سروش علیزاده در گفت وگو با ایسنا، در پاسخ به این سوال که «آیا مردمی شدن طرح کاشت یک میلیارد نهال در نتیجه بخش بودن آن اثرگذار است؟»، اظهار کرد: مسلم است که اگر هر حرکتی با پذیرش و مشارکت مردم اجرا شود، نتیجه بهتری خواهد داشت.
وی با بیان اینکه بردن طرح کاشت یک میلیارد نهال به سمت مدارس و دانشگاه ها و حتی ادارات می تواند شتاب ویژه ای به آن دهد، تصریح کرد: وقتی کسی خودش درختی بکارد، نسبت به مراقبت از آن هم توجه ویژه ای خواهد داشت، اما باید این مسئله را در نظر بگیریم که آیا غرس نهال تاکنون جواب داده است؟ که تجربه من در گیلان نشان می دهد که اکثر نهال ها بدون مراقبت خشک می شوند و کاش جای نهال درخت دو ساله کاشته می شد.
این نویسنده و فعال فرهنگی در ادامه به قرابت معنایی جنبش جنگل میرزا کوچک خان و پویش کاشت یک میلیارد نهال اشاره کرد و یادآور شد: برای مردم گیلان ۱۱ آذرماه مفهوم خاص خودش را دارد، زیرا میرزا کوچک جنگلی و نهضت او برای مردم دیار گیلان مقدس و دارای احترام ویژه است. از طرفی، اصولا درختکاری نیز امری مقدس و قابل احترام بوده و کاش این اتفاق میسر شود و گیلان ما به عنوان نخستین استان در تحقق این فعل زیبا از ۱۱ آذرماه گام بردارد.
علیزاده با بیان اینکه حال حفاظت از دارایی های طبیعی ما چندان خوش نیست، خاطرنشان کرد: جنگل ها و تالاب ها و رودخانه های استان گیلان حال خوشی ندارند و انباشت زباله و عدم فرهنگ سازی و قانون مداری سبب آسیب های جدی به طبیعت شده است.
وی ادامه داد: اگر طرح ملی و مردمی کاشت یک میلیارد نهال اجرا شود، باید نظارت جدی هم بر حفظ آن ها وجود داشته باشد، زیرا با چوب برهای غیر قانونی مواجه هستیم و برخی از نقاط جنگلی کاملا نابود شده؛ برخی از مردم هم توجه و مراقبت لازم را نسبت به منابع طبیعی ندارد و شاهد سهل انگاری های مسافران نیز هستیم لذا برای حفاظت از جنگل ها به فرهنگ سازی عمومی و اجرای دقیق قانون نیاز داریم تا این ثروت و دارایی ملی و طبیعی برای ایران ما باقی بماند.
انتهای پیام