تیم فوتبال شهر راز شیراز که نوپاترین تیم سطح اول فوتبال کشور به شمارمی‌رود، در نخستین فصل حضورش در مسابقات توانسته عملکرد قابل قبولی از خود نشان دهد. این تیم در ۱۳ بازی نخست، ۵ بار به پیروزی رسیده، چهار نتیجه تساوی کسب کرده و در ۴ بازی نیز متحمل شکست شده است.
ستار زارع سرمربی این تیم اما از این عملکرد راضی نیست. او به فکر تقویت شهر راز است و می‌خواهد حداکثر تا پایان فصل اینده، نارنجی‌پوشان شیراز را به لیگ برتر برساند.
این ملی پوش و کاپیتان سابق باشگاه برق شیراز، در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا از دغدغه‌ها و بیم و امیدهایش گفت و خواستار حمایت بیشتر مردم شیراز از تیم‌های شهرشان شد.
*در ابتدای راه، چه هدفی را برای خود متصور بودید و حالا پس از ۱۳ هفته، خودتان را در چه نقطه‌ای می‌بینید؟
حقیقت این است که ما جایگاهی بهتر از این برای خودمان در نظر داشتیم. متاسفانه در بعضی بازی‌ها بدشانس بودیم، در بعضی بازی‌ها برخی چیزهای حاشیه‌ای مثل وقت تلف کردن تیم‌ها و گاهی هم ضعف فنی خودمان باعث شد که نتوانیم آن‌طوری که می‌خواهیم نتیجه بگیریم.
*برنامه‌ای برای تقویت تیم دارید؟
بله سه یا چهار بازیکن را مد نظر داریم. شک نکنید اگر بتوانیم مهره‌های مورد نیازمان را جذب کنیم، آخر فصل حتما جزو چهار تیم اول جدول خواهیم بود. شاید روز اول صرفا به بقای تیم فکر می‌کردیم اما حالا که کیفیت تیم مان را با بقیه تیم‌ها مقایسه می‌کنیم، می‌بینیم می‌توانیم صعود کنیم. قول صعود نمی‌دهم اما اگر هم امسال صعود نکنیم، فصل آینده هدفی جز صعود نخواهیم داشت.
*فکر نمی‌کنید برای چنین هدف بزرگی عجله دارید؟
من نمی‌توانم جور دیگری فکر کنم. شکست و پیروزی‌های زیادی را چشیده‌ام و می‌دانم کار سخت است اما دنبال این نیستم که فقط یک تیم داشته باشم که روی نیمکتش بنشینم. اگر بدانم تیمم در حد رفتن به لیگ برتر نیست، مطمئن باشید کنار می‌روم.
*چندی پیش صحبت از خروج بازی‌های خانگی از استان می‌کردید. حالا شرایط را در شیراز چطور می‌بینید؟
الان جو خوبی در شیراز برای هر دو تیم شهر راز و فجرسپاسی وجود دارد. ما اینجا با مردم زندگی می‌کنیم و می‌بینیم که شور و اشتیاق زیادی به تیم‌های شهرشان دارند. شاید همه آنها به استادیوم نیایند، اما می‌بینیم و می‌شنویم که به این تیم‌ها علاقه دارند. البته امیدواریم مردم بیشتر به ورزشگاه بیایند. برای تماشای بازی در خانه ننشینند. خود من زمانی که وارد ورزشگاه می‌شوم، اول به سکوها نگاه می‌کنم ببینم چقدر تماشاگر به ورزشگاه آمده است. حتی اگر تشویق هم نکنند، حضورشان برای ما دلگرمی و روحیه‌بخش است.
*بازی بعدی با سایپا را چطور می‌بینید؟
بازی بسیار سختی داریم. سایپا یکی از تیم‌های ریشه‌دار و با شخصیت فوتبال ماست که سال‌ها در لیگ برتر حضور داشته و چندین بار قهرمان شده‌است. این تیم سال‌ها در جام باشگاه‌های آسیا حضور داشته است و امسال هم یکی از بهترین تیم‌های لیگ یک به شمار می‌رود. ولی به نظر من، ما تیم بهتری هستیم و اگر خواسته‌های کادر فنی به خوبی در زمین پیاده شود، می‌توانیم به گل برسیم و بازی را ببریم. فیلم بازی‌های سایپا را هم دیده‌ایم و تاکتیک مان را بر اساس شرایط تیم حریف می‌چینیم. در نهایت امیدوارم با دست پر از بازی خارج شویم.
*در بازی‌های لیگ یک، همواره شاهد بازی‌های کسل کننده‌ای هستیم. به نظر شما در این مسابقات فقط نتیجه‌گیری مهم است یا بازی زیبا هم اهمیت دارد؟
من به شخصه دنبال این نیستم که تیمم یک گل بزند و بعد فقط دفاع کنم یا به ضد فوتبال روی بیاورم. اما لیگ یک، به طور کلی لیگ نتیجه‌گرایی است. باید هم نتیجه مهم باشد و ما هم ابتدا دنبال این هستیم، اما نه به هر قیمتی. این را هم باید در نظر بگیریم که به فوتبال زیبا هم امتیاز نمی‌دهند. برداشتی که من از مردم شهر خودم دارم این است که اگر بدترین بازی را انجام دهیم اما سه هفته متوالی پیروز شویم، استادیوم پُر خواهد شد. پس چرا بازی زیبا را در اولویت قرار دهم؟ اول می‌رویم سراغ نتیجه و بعد که توانستیم مردم را به ورزشگاه بکشانیم، می‌رویم سراغ فوتبال زیبا. به طور کلی در فوتبال ایران، رویه همین است.
*صحبت پایانی؟
امیدوارم اتفاقات خوبی برای فوتبال این شهر بیفتد. فرقی نمی‌کند فجرسپاسی یا شهر راز، اسم‌ها مهم نیست. مهم این است که شهر و مردم خوبی داریم که فوتبال را دوست دارند. هر کسی که سر کار باشد، موفقیت این تیم‌ها به نفع همه است.
به گزارش ایسنا، تیم فوتبال شهر راز شیراز که نخستین فصل حضور در لیگ دسته اول فوتبال کشور را سپری می‌کند، تا پایان هفته سیزدهم رقابت‌ها با کسب ۱۹ امتیاز در رتبه هفتم جدول رده بندی قرار دارد. این تیم روز چهارشنبه، هشتم آذرماه در ورزشگاه حافظیه شیراز میزبان سایپا تهران خواهد بود. سایپا هم اکنون با ۲۱ امتیاز تیم سوم جدول رقابت‌هاست.
چادرملو اردکان، فجرسپاسی شیراز و خیبر خرم‌آباد تیم‌های اول تا سوم جدول مسابقات هستند.
انتهای پیام