به گزارش ایسنا، دکتر سید سعیدرضا عاملی با حضور در برنامه فرامتن درباره آئیننامه ارتقاء اعضای هیئت علمی اظهار کرد: این آئیننامه شامل بخشهای آموزشی، پژوهشی، فرهنگی، فناوری، نوآوری و تجربه اجرایی است. در واقع آئیننامه ارتقاء معیارهای ارزیابی عملکرد آموزشی، پژوهشی، فرهنگی و تربیتی و همچنین نوآوری و همکاریهای مدیریتی و اجرایی اعضای هیات علمی را مشخص میکند.
وی با بیان اینکه آئیننامه ارتقاء ریلگذاری برای مسیر علم و پیشرفت کشور است، ادامه داد: این آئیننامه قصد دارد که عضو هیات علمی را در مسیری قرار دهد تا مشارکت او در حل مسائل و پیشرفت کشور افزایش پیدا کند.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی درباره نقش آئیننامه ارتقاء اعضای هیات علمی، گفت: این آئیننامه برای ترفیع سالانه استادان است و باعث میشود که بر مبنای شاخصهای تعیینشده پایه علمی بگیرند، برخی از دانشگاههای برجسته کشور، حتی در ترفیع سالیانه به شاخصهای کیفی توجه کردهاند و ترفیع عادی، ویژه و ممتاز به اساتید میدهند.
دکتر عاملی ادامه داد: مسیر دیگر آئیننامه ارتقاء تغییر مرتبه اعضای هیات علمی است که اعضای هیات علمی از مرتبه استادیاری به دانشیاری و از دانشیاری به استادی و از استادی به استاد ممتاز ارتقای مرتبه پیدا میکنند. مسیر دیگر آئیننامه تبدیل وضعیت اعضای هیات علمی است که از وضعیت استخدامی پیمانی به رسمی آزمایشی و در نهایت به رسمی قطعی تبدیل وضعیت میشوند.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی آئیننامه ارتقاء را نوعی شاخصگذاری و استانداردسازی وضعیت اعضای هیات علمی در حوزههای آموزش، پژوهش و نوآوری دانست و افزود: آئیننامه ارتقاء قبل از انقلاب هم وجود داشت، پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سالهای متمادی ۱۳۶۸، ۱۳۸۰، ۱۳۸۹، ۱۳۹۱ و ۱۳۹۵ تدوین و اصلاح شده است. بنابراین با سعی و خطا و تا حدودی به اقتضاء شرایط به اینجا رسیدهایم.
وی درباره شاخصهای کیفی آئیننامه ارتقاء شاخص نوآوری را مورد توجه قرار داد و گفت: البته ما گرفتار کمیتگرایی هستیم و متغیرهای مربوط به رشد علمی بعد مقالهشماری و پایاننامهشماری را تقویت کرده است. در عین حال وزن کارهای کیفی مثل حل مسائل کشور و یا کاهش چالش اعم از چالشهای مرتبط با حوزه سلامت و درمان یا چالشهای زیست محیطی و یا حتی مطالعات منجر به کاهش اضطراب وزن قابل توجهی ندارد. شاید نوآوری و ثبت اختراع یکی از جنبههای کیفی باشد که راه آن هم در سطح ملی و هم در سطح بینالمللی باز است، ولی تعداد کمی از اساتید در زمره نوآوران و مخترعین قرار میگیرند.
عضو هیات علمی دانشگاه تهران افزود: باید توجه داشت که در ممیزی کارهای علمی اساتید در انتشار کتاب و مقالات حتما بین کاری که دارای دادههای دست اول هست با تالیفاتی که جنبه مروری دارد، فرق گذاشته میشود و این خود یک شاخص کیفی است که در ارزیابیها مورد توجه است.
دکتر عاملی ادامه داد: اگر بناست علم و دانش موجب استقرار عدالت اجتماعی، فراوانی غذا، تامین سلامت جسم و روح شود، ما با هدفگذاری کیفی و کلان مواجه هستیم. امروز کشورهای پیشرفته با وجود پیشرفت در بسیاری از حوزهها، رشد معنوی نداشتند، جوامع غربی پیشرفته امروز با طلاق بهعنوان معضل بزرگ و خانوادههای تک سرپرست مواجه هستند، در آمریکا و انگلستان ۹۵ درصد خانوادههای تکسرپرست توسط مادر اداره میشوند. مصرف مواد مخدر، مصرف فراوان مشروبات الکلی، بحران هویت جنسی که فرد یا تمایلات همجنس بازی دارد یا اساسا مردد جنسیتی شده و دهها معضل اجتماعی دیگر، حکایت از این میکند که علم و دانش و پیشرفت و رشد، نتوانسته ابعاد مختلف را مورد توجه قرار دهد.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: یکی از شاخصهای کیفی تولیدات علمی، حل مسائل کشور است که متاسفانه گزارش ۱۴۰۱ مرکز پژوهشهای مجلس نشان میدهد رتبه کشور از ۸۱ جهان به ۱۲۱ جهان در زیر شاخص ارتباط دانشگاه با صنعت در شاخص جهانی نوآوری بین سال ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۰ تنزل پیدا کرده است. در این بررسی مشخص شده که تنها دو درصد رسالههای دوره دکتری تقاضامحور هستند، در حالی که در کشور ۱۲۶ هزار دانشجوی دکتری و ۴۰۰ هزار دانشجوی دوره کارشناسی ارشد وجود دارد و حتما پایاننامهها و رسالههای آنها میتواند نقش کانونی در حل مسائل کشور و رشد و پیشرفت در حوزههای اقتصادی، سیاسی و فرهنگی و همچنین بخش صنعت، کشاورزی و خدمات داشته باشد.
