به گزارش ایسنا، محسن مهدیان در یادداشتی در روزنامه همشهری نوشت: راز دوقطبیهای توهمی مثل بسیجی-غیربسیجی در ایران و دوقطبی شیعه- سنی در منطقه چیست؟ چطور از این دوقطبیها عبور کنیم؟ آیا هر نوع دوقطبیای مذموم است؟
اولا، ۲ مقدمه:
مقدمه اول: دوقطبی چیست؟ دوقطبی غیراز اختلاف است. دوقطبی تقابل با اهریمن است. یعنی دشمنی تمامعیار با نماینده طاغوت. با این توضیح ساده، هم اختلاف داریم و هم دوقطبی. اشکال جایی است که اختلاف جای دوقطبیهای حقیقی قرار میگیرد.
اما این نوع دوقطبی چطور شکل میگیرد؟ گم کردن دشمن اصلی.
مقدمه دوم: بدون شک یکی از مهمترین گزارههای پربسامد در سخنان امام و رهبر معظم انقلاب پرهیز از دوقطبیسازی است؛ چرا؟ دوقطبیسازی بغایت وحدتشکن است و از اینرو شیطانیترین اقدام برای تفرقه و ازهمپاشیدن جبهه حق است. ثمره دوقطبیسازی گم کردن دشمن اصلی است.
با این دو مقدمه نگاهی به سخنان رهبر معظم انقلاب در دیدار با بسیجیان داشته باشیم.
یکم، فرمودند: طوفانالاقصی دوقطبیهای غلط مثل عرب-غیرعرب و شیعه- سنی را از بین برد و جای آن را به دوقطبی حقیقی تسلیم- مقاومت داد.
طوفانالاقصی دشمن اصلی را با تمام ابعادش جلوی چشم آورد. رهبری فرمودند: ۷۵سال جنایت صهیونیستها امروز بهصورت فشرده در ۵۰روز پیش روی ماست. بروز و ظهور این دشمن حقیقی باعث شد جبهه مقاومت یکدست شود تا آنجا که امروز مقاومت شیعی در دفاع از اهلسنت غزه، همعهد و همقسم شدهاند.
دوم، رهبر معظم انقلاب خطاب به بسیجیان فرمودند: از دوقطبیهای کاذب پرهیز کنید. کسانی که دین و انقلاب و ولایتفقیه را قبول دارند ولو اختلاف سلیقه داشتهباشند، برادران شما هستند.
و در ادامه یادآور شدند: آنجا که سیل آمد بسیجیها نپرسیدند قومیت و سلیقه سیاسیات چیست؛ رفتند و به مردم خدمت کردند.
این دو جمله تصریح دارد که دشمن واقعی بین مردم نیست... دوقطبی را اینجا نباید ساخت... .
اما آیا هر نوع دوقطبیای مذموم است؟ رهبرمعظم انقلاب در همین دیدار به فهم و شناخت از دشمن در ابعاد جهانی اشاره میکنند. صفبندی اینجاست. بنابراین دوقطبی اصیل هم داریم. دوقطبی انقلابی و ضدانقلابی که پیشتر رهبرمعظم انقلاب بدان اشاره کرده بودند، یک نمونه است. جامعه ایرانی ما با همه اختلاف سلیقهها و شدت و ضعفش، انقلابی است و باید مقابل ضدانقلاب که شمشیر به روی این خاک و ملت کشیده است، یکدست شود.
دوقطبی اصیل در انقلاب همان دوقطبی تاریخی حق و باطل است. دشمن اصلی شناخته شود، دوقطبیهای توهمی رنگ باخته و جای خود را به دوقطبیهای حقیقی میدهند.
انتهای پیام