محمد احمدی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: بعد از هفت سال از اجرای طرح تعادل و احیابخشی آب های زیرزمینی که شامل ۱۵ پروژه می‌شود، شرکت آب منطقه‌ای استان همدان دو طرح آن را به صورت نصفه نیمه و ناقص و به صورت کُند در حال انجام دارد.
وی افزود: در رابطه با طرح نصب کنتور هوشمند بر روی چاه‌های عمیق به گفته معاون سابق حفاظت و بهره‌برداری شرکت آب منطقه‌ای استان همدان تاکنون تنها ۴۰ درصد چاه‌های کشاورزی استان به کنترل هوشمند مجهز شده‌اند.
احمدی با بیان اینکه قرار بود تا پایان سال ۹۶ تمام چاه‌های عمیق کشاورزی دشت اسدآباد به صورت صددرصدی به کنتور هوشمند مجهز شوند، تصریح کرد: بعد از هفت سال از اجرای طرح نصب کنتور هوشمند بر روی چاه‌های عمیق کشاورزی در دشت اسدآباد که یکی از دشت‌های فوق بحرانی و نیز جزو چهار دشت پایلوت کشوری است، هنوز نیمی از چاه‌های کشاوزی آن فاقد کنتور هوشمند هستند.
این دغدغه‌مند حوزه آب ادامه داد: ۶ سال از این موعد گذشته و با این روند کُند و اینکه موتور پمپ‌ها از بهار تا پاییز مدام کار می‌کنند و در حال استخراج ته‌مانده آب زیرزمینی دشت اسدآباد هستند، چند سال دیگر باید منتظر تجهیز چاه‌های عمیق کشاورزی این دشت فوق بحرانی به کنتور هوشمند بود؟ اصلاً چند سال دیگر فرصت داریم؟ آیا آبی در آبخوان تا آن زمان می‌ماند؟
وی خاطرنشان کرد: بعد از هفت سال از اجرای طرح تعادل و احیابخشی آب‌های زیرزمینی، کسری سالانه مخزن استان از ۱۵۰ میلیون مترمکعب اکنون به ۵۰۰ میلیون مترمکعب و کسری مخزن تجمعی استان به حدود ۶ میلیارد مترمکعب رسیده است و هنوز در یکی از دشت‌های استان موفق نشده‌ایم تعادل در آب زیرزمینی ایجاد کنیم.
احمدی بیان کرد: طبق سومین و آخرین دور آماربرداری آب کشور توسط وزرات نیرو، استحصال آب زیرزمینی به شدت کاهش یافته و این امر نشان می‌دهد آبی در زیرزمین وجود نداشته و باقی نمانده است.
یک پروژه آبخوان‌داری در استان نداریم
مدیرعامل خانه حامی کشاورز شهرستان اسدآباد افزود: متأسفانه یک پروژه آبخوان‌داری در استان نداریم و پروژه‌های آبخیزداری نیز به صورت ناقص تنها به ایجاد سدهای بتونی کوچک محدود شده است.
احمدی ادامه داد: آمار و ارقام و نمودارهای رنگی روی کاغذ که مشاورانی که پول می‌گیرند و این‌نمودارها را رسم می‌کنند، نشان می‌دهد تنها شاخص نشان‌دهنده وضعیت آب زیرزمینی زیر پای ساکنان استان هیدروگراف دشت‌ها است که تمامی آنها رو به سقوط بوده و هیچ شفافیتی در مورد این هیدروگراف‌ها وجود ندارد.
وی با اشاره به اینکه دست‌کاری در هیدروگراف به نفع عملکرد نداشته، بسیار خطرناک بوده و خیانت بزرگی به نسل آینده و ساکنان استان است، اظهار کرد: باید این هیدروگراف‌ها در اختیار خبرنگاران و کشاورزان و ساکنان استان برای مطالبه‌گری قرار گیرد و حتی به صورت تابلوهای هشداردهنده در معرض دید قرار بگیرد.
احمدی ادامه داد: یکی از دستورالعمل‌های طرح تعادل و احیابخشی آب‌های زیرزمینی، به نام اطلاع‌رسانی و آموزش و فرهنگ‌سازی عملاً کنار گذاشته شده است، مگر می‌شود بدون مشارکت و گفتگو و با بزرگترین مصرف‌کننده آب زیرزمینی استان که همان کشاورزان هستند، امیدی به نجات آب زیرزمینی داشت؟
وی با بیان اینکه متأسفانه مدیران آب باوری به ابعاد مشارکت ندارند، خاطرنشان کرد: به تازگی یک کارگاه تولیدکننده دستگاه‌های غیرمجاز حفاری با دور کُند و تراکتور در پوشش دامداری کشف شد، با بدتر شدن وضعیت منابع آب حفر چاه‌های غیرمجاز مخفی بیشتر خواهد شد و شناسایی آنها در ده‌ها متر زیرزمین، بدون مشارکت و احساس مسئولیت مردم و کشاورزان و ذی‌نفعان ممکن نخواهد بود.
این دغدغه‌مند حوضه آب بیان کرد: متأسفانه تشکل‌های مدافع نجات آب که باید به صورت تخصصی روی این موضوع کار کنند به نفع حفظ باقیمانده آب زیرزمینی برای حیات ساکنان میلیونی استان، به تعداد انگشتان یک دست هم وجود ندارد و نه تنها حمایت نشده و مورد تشویق قرار نمی‌گیرند بلکه انواع کارشکنی‌ها در مسیرشان قرار می‌گیرد و مورد بی‌مهری واقع می‌شوند در حالیکه این‌ها وقت می‌گذارند و بدون هیچ چشمداشتی به فکر پایداری آب و محیط زیست استان برای پایداری حیات و زندگی ساکنان استان هستند.
بعضی مدیران به مسأله آب اشراف ندارند
وی ادامه داد: واقعیت این است که بعضی مدیران به مسأله آب اشراف ندارند، چگونه در استانی که تمام دشت‌های آن ممنوعه و بحرانی و فوق‌بحرانی است و تعدادی برای ابد خشک و غیرقابل احیاء شده، یک مدیر به مقام اول تولید سیب‌زمینی و مقام چهارم تولید چغندرقند افتخار می‌کند؟ چرا برای تولید محصول کم‌آب‌بر کلزا افتخار نکنیم؟ چرا برای توسعه پایدار بدون تکیه به آب زیرزمینی افتخار نکنیم؟
احمدی اضافه کرد: آنچه تأمین‌کننده آب شرب هزاران روستا و صدها هزار نفر جمعیت شهری استان و ده‌ها هزار هکتار زمین کشاورزی است گنجینه آب زیرزمینی بوده که در تیر، مرداد، شهریور و مهر به داد ما می‌رسد.
انتهای پیام