به گزارش خبرنگار ایسنا، حسن جولایی امروز، ۳۰ مهر در سمینار «سلامت برای همه در گروی نظام سلامت» به مرور تحلیلی بر ۷۰ سال برنامه‌ریزی در ایران پرداخت و گفت: سند چشم‌اندازی ۲۰ ساله جمهوری اسلامی بر روی ارزش‌ها و راهبردها تأکید دارد.
معاون پژوهشی مرکز تحقیقات سیاستگذاری سلامت در ادامه به برخی از رتبه‌های ایران در سطح جهانی اشاره کرد و افزود: در سال ۲۰۱۵ پوشش همگانی سلامت در ایران، ۷۵ درصد بوده که پوشش برخی از کشورهای منطقه از ایران بیشتر است. همچنین طبق آمارها در تراکم پزشک، ماموگرافی و mmr وضعیت کشورمان مناسب نیست.
وی اضافه کرد: ایران دارای سابقه ۷۰ تا ۸۰ ساله در تدوین برنامه توسعه است همچنین نگارش برنامه توسعه از سال ۱۳۲۷ آغاز می‌شود و در پایان دوران شاهنشاهی یعنی تا سال ۱۳۵۷ شاهد رشد تورم سرسام آور هستیم.
جولایی، وضعیت دولت‌ها در اجرای برنامه‌های توسعه کشور را مورد توجه قرار داد و گفت: در ۱۰۰ سال گذشته حاکمیت‌ها و دولت‌ها نشان دادند که بدون نفت نمی‌توانند برنامه‌های نوشته شده را اجرایی کنند همچنین برنامه‌های توسعه بین تعویض دو دولت است از این‌رو دولت بعدی ممکن است برنامه دولت قبل را قبول نداشته باشد بنابراین برنامه‌های توسعه ناقص بر زمین می‌ماند.
معاون پژوهشی مرکز تحقیقات سیاستگذاری سلامت، علت اساسی عدم تحقق برنامه‌های توسعه و کلان، آرزویی بودن آن‌ها دانست و گفت: در برنامه چهارم و پنجم توسعه قبل از انقلاب، به دلیل وجود پول بیشمار در کشور جامعه به مصرف‌گرایی گرایش پیدا کرد از این‌رو مفهوم توسعه در جامعه نهادینه نشده و باید گفت‌وگو از حاکمیتی در راس شروع شود تا به مردم برسد.
رئیس پژوهشکده سلامت دانشگاه علوم پزشکی شیراز با بیان اینکه کم توجهی به سهم مشارکت اجتماعی باید رفع شود، تاکید کرد: کشورهایی توانسته‌اند توسعه خوبی داشتند که نظام کارشناسی دیوانی به نظام قدرت در حاکمیت خط مشی می‌دادند و در ایران برنامه‌های توسعه بیشتر سخت‌افزاری بودند و تمام تمرکز بر عوامل اقتصادی، توسعه راه‌ها و... بود.
وی با اشاره به اینکه نظام‌های سنتی و فقط ساختار دولتی نیست که باید اصلاح شود، تاکید کرد: برنامه توسعه باید مشارکت همه جانبه مردم را به همراه داشته باشد و تا واگرایی‌ها در حاکمیت و قوای آن به هم گرایی تبدیل نشود، تا پالایش عرصه ای غیرحاکمیتی از ساختار دولت و مالیه آن خارج و ساختار دولت و پیکر بزرگ و پرهزینه، نا کارآمد و غیر اثربخش آن نوسازی و بازسازی نشود از توسعه نمی توان سخن گفت.
جولایی ادامه داد: گسترش فرآیند گفتمان توسعه از طریق حاکمیت است بنابراین نهادینه کردن فرهنگ توسعه باید جدی گرفته شود چراکه مقدمه بقیه کارها خواهد بود.
معاون پژوهشی مرکز تحقیقات سیاستگذاری سلامت با بیان اینکه برنامه‌های توسعه باید بتوانند فرآیند نظام سنتی و ایستا را به نظام پویا و نهادمند تبدیل کند، گفت: بیشتر از توجه به امکانات و ظرفیت‌های فیزیکی باید به جنبه‌های نرم‌افزاری پرداخت تا بتوان تمامی جنبه‌های مردم را پس از توانمندی، به گذاره‌های شهروندی هدایت کرد. سازمان برنامه که باید به مثابه مغز نظام حکمرانی پی‌ریزی می‌شد و نقش بنیادینی در شکل‌گیری مدار بازار، دولت و نهاد مدنی می‌داشت اما طی ۷۰ سال گذشته بیش از هر نهاد دیگری فراز و نشیب داشته است.
وی در پایان سخنان خود با اشاره به نظر علمی دانشگاه هاروارد در مشارکت برای نگارش برنامه توسعه سوم در زمان قبل از انقلاب، گفت: تا زمانی که از راه فعالیت‌های سوداگرانه و ربا خوارانه درآمد سرشار به دست آید، کسی زحمت و مرارت و ریسک‌های سرمایه‌گذاری در تولید را تحمل نخواهد کرد.
انتهای پیام