وی ادامه داد: برای اینکه دانشگاهها در مسیر حل مساله گام بردارند، باید با جامعه و صنعت ارتباط داشته باشند و رسالهها و پایاننامههای دانشجویان مسالهمحور و در واقع دانشگاه بخش تحقیق و توسعه صنعت و بازار باشد.
دکتر عاملی گفت: اگر امروز در صنعت دفاعی و یا مثال در صنعت دارویی موفق هستیم، محصول ارتباط دانشگاه با صنعت است، بنابراین وقتی صنعت سراغ دانشگاه میرود و واحد تحقیق و توسعه خود را در دانشگاه ایجاد میکند، کیفیت افزایش مییابد و در پی آن صنعت هم قوی میشود. متأسفانه شاهد هستیم که بخش اعظم بودجههای پژوهشی دستگاهها، در مراکز پژوهشی سازمانها و وزارتخانههای دولتی هزینه میشود.
وی تاکید کرد: بطور قاطع پیشنهاد میشود در کنار تعطیل کردن دانشگاههای دستگاههای دولتی، باید مراکز پژوهشی دستگاهها نیز تعطیل شود و همانطور که در تجربه جهانی هم دیده میشود، کارخانههای بزرگ، صنایع بزرگ نفتی و پتروشیمی، بنگاههای بزرگ مرتبط با تولیدات حوزه سلامت و درمان و ... پژوهشهای خود را در قالب مراکز پژوهشی وابسته به دانشگاههای کشور تعریف کنند.
وی همچنین بیان کرد: ۵۱ درصد دانشجویان کشور در گروه علوم انسانی و اجتماعی مشغول به تحصیل هستند که ارتباط چندانی با جامعه و بازار ندارند، نمیتوان انتظار داشت بدون ارتباط با جامعه دانشگاهها رشد کنند. مهمترین کانون رشد و پیشرفت کشور مرتبط با سیاستهای اقتصادی، بازرگانی، الگوهای موفق حکمرانی، تامین رضایتمندی اجتماعی، برقراری نظم و انضباط فردی و اجتماعی و دهها مساله مهم دیگر، مرتبط با حوزه علوم اجتماعی و علوم انسانی است، ولی متاسفانه در این حوزه سرمایهگذاری کافی نشده است. اگر علوم اجتماعی و علوم انسانی ما درگیر مساله و پیشرفت کشور با هدف و رویکرد استقرار شاخصهای تمدن نوین اسلامی شود، مساله تحول و بومی شدن علوم انسانی نیز محقق میشود.
دکتر عاملی ادامه داد: البته با این حال ارتباط دانشگاهها در حوزههایی نظیر مهندسی و پزشکی با صنعت مناسب است و دستاوردهای خوبی هم رقم زده است، اما در علوم انسانی و علوم اجتماعی این ارتباط ایجاد نشده است، در صورتی که برای دستیابی به علوم انسانی بومی نیازمند ارتباط با جامعه هستیم.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی درباره توجه به کیفیت مقالات اعضای هیات علمی به جای توجه به کمیت آنها، گفت: بر مبنای تأکیدات مقام معظم رهبری باید دستاوردها را حفظ کنیم، در رقابتهای بینالمللی حضور داشته باشیم، چرا که حضور در رقابتهای بینالمللی مرجعیت علمی را به ارمغان میآورد.
وی افزود: در سال ۱۳۷۵ رتبه علمی ایران در انتشار مقالات علمی ۵۴ جهان بود، اما در سال ۱۴۰۰ به رتبه ۱۵ دست یافتیم که این رشد قابل توجهی است و باید رویکردمان به گونهای باشد که دیگران به ما توجه کنند تا به مرجعیت علمی دست یابیم، ما از علم دیگران و دیگران از علم ما استفاده کنند، اما با این حال معتقدم که متغیرهای زیادی در آئیننامه ارتقاء وجود دارد که مشغله استاد را صرف مسائل غیرمهم میکند و تعداد متغیرها بسیار زیاد است، استاد باید مجال مطالعه کیفی، تحقیقات مهم، نوآوری و خلاقیت معطوف به ارتقاء علمی و دانش و البته رشد و پیشرفت کشور را داشته باشد.
