به گزارش ایسنا، حنیف غفاری در یادداشتی با این عنوان در روزنامه وطن امروز نوشت:
وزیر دفاع آمریکا در تازه‌ترین مواضع خود، اذعان کرد حمله زمینی به نوار غزه بسیار دشوار است. ژنرال «لوید آستین» در مصاحبه با شبکه تلویزیونی «ان‌بی‌سی» تاکید کرد: «ما نگران تشدید احتمالی تنش‌ها علیه نیروهای خود در غرب آسیا هستیم. حمله زمینی اسرائیل به غزه نیز با توجه به وجود تونل‌های مخفی حماس بسیار دشوار است. ما احتمال تشدید حملات به نیروها و شهروندان خود در سراسر منطقه را می‌دهیم و حق دفاع از خود را محفوظ می‌داریم».
مقامات آمریکایی در بحبوجه جنگ غزه و در لابه‌لای مواضع خود در دفاع مطلق از نسل‌کشی کودکان غزه نمی‌توانند نگرانی‌ها و دغدغه‌های خود بابت تشدید عمق و ابعاد راهبردی - امنیتی شکست صهیونیست‌ها را کتمان کنند. به عبارت بهتر، رئیس پنتاگون تلاش کرده است یکی از مهم‌ترین پیام‌های واشنگتن به کابینه جنگ نتانیاهو را در لابه‌لای مواضع همیشگی و تزئین‌شده ارائه دهد! در حقیقت، مخاطب سخنان آستین، افکار عمومی دنیا نبوده و وی مستقیما مقامات صهیونیست را خطاب قرار داده است.
آمریکا پس از شوک ناشی از عملیات توفان الاقصی، در صدد مخابره پیام‌هایی به صهیونیست‌ها در قالب دیپلماسی پنهان برآمده اما گویا اصرار نتانیاهو بر ورود به نبرد زمینی، پنتاگون را بر آن داشته تا هشدارهای صریح‌تری را به تل‌آویو مخابره کند! به نظر می‌رسد سخنان اخیر آستین متناظر با ۷ بار تماس تلفنی بایدن و نتانیاهو طی روزهای اخیر بیان شده و هدف از آن، هشدار صریح نسبت به پیچیده‌تر شدن بازی و متعاقبا تشدید ابعاد شکست صهیونیست‌هاست. بدون شک در صورتی که محاسبات امنیتی و نظامی پنتاگون موید ورود رژیم اشغالگر قدس به نبرد زمینی در نوار غزه بود، واشنگتن لحظه‌ای در ابراز این حمایت دریغ نمی‌کرد اما گویا در ماورای روایت‌سازی غرب و تل‌آویو از جنگ غزه، نگرانی‌های فزاینده‌ای در آشیانه شیاطین شکل گرفته است!
دومین نکته، مربوط به تاکید پنتاگون بر در خطر بودن جان نیروهای اشغالگر آمریکایی در منطقه است. واشنگتن آگاه است کلیت و اصل حضور اشغالگران در منطقه غرب آسیا، مصداق کنشگری مداخله‌گرانه در این منطقه محسوب می‌شود. از این رو هر گونه اقدامی که علیه نیروهای آمریکایی انجام شود، مصداق واکنش نسبت به اشغالگری بوده و نمی‌توان از آن تحت عنوان کنش و اقدام اولیه جبهه مقاومت سخن گفت. در چنین شرایطی پنتاگون در صدد تصویرسازی معکوس از واقعیت برآمده است.
این رویکرد، کاملا مسبوق به سابقه است و نباید از ابراز مجدد آن توسط رئیس پنتاگون تعجب کرد.
نکته پایانی، مربوط به آینده‌پژوهی صحنه نبرد با توجه به اختلافات پنهان و آشکار واشنگتن و تل‌آویو نسبت به استمرار جنگ غزه است. در اینجا هم‌افزایی مطلق واشنگتن و رژیم تروریست صهیونیستی، هزینه‌های شکست توأم هر ۲ بازیگر که یکی نماد مداخله‌گرایی و دیگری نماد اشغالگری در منطقه است را افزایش خواهد داد. تصاعد بحران ناشی از جنگ غزه، خود را در این آینده‌پژوهی شرایط منطقه نشان داده است.
آمریکا شدیدا نگران است مدیریت صحنه پیچیده نبرد را طی روزهای آتی به شکلی فزاینده از دست بدهد و صهیونیست‌ها نیز میان دوراهی پذیرش شکست در نقطه کنونی یا پرداخت هزینه‌های غیرقابل پیش‌بینی ورود به نبرد زمینی وحشت‌زده هستند.
گفتاردرمانی نتانیاهو نتوانسته دوگانه «ارتش/ کابینه جنگ رژیم اشغالگر قدس» را از بین ببرد و گذشت زمان، به کاتالیزور و عاملی تسریع‌کننده در تشدید این شکاف مبدل شده است.
طرح بهانه‌ای تحت عنوان تاخیر در حمله زمینی به غزه با هدف افزایش سطح حضور نظامی آمریکا در منطقه نیز صرفا مفری برای واشنگتن و تل‌آویو جهت رایزنی بیشتر بر سر اختلافات نهان و آشکار امنیتی - منطقه‌ای تلقی می‌شود. خروج از این بن‌بست راهبردی، قطعا نه با حمله زمینی محقق خواهد شد نه با تلاش ناکام جهت انتقال فلسطینیان ساکن غزه به صحرای نقب یا سینا! توقف حملات و اذعان به شکست نهایی در عملیات توفان، رئالیستی‌ترین راه‌حلی است که در مقابل بانیان و عاملان کودک‌کشی در غزه وجود دارد. هر اندازه در پذیرش این واقعیت از سوی دشمنان فلسطین و منطقه تاخیر صورت گیرد، هزینه‌های سخت‌تر و جبران‌ناپذیرتری در انتظار آنها خواهد بود.
انتهای پیام