به گزارش ایسنا و به نقل از آرت‌نت، ماه گذشته میلادی «بنیاد هیلما اف کلینت» اعتراف کرد که یکی از نقاشی‌های انتزاعی این هنرمند ممکن است چندین دهه به اشتباه وارونه روی دیوار نصب شده باشد. کارشناسان زمانی از این موضوع مطلع شدند که یک بازدیدکننده تیزبین حین بازدید از نمایشگاه اخیر «هیلما اف کلینت و پیت موندریان» در «تیت مدرن» متوجه نکته غیرعادی درباره یکی از آثار هنری نمایشگاه شد. این بازدیدکننده با مقایسه تابلو «قو شماره ۱۴» با دیگر آثار مجموعه «قوهای سیاه» خاطرنشان کرد که مثلث آن به طور غیرعادی وارونه شده است و ترتیب رنگ‌ها در کنار یکدیگر نیز متفاوت بود. این نکته تمام معنای اثر هنری را تغییر می‌داد زیرا این عناصر توسط اف کلینت برای نشان دادن انرژی‌های غیرمادی خاص استفاده می‌شد.
سوء‌ظن این بازدیدکننده زمانی تأیید شد که او به کتاب‌های طراحی «اف کلینت» به نام «کتاب‌های آبی» اشاره کرد که مملو از نسخه‌های مینیاتوری طرح‌های او است که توسط کارشناسان برای تأیید مقصود اصلی هنرمند استفاده می‌شود. نقاشی «قو شماره ۱۴» نزدیک به ۴۰ سال پیش نصب شده است و این یعنی ممکن است برای چندین دهه وارونه آویزان شده باشد. در بهار سال آینده، زمانی که این نقاشی از هلند به سوئد بازگردانده شود، این اثر مورد ارزیابی قرار می‌گیرد و درباره نیاز به نصب مجدد تصمیم‌گیری خواهد شد.
در ادامه با چند نمونه مشهور از آثار هنری آشنا می‌شوید که به روش اشتباه نصب شده‌اند:
«قایق» اثر «آنری ماتیس»
هنگامی که این اثر هنری در نمایشگاه جدید موزه هنر مدرن نیویورک با عنوان «آخرین آثار ماتیس» به نمایش گذاشته شد، هیچکس بلافاصله متوجه نکته اشتباه در مورد این اثر هنری انتزاعی و مینیمال نشد. با این حال ۴۷ روز بعد، یک دلال سهام وال استریت در بازدید سوم خود از نمایشگاه به این نتیجه رسید که اثر هنری باید به اشتباه نصب شده باشد. او این موضوع را به یکی از مسوولان نمایشگاه اطلاع داد و کاتالوگ نمایشگاه نیز به سوء ظن او دامن زد. او در نهایت این داستان را برای نیویورک تایمز روایت کرد. زمانی که مدیر نمایشگاه‌های موزه هنر مدرن موافقت کرد که درباره نصب درست این اثر هنری اقدامی انجام دهد، نمایشگاه قبلاً تعطیل شده بود.
«شهر نیویورک شماره یک» اثر «پیت موندریان» (۱۹۴۱)
سال گذشته، متصدیان موزه هنری «نوردراین ـ وستفالن» واقع در دوسلدورف در آستانه افتتاح نمایشگاه «موندریان: تکامل» بودند که در مورد یکی از آثار هنری این هنرمند یعنی «شهر نیویورک ۱» (۱۹۴۱) تحقیق کردند. آنها عکسی از این تابلو کشف کردند که در سال ۱۹۴۴ ثبت شده بود. در این عکس، این تابلو در استودیوی موندریان به نحوی نصب شده بود که خطوط دوتایی آبی در بالا قرار گرفته بودند. در نتیجه این تابلو چندین دهه به اشتباه و وارونه نمایش داده شده بود. اما از آنجایی به دلیل آسیب‌پذیر بودن نوارهای چسب رنگی این تابلو، نصب درست آن خطرناک است، این تابلو در نمایشگاه کنونی همچنان به صورت وارونه و نادرست به نمایش گذاشته شده است.