دکتر عاملی با اشاره به این نکته که دستاورد علمی لزوما حل مسائل کشور در همه ابعاد بصورت مستقیم نیست، بلکه بعضی از یافتههای علمی موجب رشد علم رشتهای و بین رشتهای میشود. علوم پایه، فلسفه، تمدنشناسی و حتی تاریخ و ادبیات، نقشآفرینیهای بزرگ دارند. نباید همه علم را صنعتی کرد و یا تصنعهای کلیشهای ایجاد کرد. دو نمونه در حوزه علم را عرض میکنم؛ نمونه اول «خوارزمی» است. خوارزمی خالق «الگوریتم» بود.
وی ادامه داد: اکنون قرن ۲۱ بهعنوان «عصر الگوریتم» نام گرفته؛ چراکه پایه فناوری جدید همه بر پایه دادههای الگوریتم رفتار میکند. پایهگذار منطق الگوریتم در ۱۲ قرن پیش ابو جعفر محمد بن موسی خوارزمی دانشمند ایرانی بوده است یا پایهگذار «منطق فازی» نیز دانشمند ایرانی «دکتر لطفعلی عسگرزاده» بود. منطق فازی، منطق تدرج ایجاد کردن در فهم و تولید پدیدههای جدید است. تمام ریز فناوریها در ذیل منطق فازی عملکردهای هوشمند پیچیده پیدا میکنند. این دو دانشمند نمونه دستاورد علمی هستند که اگر چه مستقیم و به ظاهر حل مساله نکرده است، ولی پیامدها و کاربردهای دانش آنها، جهانی از تحولات را بوجود آورده است.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی اضافه کرد: در مقالاتی که پایه آزمایشگاهی دارد، باید مواد و تجهیزات مورد نیاز تامین شود، متاسفانه یکی از دلایل افت رشد علمی ما عدم تامین بودجههای لازم برای رشتههای مختلف بویژه رشتههایی است که نیازمند دادههای آزمایشگاهی هستند. این در حالی است که در برنامه ششم توسعه سهم بودجه پژوهش باید به ۴ درصد تولید ناخالص ملی میرسید، اما به نیم درصد رسیده است. یعنی امکانات لازم را نمیگذاریم. بعضی از مسؤولین دورههای قبل کشور و حتی امروز هزینه کردن برای تحقیق و پژوهش را ضروری نمیدانند.
وی افزود: ۱۰ سال است که مطالعات اجتماعی روی ارزشهای فرهنگی جامعه بهصورت جامع انجام نشده است. وقتی با شوکهای اجتماعی روبرو میشویم، چون تحقیق لازم نداریم، غافگیر میشویم. فناوری جدید دانش جدید ایجاد کرده است، اما از دانش جدید عقب افتادیم، چون بودجه آیندهنگری و حتی «حال اندیشی» در حوزه علم ضعیف است.
دکتر عاملی با اشاره به مصوبه جلسه ۸۲۶ شورای عالی انقلاب فرهنگی که در ۹ اسفند ۱۳۹۹ ابلاغ شده است، بیان کرد: در این مصوبه به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و دانشگاه آزاد اسلامی ابلاغ شده است که ظرف ۶ ماه آئیننامه جدید را با رویکرد تنوعبخشی و پرهیز از انحصار در نظامهای رتبهبندی خاص مجلات، با لحاظ کردن ماموریت خاص برای دانشگاههای کشور و با در نظر گرفتن امتیار ویژه در حل مسائل کشور و حذف شاخص وتویی بودن مقالات منتشره در نشریات بینالمللی تدوین و برای تصویب به شورای عالی انقلاب فرهنگی ارائه کنند. ملاحظه میکنید که دغدغه رهبر معظم انقلاب و حکیم دوراندیش انقلاب اسلامی که در ۲۵ آبان ۱۴۰۲ بیان فرمودند، در این مصوبه رعایت شده است؛ ولی متاسفانه دو وزارتخانه و دانشگاه آزاد حداقل طرح را به شورای عالی انقلاب فرهنگی پیشنهاد نکردهاند و یک تاخیر بیش از دو سال دارند.
وی گفت: در آئیننامه جدید باید دانشگاههای با مأموریتهای متناسب مورد توجه قرار گیرند، همچنین برای رشتههای متفاوت نیز باید پیشبینی لازم صورت گیرد. نیاز است که شاخصهای کیفی نظیر استقرار مؤلفههای تمدن نوین اسلامی خصوصا عدالت نظاممند، اولویت دادن به امر سلامت، غذا، هوای سالم، امنیت اجتماعی و تقویت سازگاری اجتماعی و آسایش مردم مورد توجه قرار گیرد.
انتهای پیام