به گزارش ایسنا، پس از درگیری‌های نظامی روسیه و اوکراین، ورزش روسیه در بخش گروهی از تمام مسابقات بین‌المللی محروم شد و ورزشکاران این کشور تنها زیر پرچم کمیته بین‌المللی المپیک حق حضور در مسابقات جهانی و بین‌المللی را پیدا کردند.
۱۰ اسفند ۱۴۰۰ بود که کمیته بین‌المللی المپیک اعلام کرد ورزشکاران روس و بلاروس باید از شرکت در مسابقات منع شوند تا از یکپارچگی مسابقات ورزشی جهانی محافظت شود. در این خصوص IOC اعلام کرد: هرجا که این امر به دلایل سازمانی یا قانونی در مدت کوتاهی امکان‌پذیر نباشد، کمیته بین‌المللی المپیک به شدت از فدراسیون‌های بین‌المللی ورزش و سازمان دهندگان رویدادهای ورزشی در سراسر جهان می‌خواهد تا تمام تلاش خود را انجام دهند تا اطمینان حاصل شود که هیچ ورزشکار یا مقام ورزشی از روسیه یا بلاروس اجازه نداشته باشد با نام روسیه یا بلاروس در رقابت‌ها شرکت کند. اتباع روسیه یا بلاروس، به صورت انفرادی یا تیمی، باید فقط به عنوان ورزشکاران بی طرف یا تیم‌های بی طرف پذیرفته شوند. هیچ نماد ملی، رنگ، پرچم یا سرود نباید نمایش داده شود.
در فوتبال نیز لهستان، سوئد و جمهوری چک همگی اعلام کردند که به دلیل درگیری اوکراین، با روسیه بازی نخواهند کرد اما هیات حاکمه فوتبال جهان که ابتدا تصمیم گرفت فقط سرود و پرچم روسیه را از مسابقات ممنوع کند و به آنها دستور دهد که با تیمی به عنوان اتحادیه فوتبال روسیه بازی کنند ولی فیفا در ادامه تصمیم خود را تغییر داد و کلیه تیم‌ها از جمله تیم ملی روسیه را به کلی محروم کرد.
با این وجود در شرایطی که رژیم غاصب صهیونیستی، سال‌هاست با حمایت قدرت‌های استعماری در سرزمین مادری و اجدادی فلسطینیان دست به جنایت زده، انسان‌های فراوانی را آواره کرده و مردان، زنان و کودکان را به خاک و خون می‌کشد و به تازگی نیز در نوار غزه حمله ناجوانمردانه و وحشیانه‌ای به «بیمارستان المعمدانی غزه» انجام داده و کودکان بسیاری را به شهادت رسانده، سکوت نهادهای ورزشی بین‌المللی از جمله کمیته بین‌المللی المپیک، قابل تامل است!
اگر طبق شعار نهادهای بین‌المللی، ورزش و سیاست دو مقوله جدا از هم هستند، سوال ابتدایی این است که به چه دلیل ورزش روسیه از حضور در مسابقات مختلف محروم شد؟ سوال مهم‌تر اینکه اگر تصمیم گرفته شد تا ورزش روسیه به دلیل درگیری نظامی دولت این کشور در اوکراین با محرومیت و تعلیق مواجه شود به چه دلیل هیچ‌گونه اقدام مشابهی در مورد رژیم صهیونیستی صورت نمی‌گیرد و شاهد سکوت، انفعال عجیب و رفتارهای دوگانه و متناقض نهادهای بین‌المللی ورزش جهان هستیم؟
آیا ارزش جان کودکان، مردان و زنان فلسطینی کمتر از قربانیان جنگ در اوکراین است یا رژیم جنایت‌کار صهیونیستی، عزیزکرده دولت‌های قدرتمند غربی و مورد لطف نهادهای بین‌المللی است؟ تاسف‌آورتر آنکه نه تنها اشغالگران قدس با تنبیه و محرومیت از سوی نهادهای ورزشی بین‌المللی روبرو نمی‌شوند، بلکه هر ورزشکاری کوچکترین حمایتی از طرف مظلوم ماجرا یعنی غزه و فلسطین داشته باشد، بی‌درنگ تهدید، تنبیه و جریمه می‌شود.
انتهای پیام