به گزارش ایسنا، در این برنامه حمیدرضا نوربخش (خواننده و مدیر عامل خانه موسیقی ایران) و سعید مجیدی (خواننده و پژوهشگر آواز) به سخنرانی خواهند پرداخت.
همچنین در چند بخش مختلف عاشیق سلجوق شهبازی (ساز عاشقی)، غلامرضا رضایی (آواز) و هامان خلیلی (تار)، احمد بیرانوند (آواز) و حسین لک (تار)، علیرضا حاج طالب (آواز)، حمید اعتمادنیا (تار) و حسن ادیب (سهتار و آواز) به اجرای موسیقی خواهند پرداخت.
آیین بزرگداشت نصرالله ناصحپور، سهشنبه (دوم آبانماه) ساعت ۱۸ در فرهنگسرای ارسباران واقع در خیابان شریعتی، بالاتر از پل سید خندان، خیابان جلفا برگزار میشود.
حضور علاقهمندان در این برنامه آزاد است.
نصرالله ناصحپور (۲ آبان ۱۳۱۹ -۲۸ خرداد ۱۴۰۲) خواننده و مدرس آواز و از اعضای هیئت مدیره کانون خوانندگان سنتی خانه موسیقی ایران بود. او در سال ۱۳۱۹ در محله اونچی میدان اردبیل، متولد شد. پدرش آقا شکور از نوازندگان ساز قارمون و مادرش نوازنده ساز دایره بودند.
نصرالله ناصحپور با عزیمت به تهران، بیشتر اوقات خود را صرف فراگیری موسیقی سنتی ایران کرد و پس از آشنایی با محمود کریمی، به هنرستان آزاد موسیقی ملی راه یافت و مشغول تحصیل شد. در آنجا آشنایی با مطالب و نکتههای شفاهی در کلاس درس علیاکبر خان شهنازی، این امکان را ایجاد کرد که در محفل هنری امیر قاسمی نیز، با روح و حس ساز سعید هرمزی و دیگر استادان حاضر در هنرستان محشور شود. پس از تشکیل کلاسهای مرکز حفظ و اشاعه موسیقی، از راهنماییها، آموزش و توصیههای نورعلی برومند بهرهمند شد. وی از جلسات شناخت موسیقی و کلام و تلفیق شعر و موسیقی نیز، بهرههای فراوان جست و سپس جهت فراگیری ردیف عالی موسیقی سنتی و آموزش تصنیف و ضرب آهنگ مربوط به آن، به کلاس عبدالله دوامی راه یافت. او همچنین حدود ۱۰ سال به تدریس «جواب آواز» در دانشکده موسیقی دانشگاه هنر مشغول بود. جمشید عندلیبی (در زمینه ردیف و جواب آواز)، محمود مخدوم، صدیق تعریف، پری ملکی، محسن نامجو، محمد ملاآقایی روزبهانی (همگی در رشته آواز) از شاگردان او بودهاند. او پس از طی دورههای عالی موسیقی به همراه محمدرضا لطفی در کانون فرهنگی و هنری چاووش به عنوان عضو شورای عالی فعالیت خود را ادامه داد و در این گروه به به آموزش موسیقی مشغول گردید.
او در بیست و یکمین جشنواره بینالمللی موسیقی فجر در سال ۱۳۸۴ مورد تقدیر قرار گرفت.
از آثار او میتوان به آلبوم سرودهای آذربایجان به آهنگسازی حسین علیزاده در شهریور ۱۳۵۹، آلبوم به یاد درویشخان، تکنوازی سهتار محمدرضا لطفی به همراهی تنبک ناصر فرهنگفر در آذر ۶۲، آلبوم «نوبانگ کهن» به سرپرستی حسین علیزاده، همکاری مشترک با گروه «شیدا» به مناسبت یادواره استاد نورعلی برومند، تألیف کتاب رساله موسیقی از دره التاج لغره الدباج و ... اشاره کرد.
انتهای پیام