فضل‌الله پسندیده در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، اظهار کرد: اقدامات انجام‌شده در ارتباط با شناسایی بیماران مبتلا به HIV و درمان آن، رایگان است.

وی با اشاره به اینکه ابتلا به بیماری HIV در کشور و در این استان روند افزایشی دارد، ادامه داد: انجام آزمایش توسط افراد در گروه‌های پرخطر برای شناسایی این بیماری و آغاز درمان، ضروری است.

وی با طرح این پرسش که پس از ورود ویروس HIV به بدن چه اتفاقی می‌افتد؟ توضیح داد: در HIV داستان به شکل دیگری است، زیرا برخلاف بیشتر عوامل بیماری‌زا، ویروس HIV هیچ آسیبی به بدن نمی‌زند. فقط وارد گلبول سفید می‌شود و از امکانات آن برای تغذیه و رشد خود استفاده می‌کند و هیچ قسمتی از بدن، حتی گلبول سفید را تخریب نمی‌کند. به همین دلیل، علامتی ندارد.

این کارشناس بیماری‌های واگیر افزود: چون جایی خراب نمی‌شود، سیستم ایمنی هم واکنشی نشان نمی‌دهد و به این ترتیب، عفونت HIV بدون علامت است. به عبارت دیگر، این ویروس وارد سلولی می‌شود که خود وظیفه از بین بردنش به‌عنوان یک موجود بیگانه را برعهده دارد، مانند دشمنی که به جای آن‌که به یک کشور حمله کند، به شکل نامحسوس وارد پادگان آن کشور شود و از غذا و امکانات سربازهای آن پادگان استفاده کند. در این شرایط، جنگی رخ نمی‌دهد و در حالت معمول، کسی متوجه ورود دشمن نمی‌شود.

وی بیان کرد: بعد از مدتی، ماده‌ای در خون ترشح می‌شود، مانند این‌که گلبول سفید با پلاکاردی اعلام می‌کند مهمانی ناخوانده دارد، که آن‌ هم هیچ علامتی ایجاد نمی‌کند و فقط نفع آن این است که در تشخیص آزمایشگاهی به ما کمک می‌کند.

پسندیده با اشاره به تفاوت عفونت HIV و بیماری ایدز، گفت: ویروس HIV در گلبول سفید جایگزین می‌شود و با استفاده از امکانات گلبول سفید رشد و تکثیر می‌کند. به این ترتیب، تا وقتی گلبول سفید توان کافی داشته باشد ضمن آن‌که به وظایف خود در دفاع از بدن عمل می‌کند، امکانات لازم را برای زنده ماندن و تکثیر ویروس HIV در اختیار ویروس قرار می‌دهد. در این شرایط، هیچ علامتی وجود ندارد. اگر به هر دلیلی تعداد ویروس زیاد شود، توان گلبول سفید بیشتر صرف تغذیه ویروس می‌شود و توانش کاهش می‌یابد و به‌تدریج نمی‌تواند به‌صورت مؤثر از بدن در مقابل سایر میکروب‌ها دفاع کند.

وی ادامه داد: با افزایش ویروس‌ها، گلبول‌های سفید مجبور می‌شوند توان خود را صرف تغذیه ویروس کنند و دیگر برای انجام وظایف خود رمقی ندارند. وقتی گلبول سفید رمق نداشته باشد اگر میکروب دیگری به بدن وارد شود، بدن قادر به نشان دادن عکس‌العملی نیست و میکروب می‌تواند انسان را از پا درآورد.

وی تاکید کرد: در این مرحله، بیماری‌های عفونی و سرطان‌های غیرعادی در بدن فرصت رشد و بیماری‌زایی پیدا می‌کنند. در اصل، وقتی کارآیی گلبول‌های سفید کاهش پیدا می‌کند، تمام میکروب‌هایی که در حالت عادی، بیماری‌های ساده‌ای ایجاد می‌کردند و خیلی زود برطرف می‌شدند، می‌توانند عفونت‌های شدید ایجاد کنند. به این مرحله در اصطلاح ایدز می‌گویند.

این کارشناس بیماری‌های واگیر دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی به روش‌های پیشگیری از این بیماری اشاره کرد و گفت: مانند همه بیماری‌های عفونی یکی از روش‌های پیشگیری، مانع وارد شدن ویروس به بدن است. استفاده از سرنگ‌های یک‌بار مصرف برای تزریق و کاندوم در روابط جنسی می‌تواند از راه‌های اصلی پیشگیری از انتقال بیماری باشد؛ اما همانطور که اشاره شد، یکی دیگر از روش‌های مهم پیشگیری از ابتلا به HIV، درمان افراد مبتلاست. دارو با کاهش ویروس در خون و ترشحات منجر می‌شود که حتی در صورت تماس اتفاقی با خون و ترشحات این افراد، ویروسی برای انتقال وجود نداشته باشد.

وی با تاکید بر اینکه HIV یک بیماری عفونی است که مخصوص گروه خاصی نیست، گفت: این بیماری یک بیماری عفونی است که اگر عامل آن وارد بدن هر کسی شود، آن فرد می‌تواند به بیماری مبتلا شود، چون ویروس درون گلبول‌های سفید خون و ترشحات جنسی وجود دارد و همه افراد دارای گلبول سفید در خون و ترشحات‌شان هستند، پس هر کسی که با ویروس در تماس باشد، می‌تواند به عفونت HIV مبتلا شود.

وی اضافه کرد: با وجود اینکه HIV مخصوص گروه خاصی نیست، هر کسی که بیشتر با خون و ترشحات جنسی در تماس باشد، بیشتر احتمال دارد به ویروس آلوده و به این بیماری مبتلا شود.

انتهای پیام