این اثر هنری که در سال ۱۹۴۱ میلادی با استفاده از مجموعه‌ای از نوارهای قرمز، زرد، سیاه و آبی تشکیل شده است با نام «نیویورک سیتی ۱» شناخته می‌شود. این تابلو نخستین‌بار در سال ۱۹۴۵ میلادی در موزه هنر مدرن نیویورک به نمایش گذاشته شد، اما از سال ۱۹۸۰ در مجموعه هنری ایالت نوردراین ـ وستفالن در دوسلدورف آلمان قرار داشت.
نکته قابل توجه دیگر درباره «شهر نیویورک شماره یک» این است که این تابلو برخلاف سایر آثار هنری مربوط به نخستین سال‌های فعالیت هنری «موندریان» امضای او را ندارد. گمان می‌رود این تابلو ناتمام باقی مانده و به همین دلیل امضای «موندریان» بر روی تابلو وجود ندارد.
«مزرعه پاییزی»(۱۹۵۷) اثر «مارک توبی»
نحوه صحیح نصب این نقاشی زمانی که در اواخر دهه ۶۰ میلادی به کاخ سفید امانت داده شد، مورد بررسی قرار گرفت. به گفته «نیویورک‌تایمز» این نقاشی درست بیرون دفتر رئیس جمهور به نصب شده بود اما برخی از عناصر نقاشی درست به نظر نمی‌رسیدند. با انجام بررسی‌های بیشتر مشخص شد که این نقاشی در نمایشگاه اخیر یکی از موزه‌های توکیو اشتباه به نمایش گذاشته شده است، اما نجار کاخ سفید موفق شد آن را درست بچرخاند.
«دهکده برتون در برف»(۱۸۹۴) اثر «پل گوگن»
این نقاشی منظره پس از مرگ «گوگن» در سال ۱۹۰۳ در یک حراجی در تاهیتی فروخته شد. به گفته ویکتور سگالن، یکی از دوستان «گوگن» که در این حراجی حضور داشت، حراج‌گذار نقاشی را وارونه ارائه کرد و آن را «آبشار نیاگارا» نامید. «سگالن» آن را به مبلغی معادل چند پنی خرید و آن را به سمت بالا چرخاند و نشان داد که این نقاشی به جای آبشار، کلبه‌های یک روستا را به تصویر می‌کشد. موزه «اورسی» در پاریس بعدها نقاشی «دهکده برتون در برف» را خرید.
«سیاه بر روی عنابی»(۱۹۵۸) اثر «مارک روتکو»
موسسه «تیت» در سال ۱۹۷۰ یک جفت نقاشی «روتکو» را خریداری کرد و آنها را بر اساس نحوه امضای «روتکو» به صورت افقی نصب کرد. اما ۹ سال بعد، پس از نمایش مجدد، موزه‌داران نظر خود را تغییر دادند و هر دو نسخه «سیاه روی زرشکی» را به صورت عمودی آویزان کردند. در سال ۱۹۸۷ آنها به حالت افقی برگشتند اما سپس به حالت عمودی بازگشتند.
«چمن‌های بلند و پروانه‌ها»(۱۸۹۰) اثر «ون‌گوگ»
وقتی در سال ۱۹۶۵ میلادی یک دختر دانش‌آموز ۱۵ ساله از گالری ملی بازدید می‌کرد، متوجه شد که علف‌های بلند و پروانه‌ها وارونه به نظر می‌رسند. پس از اطلاع‌رسانی این موضوع به کارکنان، مشخص شد که نقاشی به طور موقت برای عکاسی برده شده بود و در بازگشت، به اشتباه نصب شده است. خوشبختانه این نقاشی فقط ۱۵ دقیقه وارونه نصب شده بود.
انتهای پیام