او معتقد است: تلویزیون تهیه‌کنندگانش را که طبق گفته بزرگان نظام، افسران ارشد جنگ نرم هستند، نباید رها کند تا دستگاه‌هایی که دنبال درآمد هستند هر بلایی که می‌خواهند بر سر پروژه‌ها بیاورند.
سعید کمانی در گفت‌وگویی با ایسنا ابتدا درباره‌ی کارهای جدیدش در تلویزیون توضیح می‌دهد: مدت‌هاست که متنی در دست داریم و با یکی از نویسندگان طنز سینما آن‌را پیش می‌بریم. قصدمان این است این کار را به مرکز سیما فیلم ارائه بدهیم؛ البته جنس کارِ سریال، همانند «پایتخت» و «نون خ» است. همچنین یک کار دیگر هم برای شبکه نسیم داریم که به‌زودی راه‌اندازی خواهد شد.
با نگاه جدی مسوولان فرهنگی می‌توانیم به روزهای اوج برگردیم
وی در ادامه در پاسخ به اینکه فکر می‌کنید در حال حاضر سرگرمی‌سازی در تلویزیون چقدر می‌تواند اهمیت داشته باشد و به جذب مخاطبان از دست رفته کمک کند؟ خاطرنشان می‌کند: به نظرم این موضوع به صداوسیما و تهیه‌کنندگان و کارگردانان برنمی‌گردد بلکه به زیرساخت‌ها برمی‌گردد. نگاه جدی مسوولان فرهنگی لازم است تا بتوانیم به روزهای اوج خود برگردیم؛ به عنوان مثال ساختمانی که قرار است ساخته شود اول یک نقشه خوب می‌خواهد و بعد زیرسازی و بقیه کارها، هرکجا هم که کم بگذاریم یا ساختمان آسیب می‌بیند و یا فرو می‌ریزد. در کار نمایش هم همین‌طور است. وقتی کارها ضعیف شوند با سر، زمین می‌خورند. وقتی یک تهیه‌کننده می‌خواهد یک اثر هنری بسازد تمام فکر و وقتش را باید سر فیلمنامه، انتخاب بازیگران مناسب و کارگردان خوب بگذارد اما برعکس تمام وقت یک تهیه‌کننده این است که بیمه و مالیات را چطور رد کند تا از او پول زیادی نگیرند!
کمانی به صحبت‌هایش ادامه می‌دهد: ما بیشتر از اینکه فکرمان به متن و فیلمنامه باشد، باید به این فکر باشیم که اداره مالیات و بیمه ما را جریمه نکنند. هیچ کجای دنیا با کسی که فعالیت فرهنگی می‌کند این‌طور برخورد تجاری و اقتصادی نمی‌کنند و این رفتار بسیار ناپسند است. منِ تهیه‌کننده وقتی وارد اداره بیمه می‌شوم، انگار یک کاسب هستم. تهیه‌کننده هم یک هنرمند است و مثل کارگردان در جهت خلق یک اثر سهم دارد و تلاش می‌کند وظیفه‌ای که بردوش دارد را به بهترین شکل ارائه دهد.
تهیه‌کنندگان را کاسب و بقال می‌بینند ناشایست است
تهیه‌کننده سریال‌های «سفر در خانه»، «دختر گمشده»، «سایبر»، «شهید حججی»، «موج اول» و «همه‌گیری» سپس به شناخت دقیق فیلمنامه توسط تهیه‌کنندگان تلویزیون اشاره و تاکید می‌کند: در قدم نخست، یک تهیه‌کننده باید فیلمنامه را بشناسد، تمام حوزه‌های هنر را بشناسد، بازیگران را بشناسد و ... اما این برخورد با تهیه کننده‌ها که آنها را بعضا مثل یک کاسب و بقال می‌بینند واقعاً ناشایست است و همین نگاه باعث ضعف کارها می‌شود. ما همه سرباز رسانه و صداوسیما هستیم و سازمان به ما بودجه می‌دهد و ما به سراغ ساخت می‌رویم اما نباید دیگر درگیر بیمه و مالیات شویم.
او سپس یادآوری می‌کند: متاسفانه الان بودجه رسانه ملی در تولید، نسبت به بقیه کارهایی که در پلتفرم‌های شبکه نمایش خانگی ساخته می‌شوند، اصلاً قابل مقایسه نیست. ما یک سریال در تلویزیون می‌سازیم و تمام ممیزی‌هارا رعایت می‌کنیم اما در شبکه نمایش خانگی یک سریال ساخته می‌شود که انگار هیچ ممیزی را رعایت نکرده، هیچ نهاد و یا ارگانی هم زمان پخش آن انتقادی از این اثر نمی‌کنند و بعضا می‌شنویم که می‌گویند اثر بسیار خوبی تولید شده است. نه به ارگانی برمی‌خورد، ۱۰ برابر ما هم پول می‌گیرند و اتفاقاً تشویقشان هم می‌کنند و می‌گویند چه خوب شد که دیده شد، آفرین! اما نگاه نمی‌کنند که تلویزیون سریال می‌سازد با کمترین بودجه برای آن روستایی که نمی‌تواند اشتراک تهیه کند، برای آن بیننده‌ای که کم درآمد است و فقط می‌تواند تلویزیونش را روشن کند و سریال ببیند و اما زمان پخشش هم تا دلتان بخواهد مورد انتقاد و حمله قرار می‌گیرد.
اداره مالیات برخی تهیه‌کنندگان را بدنام کرده است
این تهیه‌کننده تصریح می‌کند: متاسفانه تلویزیون مظلوم واقع شده و حمایت عملی در بخش مالی از روی تلویزیون برداشته شده است. من شخصا از رسانه ملی می‌خواهم که از تهیه‌کنندگان خود دوچندان حمایت کند حال آنکه طبق فرمایش مقام معظم رهبری افسران ارشد جنگ نرم در این فضای نابرابر فرهنگی جهانی همین اندک افراد هستند. متاسفانه این روزها اداره مالیات و بیمه به جان آنها افتاده و آنها را بدنام کرده است و بعضا برای ساخت یک کار هزاران بلا سرشان می‌آید.
سعید کمانی در پایان صحبت‌هایش اظهار می‌کند: جامعه ما نیاز به آثار خوب دارد. امیدوارم نگاه مدیران فرهنگی تغییر کند و تنها به‌خاطر معدود چهره سلبریتی که دستمزدهای بالا می‌گیرند، بقیه را هدف قرار ندهند. ما باید فضای پاک هنر را حفظ کنیم.
انتهای پیام