتغال جوانان بە ویژە دانشجویان چارە اندیشی کنند و یا دانشجویان را راهنمایی کنند تا از علم و بهرە خود در جهات دیگری بهرە ببرند.
مهدی نیز دانشجوی دانشگاە کردستان است و می‌گوید: اینکە بازار اغلب رشتەهای دانشگاهی اشباع شدە و دیگر تحصیل در این رشتە راە بە آیندەای بهتر نخواهد برد شکی نیست، لذا قشر جوان جامعە بە ناچار با امید یافتن راهی بە آیندە بهتر وارد دانشگاە می‌شود.
وی اظهار کرد: در این زمان بهتر آن است کە دانشگاەها بە جای ترویج مدرک‌گرایی و اما بی ثمر بە سمت مهارت آموزی حرکت کند تا جوانان پس از فارغ‌التحصیلی از این مهارت در ایجاد شغل در آیندە بهرە بگیرد.
لازم بە ذکر است؛ تضمین کمابیش آینده شغلی دانشجویان و بازنگری در گزینش افراد و در پیش گرفتن سیاست شایسته‌سالاری می‌تواند در افزایش انگیزه دانشجویان اثر بسزایی داشته باشد.
انتهای پیام